Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Χρήστοςφλ στις 24/10/07, 12:45
-
Ψυχή έχω πελαγίσια – σε σώμα στεριανό
δε θέλει κυπαρίσσια – μονάχα πέλαγο
Η νύχτα μόλις πέφτει – απ’ το κορμί το σκα
σε θάλασσα καθρέφτη- γδύνεται και βουτά
Κυλιέται στην αρμύρα- μέσα σε μια αλυκή
τρυγάει την πορφύρα- και βάφεται άλικη
Πλεούμενο ξετρέχει – κι άρμενο συναντά
στα γόνατα προσπέφτει – και το παρακαλά:
«Καράβι καραβάκι – που πας γιαλό – γιαλό
μάθε μου στην αγάπη -να πλέω ή να χαθώ»
Μα απόκριση δεν παίρνει – όσο και να ρωτά
που η αγάπη βγαίνει- που θάλλει ο έρωτας
Με μια αναπνιά βουτάει στα βάθη του βυθού
τη ράχη καβαλάει – λευκού ιππόκαμπου
«Του πέλαου αλογάκι - που δίνες κυβερνάς
πως κυβερνιέται η αγάπη μάθε το και σε μας».
Μα κείνο αφηνιάζει - παίρνει να χλιμιντρά
τη χαίτη του τινάζει - σχίζει τα κύματα
η αυγή χρώμα του αιμάτου - βάφεται κι η ψυχή
στο σώμα του χωμάτου – γυρίζει άπραγη…
Ψυχή φυλακισμένη – σε σώμα στεριανό
τη νύχτα περιμένει – να σμίξει πέλαγο
-
καλησπερα...για φυλακισμενη ψυχη θε και γω να αγωνιστω..πολυ ομορφο..
-
Πολύ όμορφο μου θυμίζει λίγο Καββαδία
συγχαρητήρια! ;)
-
Μου άρεσε πολύ ο τρόπος που χρησιμοποιείς τις λέξεις και οι ίδιες οι λέξεις. Είναι πολύ διαφορετικό απο όλα αυτά που μας είχες συνηθίσει...
Καλό και διαφορετικό.
-
Ψυχή έχω πελαγίσια – σε σώμα στεριανό
δε θέλει κυπαρίσσια – μονάχα πέλαγο
Η νύχτα μόλις πέφτει – απ’ το κορμί το σκα
σε θάλασσα καθρέφτη- γδύνεται και βουτά
ειναι ομορφο πολυ,ιδιαιτερο θα ελεγα... το αποσπασμα ομως αυτο που θεωρω πως ειναι το πιο ωραιο.
δινεις πολυ ωραιες εικονες κ κανεις το μυαλο να φανταζεται κ να ταξιδευει...