Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: paionid στις 05/06/07, 20:11
-
Ένα μικρό ποίημα αφιερωμένο στη παγκόσμια ημέρα προστασίας του περιβάλλοντος.
Ως πότε αδέλφια ψάρια
θα ζούμε στη βρωμιά
λουσμένα με πετρέλαιο
μαζούτ και καρβουνέλαιο?
Ως πότε θ' ανεχόμαστε
του ανθρώπου τη ζημιά
και την ανεμυαλιά?
Πρέπει να μετοικήσουμε
μακριά τους πια να ζήσουμε
να μη μας ξαναδούνε,
να μη μας ξαναβρούνε.
Να ζήσουμε μονάχοι
στης θάλλασας τα βάθη.
-
Καλύτερα μια ώρα
ροφός και καθαρός
παρά σαράντα χρόνια
κέφαλος βρωμερός
-
Μόνο έτσι θα μπορούσε να απαντήσει ο papous! Με ένα στιχάκι έξυπνο,σοφό που εκτός από το συγκεκριμένο θέμα μπορεί να είναι απάντηση και σε πολλά άλλα.
-
Συνυπογράφω με την πρωτοτυπία του πάντα ευρηματικού Papous !
-
φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο..
(ή κάπως έτσι τέλος πάντων)
έφαγα κάτι χάνους σήμερα (μαζί με το μαζούτ)! ! ! να τρώει η μάνα κλπ κλπ