Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Erasitexnis Erastis στις 03/07/07, 14:47
-
Δεν έχει μείνει τίποτα από το όνειρό μας,
έχει ξεφτίσει κι αυτό στον τραγουδιστό σκοπό μας...
Νεράιδες που το βράδυ ντύνονται πουτάνες
πάνω από τον τάφο μου θα ηχούν παραμυθιού παιάνες...
Σαν σάβανο απλώνονται στα μάτια μου οι νύχτες,
με καρτερούνε ξωτικά
και μου προσφέρουν ηλιαχτίδες...
Μην κοιτάζεις πίσω,
η ευχή μου πλάγιασε σε ξένο κρεβάτι
έρωτας και μοναξιά πλάθουν αλλόκοτη αγάπη...
Υ.Γ. Μικρό αλλά περιεκτικό (νομίζω)...
Γράφτηκε μια μέρα με φεγγάρι...
-
Κάτι αισιόδοξο ??? ??? ??? ??? ???
-
όντως, μάλλον το 'κάτι αισιόδοξο' είναι ειρωνικό... όπως και να έχει όμως, είναι πολύ ωραίο! λιτό αλλά αποδίδει την μελαγχολία πολύ έντονα.
-
Εγώ θυμήθηκα διαβάζοντάς το πως έχω ξεχάσει να κόψω τις φλέβες μου... :( :( :(
-
Χαχα...
Είναι λίγο σκοταδιστικό,ε?
Απλά σκέφτηκα πως αν γράψω ¨κάτι απαισιόδοξο¨ δεν θα το διαβάσει κανείς...
Ενώ έτσι κάτι έγινε... ;D