Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Anastasis στις 22/09/07, 23:14
-
22/9/2007
Άνθρωπε...
Γαλουχημένη εκ Θεού
ως είν’ η Άγια Φύση,
έκλεισε στην αγκάλη της
απο μικρή τη Ζήση.
Ότ’ είχε πιο πολύτιμο,
της πρόσφερε με Χάρη.
Δένδρα, ποτάμια και βουνά
και χίλια μύρια κάλλη.
Περίτρανη τελειότητα,
σε όλες τις εκφάνσεις.
Σε σχήματα, σε χρώματα,
στων ήχων τις κυμάνσεις.
Κληρονομιά αμύθητη,
το Θείο τούτο Ποίημα.
Έρωτος σπέρμα τ’ Ουρανού,
στης Γης τα σπλάχνα κύημα.
Μα ήρθε κάποτε καιρός
η Ζήση να τοκίσει,
τα ελέη που της χάρισαν
σειρά της να χαρίσει.
Στον Υιό της τον στερνό,
στ’ Ανθρώπου όλο το Γένος,,
την προίκα της επροίκισε,
να είν’ ευτυχισμένος..
Έτσι έγινε λοιπόν
κι ο Άνθρωπος στην Πλάση,
έμελλε άρχων διοικείν
ζώα, βουνά και δάση.
Γοργά ο Χρόνος κύλαγε
μα πλάι του η Ιστορία,
κατέγραφε εκμαυλισμό,
στου Ανθρώπου την Πορεία.
Άπιστος βάρβαρος , ανίστωρ,
χτυπά αλύπητα,
αυτήν που του δωσε Ζωή
και δώρα ατίμητα.
Καίει, συλεύει, λεηλατεί,
ρημάζει ότι ωραίο.
Αργύρια έχει για ψυχή,
το μέλλον του, μοιραίο...
-
Και να που θα θυμηθώ πάλι Καραγάτση...και κείνη τη γρια Χουχού που εκληπαρεί να γυρίσουμε εκεί...στην πρώτη ύλη..στην πρώτη ύπαρξη...να γυρίσουμε στη φύση μας έτσι ώστε να στραφεί κι εκείνη τρυφερά σε μας...Κι ύστερα μας καταριέται. Που να ζούσε σημερα η γριά Χουχού...σήμερα που χουμε αργύρια για ψυχή...
Πολύ όμορφο και σκληρό ταυτόχρονα.
Να'σαι καλά.
-
Πάρα πολύ καλό! Η ιστορία της αρχής μεχρι τώρα, σε πέντε στροφές. Μας θυμίζει τι έχει γίνει και μας δείχνει τι θα γίνει στο μέλλον, δυστυχως... Τα σέβη μου!
-
Είναι πραγματικά πολύ καλό!!! :)
Όμως θα προτιμούσα νά 'ναι λίγο πιο μεγάλο..
Μου αφήνει κάτι απότομο στο τέλος, σα νά 'πρεπε να λέει:
" to be continued..."
-
την συνέχεια αγαπητό μου συννεφάκι θα την δούμε τα επόμενα χρόνια .. μοιραία.
Ας ελπίσουμε ότι κάποια στιγμή θα αλλάξουμε τα πράγματα.
Σας ευχαριστώ για τις παραθέσεις σας.
-
εχω εντυπωσιαστει με την γλωσσα που χρησιμοποιεις.
σπανιο για τις μερες μας....
-
Όποιος φωνάζει και δεν σταματά,κάποια στιγμή ακούγεται.Μην σταματάς να μας θυμίζεις οτι
η γλώσσα μας έχει κι άλλες λέξεις!Ντρέπομαι να πώ οτι μου άρεσε ενα ποίημα
που φωνάζει αλήθειες που θα 'πρεπε να ντρεπόμαστε για αυτές! :'(
-
22/9/2007
Περίτρανη τελειότητα,
σε όλες τις εκφάνσεις.
Σε σχήματα, σε χρώματα,
στων ήχων τις κυμάνσεις.
Κληρονομιά αμύθητη,
το Θείο τούτο Ποίημα.
Έρωτος σπέρμα τ’ Ουρανού,
στης Γης τα σπλάχνα κύημα.
Μα ήρθε κάποτε καιρός
η Ζήση να τοκίσει,
τα ελέη που της χάρισαν
σειρά της να χαρίσει.
Στον Υιό της τον στερνό,
στ’ Ανθρώπου όλο το Γένος,,
την προίκα της επροίκισε,
να είν’ ευτυχισμένος..
Πολύ όμορφο .Εμένα περισσότερο μου άρεσε αυτό !!
-
Neiko, oatdp και Xversus σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια.
Όσο για την γλώσσα , μακάρι να την ήξερα όσο θα έπρεπε.
Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι πως όταν και όποτε δεν τη σκοτώνω, τη σέβομαι.