Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: oatdp στις 02/02/08, 12:39
-
Όταν χαράζει,αν μπορείς,
να είσαι εκεί.
Το κρύο να μην το φοβηθείς,
ούτε το σκοτάδι.
μόνο, να μην φοβηθείς!
Το κρύο γέρνεις στους δυο όμους σου,
στενάζει σκύβοντας η γριά,
απ΄το φορτίο.
Κι ο ξεχασμένος ξένος
ο περαστικός,
ο φορτωμένος τσάντες,
στενάζει.
Ο δύσμοιρε διαβάτη
τι φωνάζεις?
και ποιόν ή γιατί
προστάζεις,
γιατί?
-
Διακρίνω μια απαισιοδοξία που δεν συνηθίζεις και ότι ασυνήθιστο για εμένα είναι ωραίο.!
-
Δείκτης ευαισθησίας ! Καλαίσθητος ! Μπράβο !
-
Να ΄στε καλά !
Φίλε x-versus το μόνο που μπορώ να σου πώ
είναι οτι για να βρείς την ελπίδα πρέπει
πρώτα να περάσεις μέσα απο την
μαυρίλα να καπνιστείς και να ξαναγεννηθείς.
Να πάρεις τους δρόμους ως άλλος τσιγγάνος εσωτερικών
αναζητήσεων!
SPL,Με τρείς λέξεις μου δίνεις την χαρά της
περιεκτικότητας σου!
Σ΄ευχαριστώ.