Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Justelene-Πιωμένο Κρίνο στις 06/12/07, 16:36

Τίτλος: Ύπαρξεις...
Αποστολή από: Justelene-Πιωμένο Κρίνο στις 06/12/07, 16:36
Αποτεφρωμένες αναμνήσεις αγκαλιάζονται
με τεμαχισμένα όνειρα και σκουριασμένες ελπίδες
σ' ένα τρελλό υπαρξιακό θλιμμένο χορό
και ψάχνουν να βρουν ένα στήριγμα στο κενό,
στο άπειρο αυτού του διαμελισμένου κόσμου
μετά από τόσα χρόνια περιπλάνησης.

Αφόρητη σιωπή, απέραντος πόνος
πιασμένοι χέρι-χέρι τριγυρίζουν
τραγουδώντας ένα παιδικό τραγούδι γεμάτο αβεβαιότητα.
Για εκατομμύρια χρόνια ακολουθούν τη ζωή
και βάζουν φωτιά στα χνάρια απ' τα πατήματά της,
δημιουργώντας σκοτάδι εκεί που υπήρχε φως.

Αδύνατες μορφές ικετεύουν αγάπη και ζωή,
με μάτια γεμάτα αίμα, ορθάνοιχτα και τρομαγμένα
βλέπουν τις βδέλες να γλυστράνε,
να σέρνονται και να στραγγίζουν τα κορμιά τους,
και περιτριγυρίζονται από αόρατα δηλητηριώδη αγκάθια
καθώς πλησιάζει το τέλος.

Υπάρχω;
Τίτλος: Απ: Ύπαρξεις...
Αποστολή από: x-versous στις 07/12/07, 16:48
Δεν ξέρω τι έχουν να πουν οι άλλοι που το διάβασαν, πάντως εμένα με άγγιξες.
και μην ανησυχείς γράφεις …. Άρα υπάρχεις ! ;)
Τίτλος: Απ: Ύπαρξεις...
Αποστολή από: oatdp στις 09/12/07, 17:44
Αποτεφρωμένες αναμνήσεις αγκαλιάζονται
με τεμαχισμένα όνειρα και σκουριασμένες ελπίδες
σ' ένα τρελλό υπαρξιακό θλιμμένο χορό
και ψάχνουν να βρουν ένα στήριγμα στο κενό,
στο άπειρο αυτού του διαμελισμένου κόσμου
μετά από τόσα χρόνια περιπλάνησης.

Αφόρητη σιωπή, απέραντος πόνος
πιασμένοι χέρι-χέρι τριγυρίζουν
τραγουδώντας ένα παιδικό τραγούδι γεμάτο αβεβαιότητα.
Για εκατομμύρια χρόνια ακολουθούν τη ζωή
και βάζουν φωτιά στα χνάρια απ' τα πατήματά της,
δημιουργώντας σκοτάδι εκεί που υπήρχε φως.

Αδύνατες μορφές ικετεύουν αγάπη και ζωή,
με μάτια γεμάτα αίμα, ορθάνοιχτα και τρομαγμένα
βλέπουν τις βδέλες να γλυστράνε,
να σέρνονται και να στραγγίζουν τα κορμιά τους,
και περιτριγυρίζονται από αόρατα δηλητηριώδη αγκάθια
καθώς πλησιάζει το τέλος.

Υπάρχω;
Πολυ σκληρός ο λόγος σου.
<<Και η ψυχή σαν το σπαθί,απο αμόνι περνάει και σφυρί,
έτσι, να γίνει κοφτερή!
Καλή τύχη!!!
Τίτλος: Απ: Ύπαρξεις...
Αποστολή από: ilianthos-Kanlis στις 11/12/07, 21:03
Ναι περιγράφεις πανέμορφα τα τεκτενόμενα των εποχών !
Γλυκόπικρα μηνύματα !
Να γράφεις πάντα,γιατί γράφεις ωραία !
Τίτλος: Απ: Ύπαρξεις...
Αποστολή από: Neikos στις 14/12/07, 21:05
πολλα "και".....χαχαχα αστειευομαι!
πραγματικα πολυ καλο...εικονες καλα ακονισμενες και αιχμηρες....
μπραβο μπραβο...
Τίτλος: Απ: Ύπαρξεις...
Αποστολή από: FAIRY-The return! στις 05/01/08, 22:01
αχ βρε κρινακι με εκανες παλι και θυμηθηκα τα παλια !!! γιατι?? ??  :-\ :-\
τι σου θυμίζει αυτό το ποιημα? (ένα πένθιμο του φθηνόπωρου σάββατο, 18/11/06)  ::) :-* :-*

keep writting φιλεναδα ;)