Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: FAIRY-The return! στις 27/09/07, 12:58
-
Μικρέ μου κλόουν,
τα όνειρα σου δέσαν με σχοινιά
Μαριονέτα σε κάναν,
να διασκεδάζεις το πλήθος κι αυτούς
Μικέ μου κλόουν
Σε κρεμάσαν ψηλά
Μαριονέτα σε κάναν
Κομμάτι ενός σόου με ανθρώπους νεκρούς
Κι εσύ δεν ήξερες,
τι είναι αυτά τα σχοινιά που το σώμα σου βαραίνουν
Δεν ήξερες
Γιατί πηγαίνεις εκεί που αυτοί σε πηγαίνουν
Ηρθε ο καιρος
Να κοιτάξεις ψηλά,
πιο ψηλά απ'τα σκουριασμένα πρόσωπά τους
Να δεις την θλήψη που κρύβουν
Πίσω απ'τα ψυχρά χαμόγελά τους
Ηρθε ο καιρός
Να φωναξεις δυνατά
Πιο δυνατά απ'τις οργισμένες κραυγές τους
Να δεις το σκοτάδι που στοιχειώνει
Τις κενές ψυχές τους
Ηρθε ο καιρός
να φύγεις μακριά
Μακριά απ' αυτή τη θλιβερή γιορτή
Ηρθε ο καιρός μικρέ μου
Να βάλεις φωτιά
Φωτιά σ'αυτού του τσίρκου τη σκηνή
-
Μήπως για να την φωτίσεις? Την νύχτα.....
Να σου πω ένα μυστικό Φέρυ? Το χαμόγελο του κλόουν δεν είναι ψεύτικο ούτε ζωγραφιστό. Γελάει με τους θεατές! Στο τσίρκο σου η πίστα βρίσκεται στα θεωρεία.
-
Κάποιες στιγμές είναι στιγμές φυγής... Ελπίζω να τα καταφέρει ο μικρός σου κλόουν να ξεφύγει από όλα αυτά που τον δένουν στην γη. Να βάλει φωτιά στο τσίρκο που είναι αιχμάλωτος, αν και μπορεί να καει μαζί...
Η ελευθερία έχει πολλές μορφές...