Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Χρήστοςφλ στις 22/10/07, 11:38
-
Έχω χορτάσει από ψευτιά κι υποκρισία
Έχω γεμίσει από βλέμματα όλο "αγάπη"
Που αποδεικνύονται όμως όλα στην πορεία
Μια θλιβερή και νοσηρή οφθαλμαπάτη
Πιστοποιούν πρυτάνεις και καθηγητάδες
Τις γνώσεις μου, σ' άσπρα χαρτιά χωρίς ουσία
κορνίζες κρέμασα στον τοίχο μου δεκάδες
Μες τη φορμόλη διακρίσεις και πτυχία
Με τι αυταρέσκεια τι ματαιοδοξία
Χαϊδεύω της σοφίας μου τις αποδείξεις
Μα ένα γιατί ζητάει μέσα μου απαντήσεις:
Γιατί δεν μπόρεσα να βρω την ευτυχία;
Το βλέμμα σταματά σε μια φωτογραφία:
Εγώ και συ στη θάλασσα μέχρι τη μέση
Είχες περάσει στα μαλλιά σου ένα αστερία
Και εγώ το γέλιο το καλό μου είχα φορέσει
-
Μπράβο Χρηστάρα!
Ακριβώς όπως τα λες αδερφέ!
Ένα κάρο παπατζιλίκια και μόνο σε μια φωτογραφία, λίγο από αυτό το ωραίο που αναζητάμε.
Γράφεις ωραία ρε μάγκα!
-
Και εγώ το γέλιο το καλό μου είχα φορέσει
Χρηστο πραγματικά πολύ καλό....
Και κράτα το γέλιο σου το καλό....
Θα το χρειαστείς πολλές φορές στη ζωή σου....
Αντε σύντομα να δούμε κι άλλο γραπτό σου εδώ....
-
Μα ένα γιατί ζητάει μέσα μου απαντήσεις:
Γιατί δεν μπόρεσα να βρω την ευτυχία;
Μάλλον γιατί την ψάχνουμε σε λάθος μέρη...
Το βλέμμα σταματά σε μια φωτογραφία:
Εγώ και συ στη θάλασσα μέχρι τη μέση
Είχες περάσει στα μαλλιά σου ένα αστερία
Και εγώ το γέλιο το καλό μου είχα φορέσει
Το κρατάω αυτό... Σ'ευχαριστώ Χρήστο για άλλη μια φορα...