Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: kurdt kobain :-) στις 20/11/07, 03:14
-
ας δοκιμασω κ εγω να σας φανερωσω μερικα απ'οσα εχω γραψει αυτα τα χρονια...
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΚΕΙ ΕΞΩ
Εσυ νεε που βλεπεις τον κοσμο αφ'υψηλου
Πες μας τι βλεπεις τωρα στα ματια του παιδιου
Βλεπεις ορφανια πεινα φτωχια και δυστυχιά
Ή μηπως ειναι ξενα για σενα ολα αυτα..;
Nωρις ξυπναει και σημερα να παει για δουλεια
Τ'αφεντικα τον διωχνουνε σαν βλεπουν τα χαρτια
Στο ''σπιτι'' του κ αποψε γυρναει να κοιμηθει
Μην ψαχνεις για το σπιτι του γιατι ειν' ενα κουτι...
Παρεες πια δεν εχει ετουτο το παιδι
Τον παρατησαν ολοι σαν μπηκε φυλακη
Κι ας ειναι πια ελευθερος και πλεον ''καθαρος''
Εσυ θα τον κοιταζεις σαν να'ναι ενας λεπρος...
-
το θεμα που θιγεις ειναι απο τα πλεον σημαντικα για την κοινωνια μας....
το υφος σου παραπεμπει σε αφηγηση...ή μηπως κανω λαθος?
-
το θεμα που θιγεις ειναι απο τα πλεον σημαντικα για την κοινωνια μας....
το υφος σου παραπεμπει σε αφηγηση...ή μηπως κανω λαθος?
φιλε νικο μου ειχαν πει μια ιστορια για εναν ανθρωπο στην πολη μου που περασε κατι τετοιες καταστασεις και με συγκλονησε...
πλεον δεν ζει...γι'αυτο του εγραψα αυτο το ποιημα(?)...
-
Εμένα μου θύμισε λίγο Φάνη από Χάρης και Πάνος Κατσιμίχα :
Τρελάδικο και φυλακή
δυο χρόνια και έξι μήνες-
Το ξέρω ζήτησες δουλειά
σε χίλια δυο αφεντικά-
μα μόλις είδανε κι αυτοί
πως είχες κίτρινο χαρτί σε διώξανε
σαν το σκυλί κι ούτε σ' αφήσανε να πει
μια δικαιολογία-
-Μα ήσουν άτυχος πολύ γιατί έπεσες
και σε εποχή που όλοι σφίγγαν το λουρί
κι εσύ είχες κίτρινο χαρτί
κι αυτό το χρώμα ξέρεις φέρνει αλλεργία
;)
-
Εμένα μου θύμισε λίγο Φάνη από Χάρης και Πάνος Κατσιμίχα :
Τρελάδικο και φυλακή
δυο χρόνια και έξι μήνες-
Το ξέρω ζήτησες δουλειά
σε χίλια δυο αφεντικά-
μα μόλις είδανε κι αυτοί
πως είχες κίτρινο χαρτί σε διώξανε
σαν το σκυλί κι ούτε σ' αφήσανε να πει
μια δικαιολογία-
-Μα ήσουν άτυχος πολύ γιατί έπεσες
και σε εποχή που όλοι σφίγγαν το λουρί
κι εσύ είχες κίτρινο χαρτί
κι αυτό το χρώμα ξέρεις φέρνει αλλεργία
;)
τωρα που το λες...πραγματι...θυμιζει λιγο!παντως ειναι εμπνευσμενο απο αληθινη ιστορια ενος παιδιου στην πολη μου και απο τπτ αλλο... ;)