Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: akornto στις 13/08/07, 15:30
-
Σκέψεις μπλεγμένες σ' ένα νήμα μεταξένιο
στην μια του άκρη το φιλί σου περιμένω
ψάξε τον δρόμο που μ' εσένα με ενώνει
σαν δυό κορμιά σ' ένα κατάλευκο σεντόνι
Στην λίμνη μέσα του μυαλού μου ταξιδεύεις
σαν μια νεράϊδα που τα μάγια ξεμπερδεύεις
σαν μελωδία που γλυκαίνει τον αέρα
σαν το κελάηδησμα ενός πουλιού την μέρα
Έλα να φύγουμε για μαγεμένα μέρη
εκεί που η θάλασσα μονάχα θα μας ξέρει
εκεί που ο ήλιος θα φωτίζει και την νύχτα
εκεί που οι άγγελοι μας λένε καληνύχτα
Ταξίδεψε με στο φιλί σου κάποιο βράδυ
μέσα στην ζάλη στο ατέλειωτο σκοτάδι
δώσε μου όνειρα για να σε δω στον ύπνο
σαν το γαλάζιο που σου μοιάζει εκείνο κύκνο
Αφιερωμένο
-
Σαν παλιό καλό στυφό κρασί !
Μου θυμίζει παλιά τον Γιάννη Βογιατζή και την Τζένη Βάνου !
-
Τί όμορφο... Μένω άφωνη! Φοβερό κομμάτι! Συνέχισε με αυτό το πάθος!