Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ΟΛΓΑ στις 14/02/08, 12:50
-
...Στασου, κοιτα την θαλασσα,
τον ουρανο, το δεντρο που επαιζες μικρος
κοιτα
και νιωσε για ενα λεπτο,
την χαρα εκεινης της νιοτης
της παιδικοτΙς
μπες μες στης ψυχης σου το ναο
και υποσχεσου
θα προσκυνεις την ευλογια
θ' αν το κερι σου αναμμενο.
Αγαπων.. τον εραστη της καρδιας του...
Αμην!
-
της παιδικοτΙς
......
θ' αν το κερι σου αναμμενο.
αυτα τα δυο σημεια μπορω να πω πως με δυσκολεψαν....αλλα το τελος ηταν κατι παραπανω απο καλο...
μια προσευχη για οτι σημαντικοτερο στην ζωη...