Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ΟΛΓΑ στις 18/09/07, 14:36
-
Εγω του ειπα να χαθει, μα οταν γελαω, κλαιω,
και το μυαλο σαν τρελαθει, γυριζει, πια δεν ξερω,
εγω σου ειπα ενα πρωι να αλλαξουμε πορεια,
μα την σελιδα οταν γυρνω νιωθω αμφιβολια,
αμφιβολια αν σ΄αγαπω και αν μπορω να ζησω
χωρις εσενα πλαι μου το δρομο μου να χτισω
αμφιβολια αν πονω γιατι σε αγαπαω
η' απλως συνηθισα και δεν θελω να αλλαξω