Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: MACMISIAS στις 20/03/08, 11:42
-
Κρύψε με μέσα σ'ένα όνειρο,
βαρέθηκα εδώ να ζω,
πλάι σε φωνές που τ' αυτιά μου τρυπούν,
έχω δει,όσα είχα να δω...
Κρύψε με μέσα σ'ένα σύννεφο,
να λούζομαι σε χρυσή βροχή,
θα έμενα εδώ,αν είχα σκοπό,
μα τώρα πια ,κανείς δεν έχει τι να πει...
Το τρένο φεύγει στις εννιά,
φεύγει και πάει ,στη Σαλονίκη,
μια ζωή ονειρεύομαι μια νίκη,
δως'τη μου και πάμε,αγκαλιά.
Περπατώ κι'όλα γύρω μου ξένα,
λες και μόνος είμαι ,στο κόσμο αυτό,
κρύψε με ,δεν αντέχω άλλο να πληγωθώ,
από δω και μπρος θα ζω,μόνο για σένα...
-
...μια ζωή ονειρεύομαι μια νίκη...
πολύ δυνατός στίχος, απλός και καθαρός σαν εξομολόγηση.
-
Είναι πολύ όμορφο φίλε συμφωνώ με την Κατερίνα μπράβο, και καλή συνείχα !!!