Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ilianthos-Kanlis στις 12/12/07, 20:36
-
Αύξων αριθμός απεξάρτησης 2755.
Συσσίτιο χαπιών στην Βεραντζέρου ,
Σήμερα στο κατώφλι του σπιτιού μου
ένας νεκρός,
εχθές στην Αεροπαγίτου ένας άλλος !
Το δούναι και λαβείν δίνει και παίρνει …
Δώσε κι εμένα μπάρμπα,που λένε !
Ο γιός του ανώνυμου υποχρεούται να πεθάνει,
του επώνυμου,καλούνται να τον καλύψουν,
και οι νομικοί,και η πολιτεία και οι κονδυλοφόροι…
Έχει βίσματα βλέπετε..
Ο γιος της καθαρίστριας της πολυκατοικίας μας,ο Ιάσων,
έχει αύξοντα αριθμό απεξάρτησης 2755,
ως τότε θα πεθάνει !
Ένθεν και ένθεν,καραδοκεί ο θάνατος !
Μια απέραντη εκκολαπτική μηχανή θανάτου
απλώνει τα δύχτια της ανά την Ελλάδα .
Η πολιτεία κωφεύει !.
Άκουσον,άκουσον !
Ένας πρώην πολυθεσίτης μου είπανε,
παίρνει δέκα χιλιάδες σύνταξη μηνιαίως,
εγώ,εξακόσια τριάντα το μήνα
κι εκείνα με κρατήσεις…
Η μάνα μου σ΄ένα χωριό στους πρόποδες του βουνού Μπέλλες,
διακόσια σαράντα αγροτική.
δίχως γιατρό,δίχως φάρμακα,δίχως την μέριμνα του Κράτους.
Καλείται να φυλάττει Θερμοπύλες !
Πέντε euro κύριε ευπατρίδη,δώσε σ΄εμένα,
πέντε για ένα νέο Ο.ΚΑ.ΝΑ ,
και πέντε στη μάνα μου,αν θέλεις,
για να μικροπατσίσουμε έτσι κάπως τη διαφορά μας….
Θα έσωνες τη Πατρίδα κύριε Ευπατρίδη και κάθε Ευπατρίδη
και κάθε κύριε Μήτσο και κάθε κύριε Τάκη,
που μας βγαίνεις στα γαζοκούτια της προπαγάνδας,
για να μας λές: „Ax ,πόσο πονώ αυτό το τόπο“…..
Ανάλγητο κράτος,ε ανάλγητο !
Συνέλληνες εγερθείτε !
δίχως κόμμα,δίχως χρώμα,δίχως προκαταλήψεις του παρελθόντος !
Το άδικο να δικαστεί,το δίκιο να περάσει…
-
Πραγματικά ανατρίχιασα από την ένταση, το πάθος και την ειλικρίνεια αυτού του ποιήματος!
-
η μεγαλύτερη εξάρτηση είναι του κώλου μας με τον καναπέ του σπιτιού μας.Το είπα ξανά το ξαναλέω τώρα και δυστυχώς ο αριθμός αυτής της απεξάρτησης δεν εχει οριστεί ακόμη.Κι ο θάνατος χτυπά το τζάμι του δικού μου /σου /μας/σας σπιτιού.Και ναί υπάρχει χρώμα που μας ενώνει...το μαύρο...το φούμο...ανεξίτηλο και σφραγισμένο με το φτύσιμο που χρειάζονται και οι τριακόσιοι στον φάκελο...
-
Έχουμε φτάσει στο χείλος του γκρεμού φίλε όλα γύρο μας είναι μια εξάρτηση και ακόμα χειρότερο είναι το ότι εξαρτόμαστε και συνεχίζουμε να ζούμε μόνο και μόνο για να συνεχίσουμε τις εξαρτίσεις μας. μπράβο φίλε είναι πολύ καλό !
-
Φτύσιμο χρειάζεται ο "πραματευτής" που ζει κοντά μας. Ας κατορθώσουμε να ξεπεράσουμε το σύμπλεγμα της αδυναμίας μας και μετά βλέπουμε για πιο μακρυνές βολές.
Εκτός κι αν περιμένουμε να φτάσουμε στον πάτο οπότε η μόνη δυνατότητα κίνησης θα είναι προς τα πάνω... ;)
-
Πιστεύεις πραγματικά πώς μπορεί να γίνει αυτό που περιγράφεις στο τελευταίο σου στιχάκι?? Δεν ξέρω έχω απελπιστεί πια αλλά θέλω, δεν αντέχω να μην συνεχίζω να ελπίζω...
-
Εγώ πιστεύω ότι όλα μπορούν να γίνουν κι όλα μπορούν να διορθωθούν αρκεί να πιστέψουμε όλοι σε αυτό και να ενεργοποιηθούμε άμμεσα ξεκινώντας από το πιο στενό μας περιβάλλον.
Απλά μικροπράγματα μπορούν να κάνουν τον τρόπο ζωής μας ξεχωριστό και παράδειγμα για τους άλλους.
Δε χρειάζεται να μιλάμε όλη την ημέρα με τα αγαπημένα μας πρόσωπα στο κινητό ενώ μπορούμε να τους αφιερώσουμε λίγο από το χρόνο μας βλέποντας τους από κοντά, κοιτώντας τους στα μάτια, μιλώντας τους με αγάπη, κρατώντας τους το χέρι.
Δε χρειάζεται να προσπερνάμε κάθε πρωί τους ίδιους και τους ίδιους ανθρώπους χωρίς να τους λέμε μια καλημέρα, χωρίς να τους στείλουμε ένα χαμόγελο. Μπορεί για κάποιον αυτό να είναι τόσο σημαντικό που να του φτιάξει τη μέρα και να ξεχάσει για λίγο κάθετι που τον απασχολεί.
Δε χρειάζεται ότι μας συμβαίνει στη δουλειά να το μεταφέρουμε στο σπίτι και να ξεσπάμε στα παιδιά μας που δίχως αυτά να καταλαβαίνουν τί πραγματικά συμβαίνει ρίχνουν το βάρος της κακής συμπεριφοράς μας πάνω τους κι ύστερα ζητούν διεξόδους λύτρωσης και απελευθέρωσης σε δρόμους σκοτεινούς και δύσβατους καμιά φορά χωρίς καμιά ελπίδα του γυρισμού προς το φως πάλι.
Δε χρειάζεται να ξεχνάμε ότι για ότι μας συμβαίνει δε φταίνε πάντα οι άλλοι.
Δε χρειάζεται να ξεχνάμε να μην κάνουμε στους άλλους ότι δε θα άρεσε σε εμάς να κάνουν αλλά να κάνουμε πάντα ότι θα θέλαμε να μας κάνουν.
Χρειάζεται να καταλάβουμε ότι για να αλλάξει κάτι δε χρειάζεται υπερβολική προσπάθεια παρά μόνο να το πιστέψουμε μέσα από την καρδιά μας και να το κάνουμε τρόπο ΖΩΗΣ!
-
Aπό βάθος καρδιάς ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους σας και όλοι μαζί,το άδικο να δικαστεί το δίκιο να περάσει !
-
παντα υπηρχε, παντα θα υπαρχει.....δεν σημαινει ομως πως δεν πρεπει να προσπαθησουμε,κατι να κανουμε και εμεις απο το να γυρναμε την πλατη.....ειναι αρρωστοι δεν ειναι ....εξαρταται την περισταση....
φωτια σε καθε εναν που πουλαει τον θανατο για να ζησει.....
γινομαι σκληρος?δεν το αξιζουν?
-
Φίλε Rose of Jericho αυτόν ακριβώς τον τρόπο ζωής που περιγράφεις ακολουθώ. Δεν βλέπω όμως ν'αλλάζουν και πολλά πράγματα. Θέλω να πιστέψω ότι πολλά πράγματα μπορούν ν'αλλάξουν αλλά δεν με αφήνουν. Ας ελπίσουμε όμως ότι θα ζήσουμε μια μέρα σε έναν ιδανικό κόσμο. Το άδικο λοιπόν να δικαστεί, το δίκιο να περάσει..
-
Επαναπροσδιορισμός της λέξης και εννοιας Κοινωνία.Το ξέρω φαίνεται περίπλοκο .Αλλα πραγματικά δε βλέπω αλλη λύση.Πρέπει να αρχισουμε να αναθεωρούμε εστω πρώτα απο την προσωπική μας αλυσίδα τους κρύκους που την δένει ,να ξεσκεπάσουμε τον μικρόκοσμο μας ,να τον απωγυμνώσουμε και να παραδεχτούμε παράλληλα τις ευθύνες μας για την κατάντια της γύμνιας μας.Η σαπίλα δεν είναι εξω απο το παράθυρο του σπιτιού μας.Είναι μέσα μας ,σαν καρκίνωμα ,που χρειάζεται απο την ρίζα να το βγάλουμε απο πάνω μας και να απαγκιστρωθούμε πλέον απο τον Ωχ αδερφισμό μας.Είναι μια καλή αρχή .Οσοι είμαστε γονείς να το περάσουμε στα παιδιά μας.Τουλάχιστον να είναι μια μικρή παρακαταθηκη για το δικό τους αύριο.Ας ζητήσουμε συγνώμη απ αυτά θα είναι μια θετική κίνηση γιά ένα καλύτερο αύριο..
-
Ιερακόμορφε, αυτή η διαδικασία θυμίζει Χριστιανικό βάπτισμα: Επίγνωση και παραδοχή του αμαρτωλού μας (σάπιου) είναι, απογύμνωση και αναγέννηση μέσα από την πραγμάτωση της συνειδητής κοινωνικής Χριστιανικής ένωσης. Αυτό που δεν αντιλαμβάνομαι είναι τον "επαναπροσδιορισμό".