Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: argentina στις 03/10/07, 09:30
-
Έλεγες ναι μα όχι φώναζε η ψυχή σου
Τρελές πυξίδες δείχναν όλες τη σιωπή
Που κάπου χάθηκε τη νύχτα σαν παιδί
Που αναζητούσε μόνο αλήθεια απ’ τη φωνή σου
Άνετα κάθισες ζωή να ζωγραφίσεις
Θύμησες κι όνειρα πιασμένα σε χορό
Δεν ξεχωρίζει πια αλάτι απ’ το νερό
Θαρρείς μπορείς της γης τη ρότα να ορίσεις
Μα δε βολεύεσαι κινείσαι συνεχώς
Κάτι στο έργο που κοιτάς σ’ αναστατώνει
Πάλι τα θέλω σου θα κρύψεις στο σεντόνι
Και περιμένεις τη ζωή στα προσεχώς…
Κοιταζεις γυρω και μιλας με το φεγγάρι
Πάλι σκαρώνει ο νους παράξενα παιχνίδια
Η σκέψη δίοδος προς τ’ αστρικά ταξίδια
Μα στη στροφή κόκκινο δείχνει το φανάρι…
-
M'aresei para poly,pragmatika!
-
Πολύ πολύ όμορφο..! :)
Το πρόβλημα με το φανάρι είναι πως, ακόμα κι'αν γίνει πράσινο,
διαρκεί λίγο και πρέπει να βιαστούμε για να προλάβουμε..!
Ουφ..
-
??? :o ::) ;D ;) :-* εχει και μουσικη αν θες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-
Εύγε Argentina !
Τα 'σπασες όλα!
Το ποίημα σου έχει και κάτι από την υπογραφή σου.
-
Πάλι τα θέλω σου θα κρύψεις στο σεντόνι
Και περιμένεις τη ζωή στα προσεχώς…
Η σκέψη δίοδος προς τ’ αστρικά ταξίδια
Μα στη στροφή κόκκινο δείχνει το φανάρι…Το πρόβλημα με το φανάρι είναι πως, ακόμα κι'αν γίνει πράσινο,
διαρκεί λίγο και πρέπει να βιαστούμε για να προλάβουμε..!
Ουφ..
Πολύ ωραίο αυτό πόυ έγραψες!
Μόνο που θα ήθελα(συγχωρεσε με για την ανεση... :)) να ήταν λίγο πιο αισιόδοξο, αν και είχε μια συγκρατημένη αισιοδοξία, νομίζω...
Κάποια στιγμή πρεπει να σταματήσουμε να κρυβουμε στα σεντόνια τα όνειρά μας...
Και κάτι άλλο... συννεφάκι και argentina μάλλον πρέπει να περάσουμε με κόκκινο...
-
Μα δε βολεύεσαι κινείσαι συνεχώς
Κάτι στο έργο που κοιτάς σ’ αναστατώνει
Πάλι τα θέλω σου θα κρύψεις στο σεντόνι
Και περιμένεις τη ζωή στα προσεχώς…
Κι όσο τα θέλω μας κρύβουμε στο σεντόνι τόσο η ζωή θα είναι μονάχα στα προσεχώς. Έτσι πάνε αυτά, αντάμα.
Η ζωή του σήμερα δε σηκώνει κρυψίνοιες και δισταγμούς.
Στην τελική πέρνα και με κόκκινο. Εδώ δεν έχει κ.ο.κ.
Χρειάζεται να είμαστε και λίγο large στα πιθανά τιμήματα ;)
-
Καλημερουδια!!
Κατερινα, συννεφακι, Μ.Π., Πιστευω πως ολα τα πραγματα στη ζωη ειναι θεμα συγκυριας, "timing"
κι οταν το φαναρι που εμεις οι ιδιοι εχουμε στησει, μας δειχνει (ακομα) κοκκινο, καλο θα ηταν να εχουμε τη γαληνη, και το σεβασμο να του δωσουμε το χρονο του. Τα φαναρια αλλαζουν χρωματα... συνεχεια!
Η υπομονη ειναι αρετη!
Ολα βεβαια ειναι σχετικα. Ολοι μας αλλωστε εχουμε παραβιασει φαναρια...
Ολα θα γινουν! Μεχρι τοτε, ζουμε τις στιγμες! Οπως ερχονται!!!
Διαβασα προσφατα σε μια αφισα, σε εναν διαδρομο:
Θεε μου, δωσ'μου τη γαληνη να δεχομαι τα πραγματα που δεν μπορω να αλλαξω,
Τη δυναμη να αλλαξω τα πραγματα που μπορω,
Και τη σοφια να καταλαβαινω τη διαφορα...
Mr Zappas, ναι εεε? ::) :D
Μαιρουλα, ευχαριστω πολυ!
XoLiDoXoS, Ναι, η αληθεια ειναι πως οταν το εγραψα, στην πραγματικοτητα ηθελα να τα σπασω ολα ;D
Σας ευχαριστω πολυ ολους :-* :-* :-* :-* :-* :-*
-
προσπάθησα να ξεδιαλύνω τις αντιφάσεις στο ποίημα σου.. φυσικά και ξέρω πως δε θα πρεπε να κάνω κάτι τέτοιο, αλλά η τετραγωνισμένη λογική μου με έβαλε σ' αυτή την διαδικασία! (πάλι κουροφέξαλα λέω..)
εν πάσει περιπτώσει,
το στιχουργικό ταλέντο σου είναι ξεκάθαρο και δεν παίρνει αμφισβήτηση.. κι επειδή είναι καλό να "μη βολεύεσαι" και να "κινείσαι συνεχώς" στο επόμενο ποίημα σου, περίμενε να ανάψει το πράσινο και δοκίμασε...
-
Όμορφο τραγούδι και σκληρό αλήθεια
Στον καμβά της ζωής ποιο χρώμα πιάνει;
Δε θυμάμαι, ξεχάστηκα στα παραμύθια
Γιατί ο χρόνος βήχας μου'γινε στα στήθια
Κι η μνήμη η τρελή ό,τι θέλει τώρα κάνει!
Μα δε βολεύεσαι εσύ, κινείσαι συνεχώς
Κι εγώ αφιονισμένη πάντα ακολουθώ
Σε στίχο-μαχαίρι και καιρού παντός
Πέφτω, σηκώνομαι κι εντέλει χαμογελώ!
Να'σαι καλά!
Θα ήθελα πολύ να το ακούσω και με μια όμορφη μελωδία! Ήδη το φαντάζομαι...το σιγοτραγουδάω...
(Κύριε Ζάππα ελπίζω να μην πέσω πολύ έξω!)
-
pimami Θα προσπαθησω να περιμενω... :) Να 'σαι καλα!
Fusalidoula Τι να πω; χαρα μου που προβληματιζεσαι, απολαυστικη η εμμετρη αποδοση σου, τιμη μου που ...εντελει χαμογελας!! :-*
Σας ευχαριστω πολυ! :)
-
Πολύ καλό!!!!!
Τίποτ' άλλο... μου αρέσει να σε διαβάζω!
-
Φύλαξε τις ευαισθησίες σου ζούμε σε δύσκολους καιρούς
πολύ καλό !!! ;)
-
Vasilis G.J. να 'σαι καλα!
x-versous Τις κραταω με νυχια και με δοντια... μη τις χασω! Ακριβως επειδη ζουμε σε δυσκολους καιρους... ;)
Σας ευχαριστω πολυ!!
-
το argentina ελπιζω να μην ειναι τυχαιο γιατι εμενα μου θυμισε λιγο Μπορχες
το εργο σου...
πολυ ωραιες εικονες με νοημα και δομημενες ορθα...
ατιμος κ.ο.κ.
χωρις να το θελουμε σταματαμε...
-
Το αργεντινα δεν ειναι τυχαιο, αλλα ειναι ασχετο με Μπορχες (κι εγω επισης :-[ )
Οσο για τον κ.ο.κ., δεν ειμαι σιγουρη οτι σταματαμε χωρις να θελουμε...
Να'σαι καλα Neikos
-
Πανέμορφο ειδικά η τρίτη η στροφή,που είναι και το απόσταγμα !
Συγχαρητήρια !
-
argentina, ταξιδιάρα ψυχή... Ταξίδεψε όσο μπορείς... όλη η ζωή είναι ένα ταξίδι... μόνο πρόσεχε τα φανάρια και την προτεραιότητα. Όλα με τον καιρό τους...
Αυτό το πλήθος των σκέψεων υποδηλώνει την ύπαρξη. Σκέπτομαι, άρα υπάρχω. Το μπέρδεμά τους τώρα, μπορεί να είναι δημιουργικό... κάπου μπορεί να καταλήξει... όπως πχ. στο παρόν ποίημα...
-
Με τις ευγενικες προτεραιοτητες καλα τα παω....
Με τα φαναρια, αντιθετα με τοτε που το εγραψα, ξυπναει η αντιδραστικη μου φυση... αναποδο πλασμα..
Βασιλη ευχαριστω πολυ!!! :)
Ελπιζω να μη σε κουρασε το σκαψιμο ;D
-
Καλημέρα !!!!!
Γεμάτο από εικόνες που χαράζουν την ρουτίνα της καθημερινότητας μας…
Όταν το βράδυ τα μάτια δεν κλείνουν και δεν μπορούν να κοροϊδέψουν
την ελπίδα με ένα όνειρο, κάνουν ένα μικρό τρυκ που παντα έχει αποτέλεσμα
και παίρνουν δύναμη για το αύριο…Αυτό εδώ που αιχμαλώτισες εσύ …!!!
Πάλι τα θέλω σου θα κρύψεις στο σεντόνι
Το λάτρεψα !!!
-
Όταν το βράδυ τα μάτια δεν κλείνουν και δεν μπορούν να κοροϊδέψουν
την ελπίδα με ένα όνειρο...
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
-
τα διάβασα όλα! μαλλον μοιαζουμε argentina.......
-
ολα?? Μωρε μπραβο κουραγια... ;D
Ευχαριστω Iraki! Ναι.. υπαρχουν ακομα :)
-
Μπράβο, μπράβο και πάλι μπράβο!!! :D
-
Πω πω!!Αrgentina μου,στιχο-χαστουκι θα τον χαρακτηριζα.Και πολυ ευγενικο χαστουκι, αλλα χαστουκι!!ομορφα σκληρος ο στιχος σου(ακομα και για αυτοκριτικη,αν ειναι..)
-
Απλά, πραγματικά, μοναδικά... ΥΠΕΡΟΧΟ!
-
Σας ευχαριστω παρα παρα πολυ!!!
Για 'μενα ειναι σπουδαιο μετα απο ενα χρονο και,
ναι ειναι ακομα εδω, στην πρωτη σελιδα.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
-
Argentina, μόλις και γώ το ανακάλυψα. Εμεινα άφωνος, τελικά κάποια αριστουργήματα κρύβονται σε παλαιότερες δημοσιεύσεις μελών και θα πρέπαι σιγά-σιγά να τα διαβάσουμε όλα. Τι έγραψες κοπέλα μου!!! ΜΠΡΑΒΟ, όχι ένα χρόνο
αλλά και πολλά περισσότερα ποιήματα σαν κι αυτά δεν χάνουν τίποτε απο την αξία τους.
-
...και Γιάννη έκανες πάρα πολύ καλά...
Είναι ένα απο τα 6 ποιήματα που απαγγέλθηκαν στην κοπή πιτας, στο Διόνυσο...
Η αίσθηση που προκάλεσε ...ιδιαίτερη, μιας και η γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε ειναι απλή, κατανοητή και τα νοήματα που ήθελε η δημιουργός του να αποδωθούν, μετέτρεψαν το προσεχώς, σε αμέσως...
Μπράβο Κατερίνα!!!
(προσοχή στα κάθε λογής κόκκινα φανάρια!!!)
-
Γιάννη, εγώ διάβασα τις πενήντα πρώτες σελίδες με όλα τα σχόλια εννοείται και κάποιες δημιουργίες τρεις ή και περισσότερες φορές. Το συγκεκριμένο το έχω επισημάνει εδώ και πολύ καιρό και το έχω διαβάσει τουλάχιστον δέκα φορές. Τι να πω εγώ σε μια φτασμένη ποιήτρια. Δε βρίσκω τις κατάλληλες λέξεις.
Γεγονός είναι ότι γυρνώντας προς τα πίσω ανακαλύπτεις υπέροχα ποιήματα - αριστουργήματα. Γι΄ αυτό και το Κιθάρα είναι μακράν η καλύτερη ιστοσελίδα.
Αrgentina δέξου τα ταπεινά μου συγχαρητήρια !
ΥΓ. Έχω βάλει στόχο κάποια στιγμή να διαβάσω όλες τις σελίδες. Μέχρι το καλοκαίρι πιστεύω να τα καταφέρω.
-
Με συγκινειτε!!
Ευχαριστω παρα πολυ!
Χαιρομαι πολυ που σας αρεσει
Χιρομαι που το διαβαζετε
Ευχαριστω που το σχολιαζετε
Αλλα "φτασμενη ποιητρια" ?!?!?!?!
Οχι! Δεν νιωθω ετσι!
Και καθε μερα ευχομαι και ελπιζω να συνεχισω να εχω επαφη με την ψυχη μου.
Και να μπορω να εκφραζομαι μ'αυτον τον τροπο.
Πραγμα το οποιο κλονιζεται συχνα. Αλλα ευτυχως. μεχρι τωρα επανερχεται...
Σας Ευχαριστω!!!!!!!!