Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Anastasis στις 27/08/07, 19:28
-
27/8/2007
Πλάνης παθών, γυρολόγος βλακείας
η γνώση, μου πρότεινε σχέση φιλίας.
Ευθύνη αγνοίας αιώνια φέρω
Βιβλίου να γίνω εραστής,
άργησα ,νέος δεν είμαι το ξέρω.
Πλάνης σελίδων, βιβλίων επαίτης.
Λαβωμένος ξανά, πάλι απέλπις.
Λατινικού γνωμικού, μια γραμμή με μπερδεύει.
Eλλείψη γνώσεως θαρρώ,
η φαιά μου ουσία- νηφαλίως εν μέθη παλέυει.
Οι λέξεις μιλούν στην ψυχή, μα οι άγνωστες σκίζουν
Πόσα ονόματα, πόση ιστορία; Ποιοι την γνωρίζουν;
Μεγάλων ανδρών γνωμικά και σοφία.
Ποιος δάσκαλος άφησε,
στο νου μου να γίνει- τοιαύτη αηθία?
Θα δώσω αγώνα, στο χάος με κραυγή θε να πέσω
Επίσκεψις ονομάτων... χωρίς αυτήν δεν θ’ αντέξω
στην αρχαία οφείλω, να κάνω βαθειά μια βουτιά.
Ειδάλλως το νοιώθω,
της γνώσης βουλιάζει η βάρκα, με τρύπια πανιά.
-
Εξαιρετικό Αναστάση! Συμπυκνωμένα νοήματα, αληθινή ποίηση!
Σε κάποιες στιγμές μου θύμισε έντονα την ποίηση του Γρηγορίου του Θεολόγου.
-
Παρα πολυ καλος μ' αρασε συνεχησε ετσι anastasi!
-
Ναι, κάθε στροφή με τόσα νοήματα και με αξιοθάυμαστη αυτοτέλεια και όλα μαζί δεμένα τόσο όμορφα μέσα στο φασκί ένος πλανόδιου...επαίτη;συλλέκτη; Δε ξέρω...
Ούτε ξέρω τι στ'αλήθεια "αξίζει" περισσότερο...η σκληρή, ταξιδιάρα αλλά μάταια συνήθως γνώση ή μήπως η αφελής και ξέγνοιαστη άγνοια...;
Ξεχωρίζοντας με δυσκολία τη πρώτη και την δεύτερη στροφη, να σου πω, ότι ένοιωσα σα να κρυφοκοιτούσες από μια χασμάδα, που ξέχασα ανοιχτή, μεσ'τη ζωή και στη σκέψη μου...
Να' σαι καλά...
-
Papou σ' ευχαριστώ πολύ για την απλόχερη κριτική σου.Όσο για τον Γρηγόριο τον Θεολόγο ταιριάζει γάντι στο νόημα των στίχων διότι δεν μπήκα ποτέ στον κόπο να ασχοληθώ μαζί του. Τώρα θα το κάνω οπωσδήποτε.
Vampirial σ' ευχαριστώ για το σχόλιο σου.
Fysalida να είσαι καλά. Όσο για την γνώση, μπορεί όντως να είναι μάταια όπως μάταια μπορεί να είναι τα περισσότερα πράγματα στον κόσμο. Θεωρώ όμως ότι ο μόνος τρόπος για να αποδείξουμε την ματαιότητα των πραγμάτων, αν υπάρχει (ελπίζω πως δεν), είναι μέσω της γνώσης. Σε ευχαριστώ εκ βαθέων καρδίας και για αυτήν την κριτική σου και για προηγούμενες.
-
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να το κάνεις Αναστάση.
Ίσως ο δρόμος προς την άγνοια να είναι πιο δύσκολος από τον δρόμο προς την γνώση!