Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Anastasis στις 14/11/07, 02:23
-
Άπειρος Γυνή 17/10/2007
Στ’ αρχαίο της Δωδώνης,
του Διός μαντείο,
ένας χρησμός.
Γέρων, ιερεύς, Σελλός:
«Εσού αει πλησίον,είς
ο Γκιώνης».
Μάνα, γυναίκα κι αδερφή
ρούχα καημών φοράς,
τα μαύρα μόνο.
Σε γέρνει μοίρα πονηρή,
μα σύ η κόρη της ιτιάς,
λυγάς στον πόνο.
Απο μικρή μοιρολογείς,
Παλιών αρχέγονων καιρών
ιερή πεντατονία.
Τον Χάρο πάντα τιμωρείς
Χορεύοντας των Μολοσσών,
Χορόν αργό στα τρία.
Στης Πίνδου τ’ άγρυπνα βουνά,
Κορφιάζεις στα απάτητα
βαρύ ζαλίκι,
τ’ ανδρός που κλέφτης πολεμά
εχθρό ασταμάτητα,
τ’ αρματωλίκι.
Τα βράδυα λες μια προσευχή.
«Παναγιά να μ’ αξιώνεις,
σου ζητώ,
μέχρι που ο ήλιος θα φανεί
μην τραγουδήσει ο Γκιώνης
άλλον χαμό.
Κάποτε να ρθουν ξημερώματα
στη μάνα γη του Πύρρου.
Στην Ελλοπία.
Στων Πελασγών τα χώματα
στη Χώρα του Απείρου,
Στη Χαονία."
-
απιστευτη η γλωσσα που χρησιμοποιεις....
ολη η ιδεα ειναι αριστουργημα
-
Δεν μπορώ να πω,εντυπωσιάστικα!
Δεν φοβάσαι οτι με αυτή την γλώσσα αφήνεις κάποιους{ίσως αρκετούς}
απ' έξω!
Εγώ δεν φοβάμαι να πώ οτι δεν καταλαβαίνω σημεία! :-[
-
Ζητώ συγγνώμη και κυρίως απο εσάς Oatdp kai Neikos διότι παρόλο που είχατε
ήδη στείλει σχόλια, σχεδόν το ξανάγραψα, αλλά δυστυχώς η αρχική μορφή δεν μου άρεσε.
Σας ευχαριστώ για τα σχόλια σας.
-
Πιο ανάλαφρο αυτό το χτένισμα, αλλά δεν ξέρω αν της πάει και τόσο!
-
Σεβαστή πάντα η άποψη σου Παππού.
Αλλά νομίζω πως της πάει.
Την ξέρω καλά.
-
Σου δίνω τα θερμά μου συγχαρητήρια. Η γλώσσα είναι όντως δύσκολη αλλά κατανοητή κατά ένα περίεργο τρόπο γιατί δεν απευθύνεται στο μυαλό αλλά στην καρδιά... Έχω διαβάσει όλα τα ποιήματα σου κι όλα είναι ένα προς ένα. Έχεις σκεφτεί να τα εκδόσεις? Είμαι fan και θα είμαι η πρώτη που θα τα αγοράσω...
-
Κάποιο secret έχει η φάβα μου φαίνεται. Θα το ανακαλύψω. Σ' ευχαριστώ πάντως.