Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: x-versous στις 20/10/07, 21:29
-
Δένω τα χέρια μου και πέφτω στο κενό,
βγες στο μπαλκόνι άμα θες να με γνωρίσεις.
Θα ζήσω ελεύτερος κι ας είναι ένα λεπτό,
και θα με δήξουνε το βράδυ στις ειδήσεις.
όπως πέφτω άμα θες να μου την πεις,
σταμάτησε με όπιο σου κατεβεί κόλπο.
κι όταν στην άσφαλτο ζωγραφισμένη δεις,
με αίμα τα όνειρα μου θα έχουν πιάσει τόπο.
κρέατα σάπια συναντώ στην αγορά,
να παζαρεύουν
τα αλά πανό στα τσιγκέλια,
παπάδες βλέπω να σε μπουζούκια με μωρά,
πάνω σε τραπέζια να χορεύουν τσιφτετέλια.
βλέπω την μανά μου να τρέχει απ` το πρωί,
σε καφετζούδες και σ` αυτές που λένε χέρια.
και τον πατέρα μου να την λέει τρελή,
το μόνο σίγουρο της λέει ην` τ αστερία.
ανακατάταξη δομής και πραχτική,
ότι ανεβαίνει να το ξέρεις κατεβαίνει.
κι άμα βατέψεις μια κόρη το πρωί,
το βράδυ πρέπει να την φέρεις παντρεμένη.
τι βαρέθηκα ρε φίλε τη ζωή,
δεν την αντέχω άλλο πια την γ**ημένη,
απ το μπαλκόνι μου κοιτάζω μια στιγμή,
κοίτα στο ισόγειο ο χάρος περιμένει .
-
Δένω τα χέρια μου και πέφτω στο κενό,
βγες στο μπαλκόνι άμα θες να με γνωρίσεις.
Θα ζήσω ελεύτερος κι ας είναι ένα λεπτό,
και θα με δήξουνε το βράδυ στις ειδήσεις.
Αυτό το τετράστιχο μου άρεσε περισσότερο απ' όλα.
Δεν έχω λόγια...
Γενικότερα όμως, πιστεύω πως η ζωή
είναι απο μόνη της γλυκόπικρη
και εξαρτάται απ' τον καθένα το πως θα την δεί.
Επειδή θέλω να πιστέυω πως έχω αρκετά χρόνια
μπροστά μου, θα προτιμήσω την πιό γλυκιά εκδοχή της.
Παρ' όλα αυτά, μου άρεσε πολύ ο τρόπος που έδειξες την
απαισιοδοξία σου.
Πολύ καλό, συνέχισε.
-
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Kαι θα ήθελα να σημειώσω πως για εμένα η απαισιοδοξία δημιουργεί την ποίηση.
-
Μου άρεσε που ενώ θα μπορούσε να είναι πολύ καταθλιπτικό, δεν μου αφήνει αυτή την εντύπωση στο τέλος. Μάλλον γιατί παρεμβάλλονται στιχάκια του τυπου
κρέατα σάπια συναντώ στην αγορά,
να παζαρεύουν
τα αλά πανό στα τσιγκέλια,
παπάδες βλέπω να σε μπουζούκια με μωρά,
πάνω σε τραπέζια να χορεύουν τσιφτετέλια.
βλέπω την μανά μου να τρέχει απ` το πρωί,
σε καφετζούδες και σ` αυτές που λένε χέρια.
και τον πατέρα μου να την λέει τρελή,
το μόνο σίγουρο της λέει ην` τ αστερία.
ανακατάταξη δομής και πραχτική,
ότι ανεβαίνει να το ξέρεις κατεβαίνει.
κι άμα βατέψεις μια κόρη το πρωί,
το βράδυ πρέπει να την φέρεις παντρεμένη.
Που δεν είναι ιδιαιτέρως ανάλαφρα, αλλά είναι λίγο διαφορετικά σε νόημα από την απαιδιοδοξία του πρώτου και τελευταίου κομματιού. Αλλά εγω θα κρατήσωΘα ζήσω ελεύτερος κι ας είναι ένα λεπτό,
κι όταν στην άσφαλτο ζωγραφισμένη δεις,
με αίμα τα όνειρα μου θα έχουν πιάσει τόπο.
τι βαρέθηκα ρε φίλε τη ζωή,
δεν την αντέχω άλλο πια την γ**ημένη,
απ το μπαλκόνι μου κοιτάζω μια στιγμή,
κοίτα στο ισόγειο ο χάρος περιμένει .
Και κυρίως οι δυο τελευταίοι στίχοι είναι πολύ καλοί. Περιγράφουν την απελπισία που νιώθουμε όλοι καποιες φορες...
-
Μ.Π το μόνο που θέλω να σου πω είναι ότι είσαι ο 1ος από τα 50-60 άτομα που το διάβασαν και έπιασες ακριβός αυτό που ήθελα να πω…Α! και σ :P ευχαριστώ για το σχόλιο σου γιατί αυτός είναι ο λόγος που το έβαλα εδώ να δω τις απόψεις σας .
-
Εμένα πάλι μου 'βγαλε ένα "δε βαριέσαι", ένα "ας πάει και το παλιάμπελο" μια παραίτηση δηλαδή.
Δένω τα χέρια μου και πέφτω στο κενό,
βγες στο μπαλκόνι άμα θες να με γνωρίσεις.
Θα ζήσω ελεύτερος κι ας είναι ένα λεπτό,
και θα με δήξουνε το βράδυ στις ειδήσεις.
Αυτή η εικόνα είναι πολύ δυνατή
Η καλύτερη στροφή κατά την γνώμη μου μαζί με την τελευταία.
-
Εμεις σε ευχαριστούμε x-versous που ήρθες εδω... Α και μόνο μια μικρή διόρθωση, το Π.Κ δεν αναφέρεται σε μένα. Δεν είναι αρχικά μου.
-
ωραιοι στιχοι αλλα θελουνε λιγη δουλιτσα ακομα σε λεπτομεριες... 8)
-
Να είσαι καλά ευχαριστώ για το σχόλιο και την συμβουλή !! ;)
-
.
-
(εεε ναι λοιπόν, να μια φορά που δεν σε ρωτάω τι σημαίνει ο τίτλος :P )
Σ ευχαριστώ Δήμητρα για τα καλά σου λόγια για άλλη μια φορά.
και χαίρομαι που δεν σε μπέρδεψα με το όνομα πάλι :P να είσαι καλά!