Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: The Seed Of The Desolate στις 06/11/07, 16:51
-
Θέλησα να με ξέχασεις, αλλά πάντοτε προσπαθούσα να μη λησμονηθώ. Είμαι εκεί, βόρεια, μακριά απο εσένα...δεν με φτάνεις, δεν μπορείς να με φτάσεις. Δεν ξέρω αν με θυμάσαι, αν με σκέφτεσαι...γιατί πάντοτε η αγάπη να είναι η μεγαλύτερη πληγή;
-
Λίγα μόνο θα σου πω... Αφενός πρέπει να είναι πολύ όμορφα στο Στρασβουργο...
Και θα εισαι καλά...
Και κάποια στιγμή το σταυροδρόμι θα είναι αυτόνομο στην σκέψη σου και θα συνδεεται με νέα πραγματα,όχι με παλια...
Περιμενω(-ουμε)κι αλλα...
-
Αγαπητέ μου Α.Π.
Το Στρασβούργο είναι καταπληκτικό, δεν χωράει καμία συζήτηση. Απλώς μερικές φορές αυτός ο νόστος που ακούμε στις ταινίες και στις τηλεοράσεις μας σε πιάνει και είναι πάρα πολύ δυνατός. Πολύ περισσότερο όταν σκέφτεσαι και σχεδιάζεις τη ζωή που άφησες πίσω σου για να αρπάξεις μια ευκαιρία...
Σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου.