Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Stergios Kourou στις 01/10/07, 11:41
-
είχες ποντάρει στη ζωή άλλη μια μέρα
τραβώντας σκέψεις απ’ του νου μου τη φαρέτρα
σου ‘πα πως άμα τις χωρέσεις σε δυο μέτρα
μύριες εικόνες θα τρυπήσουν τον αέρα
μα εσύ είχες ρίξει στο βυθό σου κάθε λέξη
μέσα στα κύματα του ρίγους σου να αδράξω
ένα σου όνειρο γλυκό και να διατάξω
απ το φεγγάρι τη χλομάδα να σου κλέψει
κι εγώ ξεκρέμασα του ρολογιού του δείχτες
με μια ματιά που χε βουρκώσει σαν Δευτέρα
σου ‘πα πως χάρισα πολλά κι εγώ μια μέρα
τώρα ποντάρω στη ζωή μονάχα νύχτες
γι αυτό μην έρθεις πια τη δίψα σου να πνίξεις
θα ‘μαι αιώνια πηγή παροπλισμένη
και μια αγχόνη από έγχορδο φτιαγμένη
μ’ όλο το βάρος την αγάπη σου να ρίξεις
-
:o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o
-
Μάλλιασε η γλώσσα σου....
-
μα ειναι καταπληκτικο...
τι αλλο να πω πιο απλα??
βεβαια εξυσε πληγες αλλα ετσι ειναι αυτα... ;) ;)
-
Αν και το ποίημα είναι αρκετά προσωπικό οπότε και σε κάποια σημεία δυσνόητο για εμένα,
βγάζει φίλε μου πολύ συναίσθημα η κάθε εικόνα που δημιουργείς. Γράφεις φοβερά, περίπου όπως έπαιζες το Drum's Solo ! ;D
-
Τα λόγια τα καταλαβαίνω καλύτερα από τα ντραμς. Αδυναμίες είναι αυτές ;)
Και μια "επανάληψη" έτσι...σαν αφιέρωση στους δικούς μου ανεμόμυλους...
είχες ποντάρει στη ζωή άλλη μια μέρα
τραβώντας σκέψεις απ’ του νου μου τη φαρέτρα
σου ‘πα πως άμα τις χωρέσεις σε δυο μέτρα
μύριες εικόνες θα τρυπήσουν τον αέρα
........
κι εγώ ξεκρέμασα του ρολογιού του δείχτες
με μια ματιά που χε βουρκώσει σαν Δευτέρα
σου ‘πα πως χάρισα πολλά κι εγώ μια μέρα
τώρα ποντάρω στη ζωή μονάχα νύχτες
Χειροκρότησα; χειροκροτώ! :)
-
νομίζω ότι μου θύμησες παλιές πληγωμένες μου μέρες... Συγχαρητήρια για το ποίημα σου.
-
το φαινόμενο Στέργιος το αποθύμησα! δε θα τολμήσω να πω τι μου θυμίζουν τα ποιήματά του (αν πιούμε καφέ θα σου πω...) .
Οι νύχτες από δω και πέρα λοιπόν.. η φαρέτρα, το φεγγάρι, το ρολόι, απλώθηκαν στην πράσινη τσόχα σαν εικόνες του δικού σου ταρώ και απλώς πηγαίνω πάσο!!!
(ΥΓ κοίτα λίγο την τελευταία στροφή ;))
-
Τολμώ να πω ότι κι εμένα μου λειψε το φαινόμενο Στέργιος!
Κατα τ'άλλα, αν και λόγω της ηλικίας, λόγω της μη εμπειρίας, οι νύχτες που ποντάρω στη ζωή είναι αλλιώτικες από αυτές που περιγράφεις νομίζω...δε μπορώ όμως να αντισταθώ στον ίλλιγκο να ταυτιστώ...να νιώσω εκ των προτερων ακόμα αυτό το..."ξεκρέμασμα" του χρόνου!
Θαυμασμός και μια ανίδεη μεγαλχολία λοιπόν, συνάμα!
Χειροκροτώ κι εγώ!
-
Με την επιστροφή μου σας ξαναβρίσκω το ίδιο άψογους. Μαύρο και ζωντανό qrusticks
-
"γι αυτό μην έρθεις πια τη δίψα σου να πνίξεις
θα ‘μαι αιώνια πηγή παροπλισμένη
και μια αγχόνη από έγχορδο φτιαγμένη
μ’ όλο το βάρος την αγάπης σου να ρίξεις"
οι στίχοι αυτοί με συνεπήραν. είναι πραγματικά υπερόχοι.........
με προβλημάτισε πολύ ο τελευταίος "μ' όλο το βάρος της αγάπης σου να ρίξεις"
δεν ξέρω αν ισχυει για εσένα, παντως σε μένα είναι σαν η αγάπη να είναι αντιβαρο του μίσους...
-
Αν και αρκετα μελαγχολικο, ομορφο. 8)
-
Ωραια τα λες qru!
Πονταρουμε στη ζωη του αλλου, στη δυναμη του, με μια γλυκεια προσμονη να μας νιωσει...
Χωρις ισως να κανουμε κι εμεις το ιδιο...
Και καθαιρουμε οι ιδιοι τη δυναμη μας,
βαφτιζουμε το ολο σκηνικο "ελπιδα","αγαπη" ...κι ολα καλα....
Κατι μπεδεψαμε...
(αααα! Η ματαρα κατι μου θυμιιιζειιιι χεχεεε ;D )
Γεια σου ρε Στεργιο!!!
-
κι εγώ ξεκρέμασα του ρολογιού του δείχτες
με μια ματιά που χε βουρκώσει σαν Δευτέρα
σου ‘πα πως χάρισα πολλά κι εγώ μια μέρα
τώρα ποντάρω στη ζωή μονάχα νύχτες
μ' αρέσει που μας αφήνεις να περιμένουμε με αγωνία κάθε φορά το επόμενό σου πόνημα... και κάθε φορά μας δικαιώνεις...
"με μια ματιά που χε βουρκώσει σα Δευτέρα..." και ανατρέπεις το λόγο με το λόγο...
μπράβο μπράβο μπράβο!!!!
-
Παιδια, σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλους σας για το χρονο και τα σχόλια...
Θα ήθελα να σας πω κι άλλα, στον καθένα ξεχωριστά, αλλά ο χρόνος μου είναι περιορισμένος. Γι αυτο δεν μένει, παρά να σταματησω να γράφω ότι δεν δεν έχω χρόνο να γράψω και να πατήσω το μπουτόν "αποστολή", έτσι ώστε τον παρον post, να δρομολογηθεί προς δημοσίευση...
...το πατάω!
-
τραβώντας σκέψεις απ’ του νου μου τη φαρέτρα
Το συγκεκριμενο μου αρεσε πολυ,το βρισκω πολυ ευρηματικο..Πολυ ωραιο στο συνολο,ομορφες εννοιες,ομορφες εικονες,δημιουργει αξιομνημονευτα συναισθηματα, :)
-
Σ' ευχαριστω πολύ Αλεξάνδρα!!!
Να 'σαι καλά!!!
-
γι αυτό μην έρθεις πια τη δίψα σου να πνίξεις
θα ‘μαι αιώνια πηγή παροπλισμένη
και μια αγχόνη από έγχορδο φτιαγμένη
μ’ όλο το βάρος την αγάπη σου να ρίξεις
κι εκεί είναι που αναρωτιέσαι, πόσο μεγάλη να ναι η αγάπη; Υπέροχος στίχος. Πανέμορφο τετράστιχο!! eξαίρετικός ο ποιητής once more.
-
με μια ματιά που χε βουρκώσει σαν Δευτέρα
σου ‘πα πως χάρισα πολλά κι εγώ μια μέρα
τώρα ποντάρω στη ζωή μονάχα νύχτες
για εμενα αφτο τα λεει ολα
Συγχαρητήρια
-
Κατερίνα
x-versus,
Σας ευχαριστω πολύ!!! :-* :-* :-*
-
κι εγώ ξεκρέμασα του ρολογιού του δείχτες
με μια ματιά που χε βουρκώσει σαν Δευτέρα
σου ‘πα πως χάρισα πολλά κι εγώ μια μέρα
τώρα ποντάρω στη ζωή μονάχα νύχτες
γι αυτό μην έρθεις πια τη δίψα σου να πνίξεις
θα ‘μαι αιώνια πηγή παροπλισμένη
και μια αγχόνη από έγχορδο φτιαγμένη
μ’ όλο το βάρος την αγάπη σου να ρίξεις
Οι δύο αυτές στροφές.. απλά υπέροχες..
Μπράβο..