Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Desert Rose στις 05/12/07, 23:59

Τίτλος: Μα δεν το ξέρεις
Αποστολή από: Desert Rose στις 05/12/07, 23:59

Ψάχνεις κάτι όμορφο να βρεις
μα υποφέρεις,
στιγμές γυρίζουν στα αυλάκια της ψυχής
χωρίς να ξέρεις..

Πονάς, γελάς, ζητάς και παίρνεις
μα κάτι λείπει,
η αγκαλιά αυτή να χάνεσαι να γέρνεις
να φεύγει κάθε λύπη..

Ρωτάς τι νιώθω και πως ζω
μα δε σε νοιάζει,
όταν σε βλέπω αιμορραγώ
και με τρομάζει..

Σκιές του σήμερα, του χθες
με κυνηγάνε
κι αν εγώ μέσα μου κρατάω δυό στιγμές
εκείνες με πονάνε..

Αγάπη κι έρωτα για κάτι τόσο ωραίο
κι όχι μόνο,
τη ζήλια και το διχασμό αναπνέω
και ματώνω..

Σ' αναζητώ κάθε βραδιά στο όνειρό μου,
αληθινά να υπάρχεις
κι ύστερα γελώ μ' αυτόν τον πηγαιμό μου
για να μην κλάψω όταν εσύ δε θα' ρθεις..

Σαν με κοιτάς στα μάτια χάνομαι σου λέω
μα εσύ φεύγεις,
γυρνάς το βλέμμα κι εγώ καίω,
μα δεν το ξέρεις..
                   σ' αγαπάω...

3-4-06

Τίτλος: Απ: Μα δεν το ξέρεις
Αποστολή από: Neikos στις 06/12/07, 11:27

γνωριζεις οτι δεν ειναι κατι πρωτοτυπο.....αλλα δεν παυει να ειναι δεμενο και δυνατο.

Τίτλος: Απ: Μα δεν το ξέρεις
Αποστολή από: GAYROS7 στις 09/12/07, 19:09

Καταθέτεις την ερωτευμένη και γεμάτη παράπονο ψυχούλα σου με πολύ όμορφο και αισθητικής αξίας τρόπο

Τίτλος: Απ: Μα δεν το ξέρεις
Αποστολή από: ilianthos-Kanlis στις 09/12/07, 19:36

Τη ζήλια και το διχασμό αναπνέω...
Μελαγχολικό και όμορφο !