Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: tinios στις 14/12/07, 15:40
-
Καλώς σας βρήκα!
Δημοσιεύω ένα στιχούργημά μου, και περιμένω, με αγωνία τις γνώμες σας.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ ΟΝΕΙΡΟ
Θάνατος, μες’ το μυαλό μου, οι αναμνήσεις,
χρόνια τώρα, περιμένω να γυρίσεις,
ν’ αναστήσεις τα’ όνειρο, το σταυρωμένο,
π’ άφησες, στο Γολγοθά μου, καρφωμένο.
Με πονάει η αγάπη, η χαμένη,
άδικα από σένα, καταδικασμένη,
να πονέσει, να ματώσει, να πεθάνει,
πάνω στο σταυρό, μ’ ακάνθινο στεφάνι.
(Ρ)
Κάθε που ζυγώνει Μεγαλοβδομάδα,
βρέχει ο ουρανός μου, και ας είν’ λιακάδα.
Τέτοιες μέρες ήτανε, που είχες φύγει,
ξεχειλίζει η απουσία, και με πνίγει.
Κάθε που ζυγώνουν, του Θεού τα πάθη,
με καρφώνει η θύμηση σου, σαν αγκάθι.
Κάθε που ακούω, πένθιμη καμπάνα,
κλαίει η καρδιά, σαν του Χριστού τη μάνα.
-
πολυ θρησκευτικο βρε παιδακι μου....ειναι το κλιμα των ημερων???μπαααα δεν εχουμε πασχα....
λογικα για τραγουδι προοριζεται....απλο, μελωδικο...θελει δουλεια...
-
Πρωτότυπος τίτλος,γενικά όμορφο !