Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Χρήστοςφλ στις 27/09/07, 09:13
-
Εξάγγελος που φέρνει θλιβερό μαντάτο
στην άκρη σκοτεινής παρόδου περιμένω
το νεύμα του θεατρώνη να μου πει πως βγαίνω
σε αρχαίο θέατρο ασφυκτικά γεμάτο
Προσμένοντας το κοίλον να με αποθεώσει
το τάλαντο τιμώντας το υποκριτικό μου
με δυο γουλιές νερό ξεπλένω το λαιμό μου
που απ' την τόση έχει αναμονή στεγνώσει
όμως μπροστά μου σαν να ζωντανεύει η ορχήστρα
τα διαζώματα ασφυκτικά με ζώνουν
οι κλίμακες θεριεύουν με περικυκλώνουν
και μ' εγχειρίδιο με προσμένει η Κλυταιμνήστρα
δεν αγαπά κανείς κακούς μαντατοφόρους
ούτε κι εκείνους που κομίζουν την αλήθεια
έχουν τα αυτιά πολύ εθιστεί στα παραμύθια
και στων ειδήσεων των καλών τους μισθοφόρους
Τα ρούχα βγάζω και τον ρόλο αποποιούμαι
πείτε το θεατρίνου αρχάριου δειλία
ή νοσηρή κι αστεία μαζί αγοραφοβία
όμως σε τέτοιο θέατρο να παίξω αρνούμαι...
-
Φίλε μου, ότι έχεις γράψει μέχρι τώρα Μαει και Ρνει.
Είναι ωραίο να παρατηρείς τον εαυτό σου, τον άνθρωπο και τις συνήθειες του.
Τα άσπρα είναι σπάνια, αλλά δεν είναι όλα μαύρα.
-
Φίλε Χρήστο , απ' ότι φαίνεται ήρθες να ταράξεις με το ταλέντο σου τα λιμνάζοντα ποιητικά νερά.
Δεν έχω να πω κάτι άλλο. Συγχαρητήρια γι' αυτό αλλά και για τα επόμενα που ελπίζω πως θα μοιραστείς μαζί μας.
Αληθινά Μπράβο.
-
Μου αρέσει! :)
Για το περιεχόμενο, αλλά περισσότερο για τον τρόπο
με τον οποίο εξέφρασες αυτή σου την άρνηση..
Να συνεχίσεις παρακαλώ να αρνείσαι... ;)
-
Χρήστο, επειδή τα αυτιά όλων έχουν εθιστεί στα παραμύθια, και επειδή κυκλωθήκαμε από "καλούς" μαντατοφόρους, παραπλανητικά καλούς, χρειαζόμαστε νομίζω, αληθείς αγγελιαφόρους, έστω και αν μας θλίβουν... Τελοσπάντων, είναι ενα πολύ ωραίο ποίημα, όπως και τα υπόλοιπα που έχεις δημοσιεύσει.
Αν θες, μια αποψη, όχι συμβουλή από μενα: Θα ήταν καλύτερο νομίζω να μεσολαβεί ενα μεγαλύτερο χρονικό διαστημα ανάμεσα στην αποστολή των ποιημάτων σου, ώστε και να μην μας κατακλύζεις εμας που πια σε γνωρίσαμε και μας αρέσεις, δηλαδή να μας δίνεις την ευκαιρία να επεξεργαστούμε αυτά που γράφεις και να σχολιάσουμε, και να δώσεις την ευκαιρία στους υπόλοιπους που δεν σε έχουν διαβάσει να το κάνουν. Και πάλι συγνώμη...
Για να επιστρέψω εκεί που ήμουν, πολύ όμορφο ποίημα!