Το Στέκι των Κιθαρωδών
Περι μουσικής => Μουσικά νέα και συζητήσεις => Μήνυμα ξεκίνησε από: BigBabol στις 27/03/08, 03:18
-
Well , ανοιγω αυτο το topic με αφορμη την ταχυτητα παιξιματος στη κιθαρα...
Βλεπω τους περισσοτερους κιθαριστες , να θελουν συνεχεια καλυτερη τεχνικη....τεχνικη και παλι τεχνικη . Βελτιωση ταχυτητας , βελτιωση δεξιου χεριου και ενα σωρο αλλα πραγματα....
Τις προαλλες ημουν μεα ενα φιλο και παιζαμε το johnny be good toy chuck berry...αρχισε το shredding σε ενα παραδοσιακο rock'n'roll κομματι.....οταν τον ρωτησα γαιτι αρχισε να βαζει φωτια στην ταστιερα λογω ταχυτητας η απαντηση ηταν "γιατι αυτο μπορω να κανω καλυτερα".Ξερω κιθαριστες που χρησιμοποιουν μεγαλες ταχυτητες γιατι δε μπορουν να παιξουν κατι ΜΕΛΩΔΙΚΟ με 6-7 νοτες...αλλους για ποζερια και αλλους γιατι "το κανει ο malmsteen".
Το πατερ υμων του ελληνα κιθαριστα (απ'οτι βλεπω) της κιθαρας ειναι η ταχυτητα και η ΑΡΙΣΤΗ τεχνικη.....Ολοι αναζητουν την τελειοτητα σαν ΠΑΙΚΤΕΣ και ΟΧΙ σαν ΜΟΥΣΙΚΟΙ . Γιατι κατα τη γνωμη μου η κιθαρα ειναι φαντασια, ειναι δημιουργια . Ενα shredd σολο δε μου κανει αισθηση.....ενα σολακι του bb king με ανατριχιαζει....Δε πιστευετε πως χανεται η ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ?Η νοοτροπια οτι "ο καλος ο κιθαριστας ειναι ο γρηγορος κιθαριστας"εχει κολλησει στο μυαλο ολων , παικτων και μη.
Δε θελω να κατηγορησω τους shredders του forum . Απλα αναφερω την αποψη μου σχετικα με το κολλημα που υπαρχει στην τεχνικη και οχι στη μουσικοτητα.....
-
Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο συμφωνώ μαζί σου...
-
+1111
Προφανώς για λόγους επίδειξης.....όποιος δεν έχει να παρουσιάσει ιδέες,μελωδικότητα,μουσική..... παρουσιάζει ταχύτητα
Καλώς ή κακώς(κακώς κατά τη γνώμη μου) υπάρχει πολύς κόσμος που εντυπωσιάζεται και γι αυτό έχει επιβληθεί σαν μόδα η δεν ξέρω εγω τι ???
-
Δεν είναι κακό να μπορείς να παίξεις γρήγορα, και κακά τα ψέμματα, είναι το "trend", αν θέλεις, της εποχής. Απλά το θέμα είναι πως με ολοένα και περισσότερους κιθαρίστες να έχουν τη συγκεκριμένη τεχνική, λογικό είναι να ακολουθούν και πολλοί άλλοι. Σίγουρα όμως, υπάρχει μια έμφαση καθαρά στην τεχνική, και όχι στη μελωδία, αλλά επίσης σκέψου πως με τέτοια τεχνική, όλοι αυτοί οι κιθαρίστες, ξέροντας πολύ καλά το "δρόμο" τους πάνω στην ταστιέρα, μπορούν κάλλιστα να παίξουν μελωδικά, απλά παίζουν αυτό που έχει απήχηση. Δεν είμαι ούτε τέρμα υπέρ, ούτε τέρμα κατά του shred, αν και προσωπικά δεν μπορώ να shredάρω τόσο άνετα όσο πολλοί άλλοι στο forum, αλλά δεν θα με χαλούσε να μπορούσα να παίζω έτσι (δεν μπορώ λόγω προβλήματος στο χέρι). Ούτως ή άλλως, στη μουσική που παίζω δεν χρειάζεται να παίζω 100 νότες σ'ένα μέτρο, οπότε δεν με πολυνοιάζει κιόλας! ;D Αλλά σκέψου πως και το είδος μουσικής που παίζει κανείς είναι μεγάλο κριτήριο. Π.χ. σε μια hard rock/poser μπάντα, ε όπως και να το κάνουμε δεν μπορείς ν'αρχίσεις τα αργά και μελωδικά σόλο, θες κάτι το οποίο θα τραβήξει την προσοχή, κάτι πιο γρήγορο και εντυπωσιακό. Είναι πραγματικά προσωπικές απόψεις περί shred, είναι το πως το βλέπει και τ'ακούει ο καθένας, δεν πιστεύω πως υπάρχει αντικειμενικό κριτήριο στο συγκεκριμένο θέμα.
-
Well , ανοιγω αυτο το topic με αφορμη την ταχυτητα παιξιματος στη κιθαρα...
Βλεπω τους περισσοτερους κιθαριστες , να θελουν συνεχεια καλυτερη τεχνικη....τεχνικη και παλι τεχνικη . Βελτιωση ταχυτητας , βελτιωση δεξιου χεριου και ενα σωρο αλλα πραγματα....
Τις προαλλες ημουν μεα ενα φιλο και παιζαμε το johnny be good toy chuck berry...αρχισε το shredding σε ενα παραδοσιακο rock'n'roll κομματι.....οταν τον ρωτησα γαιτι αρχισε να βαζει φωτια στην ταστιερα λογω ταχυτητας η απαντηση ηταν "γιατι αυτο μπορω να κανω καλυτερα".Ξερω κιθαριστες που χρησιμοποιουν μεγαλες ταχυτητες γιατι δε μπορουν να παιξουν κατι ΜΕΛΩΔΙΚΟ με 6-7 νοτες...αλλους για ποζερια και αλλους γιατι "το κανει ο malmsteen".
Το πατερ υμων του ελληνα κιθαριστα (απ'οτι βλεπω) της κιθαρας ειναι η ταχυτητα και η ΑΡΙΣΤΗ τεχνικη.....Ολοι αναζητουν την τελειοτητα σαν ΠΑΙΚΤΕΣ και ΟΧΙ σαν ΜΟΥΣΙΚΟΙ . Γιατι κατα τη γνωμη μου η κιθαρα ειναι φαντασια, ειναι δημιουργια . Ενα shredd σολο δε μου κανει αισθηση.....ενα σολακι του bb king με ανατριχιαζει....Δε πιστευετε πως χανεται η ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ?Η νοοτροπια οτι "ο καλος ο κιθαριστας ειναι ο γρηγορος κιθαριστας"εχει κολλησει στο μυαλο ολων , παικτων και μη.
Δε θελω να κατηγορησω τους shredders του forum . Απλα αναφερω την αποψη μου σχετικα με το κολλημα που υπαρχει στην τεχνικη και οχι στη μουσικοτητα.....
Συμφωνω μαζι σου......και ειδικα στην Ελλαδα η εννοια της ηλεκτρικης κιθαρας ειναι συννωνυμη του παιζω γρηγορα.......στα 300bpm....Ο τροπος αυτος των "γρηγορων" μου θυμιζει διαγωνισμο "ποιος την εχει πιο μεγαλη" ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D.................Τι να το κανεις ομως οταν "τελειωνουν" στα πρωτα 3 δευτερολεπτα??????????????? ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D
-
Well , ανοιγω αυτο το topic με αφορμη την ταχυτητα παιξιματος στη κιθαρα...
Βλεπω τους περισσοτερους κιθαριστες , να θελουν συνεχεια καλυτερη τεχνικη....τεχνικη και παλι τεχνικη . Βελτιωση ταχυτητας , βελτιωση δεξιου χεριου και ενα σωρο αλλα πραγματα....
Τις προαλλες ημουν μεα ενα φιλο και παιζαμε το johnny be good toy chuck berry...αρχισε το shredding σε ενα παραδοσιακο rock'n'roll κομματι.....οταν τον ρωτησα γαιτι αρχισε να βαζει φωτια στην ταστιερα λογω ταχυτητας η απαντηση ηταν "γιατι αυτο μπορω να κανω καλυτερα".Ξερω κιθαριστες που χρησιμοποιουν μεγαλες ταχυτητες γιατι δε μπορουν να παιξουν κατι ΜΕΛΩΔΙΚΟ με 6-7 νοτες...αλλους για ποζερια και αλλους γιατι "το κανει ο malmsteen".
Το πατερ υμων του ελληνα κιθαριστα (απ'οτι βλεπω) της κιθαρας ειναι η ταχυτητα και η ΑΡΙΣΤΗ τεχνικη.....Ολοι αναζητουν την τελειοτητα σαν ΠΑΙΚΤΕΣ και ΟΧΙ σαν ΜΟΥΣΙΚΟΙ . Γιατι κατα τη γνωμη μου η κιθαρα ειναι φαντασια, ειναι δημιουργια . Ενα shredd σολο δε μου κανει αισθηση.....ενα σολακι του bb king με ανατριχιαζει....Δε πιστευετε πως χανεται η ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ?Η νοοτροπια οτι "ο καλος ο κιθαριστας ειναι ο γρηγορος κιθαριστας"εχει κολλησει στο μυαλο ολων , παικτων και μη.
Δε θελω να κατηγορησω τους shredders του forum . Απλα αναφερω την αποψη μου σχετικα με το κολλημα που υπαρχει στην τεχνικη και οχι στη μουσικοτητα.....
Συμφωνω μαζι σου......και ειδικα στην Ελλαδα η εννοια της ηλεκτρικης κιθαρας ειναι συννωνυμη του παιζω γρηγορα.......στα 300bpm....Ο τροπος αυτος των "γρηγορων" μου θυμιζει διαγωνισμο "ποιος την εχει πιο μεγαλη" ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D.................Τι να το κανεις ομως οταν "τελειωνουν" στα πρωτα 3 δευτερολεπτα??????????????? ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D
ΕΓΡΑΨΕΣ fenderiarh 8)
-
Συμφωνώ εν μέρει απλά πιστεύω ότι το να παίζει κανείς αργά "μελωδικά" (δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τα γρήγορα δεν έχουν μελωδία) είναι αρκετά πιο δύσκολο απο τα γρήγορα γιατί αν δεν έχεις κάτι πρωτότυπο, κάτι φρέσκο να πεις συνήθως ακούγεται πολύ κλασικό και δεν ξεχωρίζει.
Εδιτ: ωχ, τι πάτησα ο βλάκας και το έστειλε πριν τελειώσω :P
Ήθελα επίσης να πω ότι συνήθως όταν λέει πολύς κόσμος ότι θέλει να βελτιώσει την τεχνική του, δεν εννοεί μόνο την ταχύτητα αλλά και την έκφραση, δηλαδή το phrasing οπότε αυτό δεν είναι κακό αντιθέτα μάλιστα είναι μια χαρά :)
Ερώτηση: Λέγοντας γρήγορα και κανονικά σόλοζ τι εννοείτε περίπου (κανένα παράδειγμα) γιατί μπορεί να μην έχουμε και το ίδιο πράγμα στο νου ;)
-
Κανονικό - Gilmour
Γρήγορο - ΜΑΒ, Μalmsteen
-
Πάντως υπάρχουν και πολλές περιπτώσεις που το γρήγορο είναι και μελωδικό οπότε μην τα ισοπεδώνουμε κι όλα...
-
Κανονικό - Gilmour
Γρήγορο - ΜΑΒ, Μalmsteen
Και εγώ κάτι τέτοιο στο νου μου οπότε συμφωνούμε. Τελικά πιστεύω ότι σημαντικό θέμα είναι πρωτοτυπία. Γιατί και ο Malmsteen και ο Vai παίζουν πολύ γρήγορα και τεχνικά αλλά, κατά τη γνώμη μου τουλάχιστον, ο Vai δε μένει στα ίδια! Παρόλα αυτά δεν είναι και έυκολο να παίζεις καινούρια μουσική συνέχεια και γι'αυτό δεν είμαι αρνητικά προκατειλημμένος (δεν νομίζω να γράφεται έτσι αλλα τεσπαν) στους περισσότερους shredders.
-
Κατά τη γνώμη μου, η ικανότητα του να παίζεις όμορφα σόλο (γρήγορα ή αργά, δεν έχει σημασία) είναι κάτι με το οποίο γεννιέσαι, δεν μαθαίνεις.. Δεν νομίζω ότι ο καθένας μας μπορεί να γράψει το σόλο του Time για παράδειγμα.. Η ταχύτητα όμως, είναι κάτι το οποίο αποκτιέται με εξάσκηση (ο καθένας στο μέτρο των δυνατοτήτων του βέβαια).. Επομένως, αν κάποιος κιθαρίστας επιθυμεί να μελετήσει, τότε δυστυχώς δεν μπορεί να μελετήσει στο να συνθέτει μελωδικά σόλο, αλλά στο να αποκτήσει καλύτερη τεχνική.. Έτσι εξηγείται και το φαινόμενο των υπερπαιχταράδων που μπορεί να παίζουν στα 220bmp αλλά να παίζουν στείρα και προβλέψιμα ανεβοκατεβάσματα κλιμάκων και σκουπίσματα σε σημείο που να μοιάζει ο καθένας με τον προηγούμενο και τον επόμενο.. Αυτό βέβαια δεν είναι κάτι το μεμπτό..
Το κακό ξεκινά, όταν αυτός ο υπερπαιχταράς, αφού έχει κατακτήσει την τεχνική που ήθελε, αρχίζει να συνθέτει τραγούδια και solo.. Πάρα πολύ λίγοι καταφέρνουν να συνθέσουν μελωδικά solo.. Εκεί δεν φταίει το hype της ταχύτητας αλλά η έλλειψη έμπνευσης..
Εν κατακλείδει, και τα αργά solo είναι όμορφα και τα γρήγορα επίσης.. Το θέμα δεν είναι η ταχύτητα αυτή καθ'αυτή, αλλά πως ο καθένας μας την χρησιμοποιεί..
-
Συμφωνώ στο οτι οι περισσότεροι το παρακάνουν με το shredding...είμαι της άποψης οτι ο κιθαρίστας ΠΡΕΠΕΙ να θέλει να βελτιώνεται και να κατέχει άριστα τη τεχνική του οργάνου όπως επίσης και να μην επαναπαύεται, αλλά για τον απλούστατο λόγο οτι αν έχει κάποια ιδέα να μπορεί να την υλοποιήσει είτε εκτελεστικά είτε συνθετικά...σκέφτείτε π.χ. να ξέρει κάποιος τι θέλει να παίξει και να μη μπορεί να το παίξει λόγω έλλειψης τεχνικής...όμως ειδικά στα σόλο έχει χαθεί το νόημα το τελευταίο καιρό και όλοι νομίζουν οτι το όλο θέμα είναι να χώσεις 5000 νότες σε δυο μέτρα...το συναίσθημα πρέπει να έρχεται πρώτο και η τεχνική να λειτουργεί υπέρ της μουσικής σύνθεσης και έκφρασης και οχι το αντίθετο...πάντως για να πω την αλήθεια εκει που πιστεύω οτι υστερεί πραγματικά η συντριπτική πλειονότητα των σημερινών κιθαριστών είναι στο θέμα της σύνθεσης...ο καθένας μπορεί να παίξει σα το Malmsteen ή τον οποιονδήποτε Malmsteen αν πραγματικά το θέλει, τι να το κάνεις όμως αν δεν έχει ουσιαστικά τίποτα να δώσει; Και επίσης, πόσοι δίνουν στους ρυθμικούς κιθαρίστες τη πραγματική προσοχή που τους αξίζει; Γιατι δεν έχω δει (και διορθώστε με αν κάνω λάθος) κανένα θέμα σχετικά με ρυθμική κιθάρα και ρυθμικούς κιθαρίστες...
-
Και επίσης, πόσοι δίνουν στους ρυθμικούς κιθαρίστες τη πραγματική προσοχή που τους αξίζει; Γιατι δεν έχω δει (και διορθώστε με αν κάνω λάθος) κανένα θέμα σχετικά με ρυθμική κιθάρα και ρυθμικούς κιθαρίστες...
+1
Όχι μόνο δε δίνεται πολλή σημασία στη ρυθμική κιθάρα αλλά πολλοί κιθαρίστες δεν ασχολούνται καν με το ρυθμό γενικά και αυτό φυσικά τους περιορίζει ΚΑΙ στα σόλο (τα πιο ελεϊνά παραδείγματα είναι: "εγώ είμαι lead ή εγώ είμαι ρυθμικός κιθαρίστας αποκλειστικά"...)
-
Πέρα του ότι πολλοί νομίζουν πως το ρυθμικό παίξιμο είναι εύκολο!! :o (δε θα έχουν ακούσει iced earth ::) :P)
-
Να πω και γω, οτι το γρηγορο σολο εχει και μπολικο παπατζιλικι......Το λεω γιατι και εγω παιζω με ταχυτητες αλλα οι μισες νοτες εχουν να κανουν με χρωματικη προσεγγιση....Παπατζα κοινως, ετσι για να ψαρωσει ο αλλος. Θα συμφωνησω οτι υπαρχουν κιθαριστες (μεγαλοι ) οι οποιοι σε καθηλωνουν, σε καρφωνουν στη θεση σου με 5 νοτες.....Οχι οτι δεν ειναι μαγκια η τρελες ταχυτητητες αλλα το θεμα ειναι το εξης(οπως λεω και σε αρκετους μαθητες μου), μπορεις να με καρφωσεις με 2 νοτες?
Να τονισω οτι και τα περισσοτερα γρηγορα solos των μεγαλων κιθαριστων εχουν σαν αρχη _ καλος ηχος με εντασεις τρελες, φωτα πολυχρωμα και μπολικο ψαρωμα_
Καποιοι μπορει να μη συμφωνησουν, αλλα ετσι ειναι...Και ξαναλεω, ειμαι απο αυτους που προτιμουν το γρηγορο σολο 8)
-
Συμφωνώ με τα λεγόμενα του Ax_Wield.
Προφανώς η απάντηση στο ερώτημα του σε σχέση με τους ρυθμικούς κιθαρίστες (οι οποίοι συνήθως είναι κ συνθέτες) είναι ότι οι lead κιθαρίστες ιεραρχικά αποτελούν μετά τον τραγουδιστή την κύρια εκφραστική εικόνα της μπάντας προς το ευρύ κοινό.
Δλδ όταν χαρακτηρίζουμε ένα συγκρότημα, συνήθως αναφερόμαστε στην χαρακτηριστική φωνή του τραγουδιστή κ στην κιθαριστική ικανότητα του lead κιθαρίστα. Αυτά αρκούν.
Βέβαια, αυτό είναι μέγα λάθος, κ υπάρχουν ζωντανά παραδείγματα που το αποδεικνύουν.
Πάντως, αυτό ιστορικά ξεκίνησε από την εποχή των 80s, αν κ (γνώμη μου πάντα) οι lead κιθαρίστες της εποχής, ήταν συνθετικά πολύ ανώτεροι από τους τωρινούς.
Σήμερα, το θέμα είναι ποιός παίζει γρηγορότερα, αλλά αν αναρωτηθούμε, θα δούμε ότι ίσως πια έχουμε φτάσει σε έναν κορεσμό της ηλεκτρικής κιθάρας.
Αν δώσουμε βάση στα ρυθμικά μέρη, θα δούμε πράγματα που δεν φανταζόμαστε ότι υπήρχαν.
-
Ένα γρήγορο σόλο μπορεί να είναι πολύ βαρετό και ένα άλλο γρήγορο σόλο να είναι ιδιαίτερα συναρπαστικό. Ένα σόλο του Gilmour μπορεί να με ανατριχιάσει, ένα άλλο σόλο του Gilmour να με ρίξει σε βαθύτατο λήθαργο. Το ίδιο ισχύει και για τον Malmsteen. Εκπληκτική η νότα με το ατελείωτο sustain που κρατάει ο Gary Moore στο Parissiene.... αλλά φαντάζεστε να έκανε το ίδιο σε κάθε σόλο κάθε τραγουδιού σε κάθε άλμπουμ του? Έλεος. Όσο βαρετά βρίσκω κάποια shred licks, άλλο τόσο δεν μου λένε τίποτα 15 bend των 50 δευτερολέπτων για να δείξω ένα υποτίθεται feeling. Όσο κόλλημα είναι η αντίληψη "ταχύτητα σώνει και καλά και τίποτα άλλο" άλλο τόσο κόλλημα είναι και το να ΜΗΝ θέλει να παίξει κανεις γρήγορα ακόμα κι αν απειλείται η ζωή του... H μουσική έχει το Largo έχει και το Presto. Υπάρχουν ΚΑΙ τα δυο.
Αυτά.
YΓ. Όσοι γουστάρετε ανελέητο shred KAI αργό, μέχρι αυτοκτονίας, παίξιμο μην ανησυχείτε. Υπάρχει λύση. Ακούστε Buckethead.
-
Όποιος την έχει τη ταχύτητα μπράβο του...Αλλά πάνω απ'όλα τα solos ή τα όποια σχήματα ,σημασία έχει να έχουν νόημα μουσικά-συνθετικά.Ο κιθαρίστας που ξεχνάει ότι είναι συνθέτης πάνω απ'όλα είναι απλά αδιάφορος...ή έστω ένα χρήσιμο εργαλείο σε μια μπάντα,χωρίς να ξεχωρίζει ποτέ...
-
Αν δώσουμε βάση στα ρυθμικά μέρη, θα δούμε πράγματα που δεν φανταζόμαστε ότι υπήρχαν.
Αυτό είναι μεγάλη αλήθεια...και μη ξεχνάμε οτι η ρυθμική κιθάρα δίνει το 'πάτημα' στο lead κιθαρίστα να αυτοσχεδιάσει...είχα διαβάσει κάποτε σε ένα βιβλίο εκμάθησης ηλεκτρικής κιθάρας οτι 'ο lead κιθαρίστας δεν είναι παρά μια ρυθμομηχανή με πολλές ώρες μελέτης...όποιος δεν έχει βάση στο ρυθμο απλά δε μπορεί να αυτοσχεδιάσει ούτε πάνω στο πιο απλό chord progression, πόσο μάλλον σε πολύπλοκα riffs' και δε μπορώ παρά να συμφωνήσω απόλυτα...συμφωνώ επίσης και με το φίλο gers...όποιος νομίζει οτι είναι εύκολο το ρυθμικό παίξιμο ας δοκιμάσει να ηχογραφήσει τον εαυτό του και να δει τα λάθη του...πολλές φορές το ρυθμικό παίξιμο ξεπερνάει σε δυσκολία τα σολο γιατί δεν είναι μόνο το τι θα παίξεις, αλλά το πως, με τι δυναμικές, να μη φύγεις από το ρυθμό και άλλα πολλά...όσο για τους Iced Earth εντάξει, δεν είμαι και ο φανατικότερος οπαδός τους αλλά σίγουρα έχουν δυνατά ρυθμικά μέρη αν και αρκετά μονότονα κατά τη γνώμη μου...προτρέπω όποιον ενδιαφέρεται να ακούσει καλή ρυθμική κιθάρα να τσεκάρει Annihilator, Testament, Death, Forbidden και γενικά τέτοια συγκροτήματα με πολύ καλούς ρυθμικούς (και lead βέβαια) κιθαρίστες...σίγουρα όποιος ασχοληθεί δε θα βγει χαμένος! ;)
-
Να προσθέσω στη λίστα τον προσωπικό μου αγαπημένο Alex Lifeson των Rush.
Απλά η επιτομή του συνδυασμού lead/ρυθμικού κιθαρίστα!
-
buckethead....για αλλη μια φορα....αγόρι μου...σε ΠΑΩ!
-
Και φυσικά ο αιωνίως κατηγορούμενος ως άψυχος shreddας Petrucci. Άμα είναι να παίξει σόλο σε ένα κομμάτι βαρύ και γρήγορο ε να μην παίξει παπάδες? Έχει πολλά αργά σόλο σε πιο αργά κομμάτια. Δηλαδή θα σας άρεσε σε ένα γρήγορο κομμάτι Iron Maiden ένα σόλο αλά Gilmour (από τα αργά του)? Ο καλός ο κιθαρίστας είναι αυτός που είναι all rounded. Να παίζει αυτό http://ca.youtube.com/watch?v=3M1p_7yn8vo (http://ca.youtube.com/watch?v=3M1p_7yn8vo) να παίζει κι αυτό http://ca.youtube.com/watch?v=HmnLyIMIVCc (http://ca.youtube.com/watch?v=HmnLyIMIVCc)
-
Να προσθέσω στη λίστα τον προσωπικό μου αγαπημένο Alex Lifeson των Rush.
Απλά η επιτομή του συνδυασμού lead/ρυθμικού κιθαρίστα!
Πες ταααα!!! ΠΕΣ ΤΑΑΑΑΑ!!! ;D
-
το 8έμα είναι να μπορείς να δημιουργείς μουσικές φράσεις - και το 8έμα έγκειται στο γεγονός πως οι περισσότεροι που παίζουν συνεχώς γρήγορα δεν το καταφέρνουν και επιδίδονται σε ένα κι8αριστικό ¨αυνανισμό¨
επί της ταστιέρας!!
-
http://ca.youtube.com/watch?v=HmnLyIMIVCc (http://ca.youtube.com/watch?v=HmnLyIMIVCc)
μου θυμίζει πάρα πολύ opeth!! 8)
-
Και φυσικά ο αιωνίως κατηγορούμενος ως άψυχος shreddας Petrucci. Άμα είναι να παίξει σόλο σε ένα κομμάτι βαρύ και γρήγορο ε να μην παίξει παπάδες? Έχει πολλά αργά σόλο σε πιο αργά κομμάτια. Δηλαδή θα σας άρεσε σε ένα γρήγορο κομμάτι Iron Maiden ένα σόλο αλά Gilmour (από τα αργά του)? Ο καλός ο κιθαρίστας είναι αυτός που είναι all rounded. Να παίζει αυτό http://ca.youtube.com/watch?v=3M1p_7yn8vo (http://ca.youtube.com/watch?v=3M1p_7yn8vo) να παίζει κι αυτό http://ca.youtube.com/watch?v=HmnLyIMIVCc (http://ca.youtube.com/watch?v=HmnLyIMIVCc)
Όποιος κατηγορεί τον Petrucci σαν άψυχο shredά μάλλον δεν τον έχει μελετήσει :D.. Επειδή αυτές τις μέρες, μαθαίνω το Jaws of Life (για όσους δεν γνωρίζουν, το πρώτο κομμάτι από το μοναδικό - μέχρι στιγμής - instrumental album του) αν ακούσεις όλο το κομμάτι στη κανονική ταχύτητα θα πεις ότι είναι ένα κομμάτι ποζεράδικο με μερικά όμορφα σημεία.. Αν όμως το σπάσεις σε μικρά σημεία και το μελετήσεις αργά για να το μάθεις, θα δεις ότι αποτελείται από μικρά αριστουργήματα.. Ένα μέτρο το οποίο αποτελείται από 20 νότες, μπορεί στην κανονική ταχύτητα να ακούγεται άχαρο, αλλά παιγμένο αργά αναδεικνύει πανέμορφες μελωδίες και γενικότερα την ευρηματικότητα αυτού του κιθαρίστα.. Πραγματικά ένα λεπτό κομματιού από αυτό το album θα μπορούσε να γεμίσει όλα τα solo σε ένα δίσκο μιας συμβατικής μπάντας.. Είναι ίσως η επιτομή του γρήγορου και μελωδικού κιθαρίστα, μαζί με τον Martin Friedman ίσως..
Μοναδική εξαίρεση βέβαια, το solo του The Dark Eternal Night.. Απλά απαίσιο (προσωπική γνώμη)!! Βέβαια έχει κάτι ριφάρες μέσα ;D.. Κάτι τέτοια riffs βγάζουν την 7χορδη από την θήκη της.. :D
-
Stevie Ray Vaughan! Ρυθμος και σολο ταυτοχρονα! Δοκιμαστε να μελετησετε SRV και το ξανασυζηταμε!
;)
-
Είναι λογικό να υπάρχει μια τάση προς τη τεχνική... Το πρόβλημα είναι που το αντιμετωπίζουμε ως το ένα εναντίον του άλλου, χωρίς να συμβαίνει αυτό...
Το πρόβλημα που υπάρχει είναι το εξής: Ας πούμε μελωδικότητα... Πώς την εξασκείς? Παίρνεις αρχικά απλά κομμάτια, σπάς τα σόλο σε μικρά μέρη, μελετάς τις συγχορδίες απο πίσω τη κλίμακα που επέλεξε, σταδιακά και αργά... Κοιτάς το πρίν, το μετά, το πώς εξελίσσεται το κομμάτι, τα αποτελέσματα που έχουν οι αρμονίες...
Ε, πιο εύκολο δεν είναι να κάνεις ασκήσεις sweeping?
Για μένα η μαεστρία είναι σε μεγάλες ταχύτητες, να νιώθεις πως η κάθε νότα έχει το δικό της σκοπό, το δικό της αποτέλεσμα. Οτι δεν μπήκε τυχαία, και έπρεπε να είναι εκεί. Κάτι που βλέπω στο solo album του Petrucci ή του Govan... Ειδικά σε αυτόν, υπάρχει ένα σημείο, που αρχίζουν εφεδιασμένες κάτι παραφωνίες που σκοτώνουν, αλλα παρόλα αυτά, κάθε ξεχωριστή νότα βγάζει ακριβώς αυτό που πρέπει να βγεί...
-
Εγώ πιστεύω πως θα 'πρεπε να δίνεται έμφαση σε ό,τι μας αρέσει περισσότερο απ' τα δύο, σε ό,τι αντιπροσωπεύει καλύτερα το πνεύμα μας.
Το να παίζει κάποιος γρήγορα δεν σημαίνει πως δεν βγάζει αίσθημα, όπως και το να παίζει κάποιος αργά δεν σημαίνει ότι βγάζει αίσθημα στο παίξιμο του.
Προσωπικά, θεωρώ πως το καλύτερο είναι να συνυπάρχουν αρμονικά και τα δύο, όπου χρειάζεται το καθένα. Με άλλα λόγια και το shredding καλό είναι, αρκεί να το κατέχεις. Για να γίνω πιο αντιληπτός δείτε αυτό το βίντεο στο 3.00. Ακόμα και στην κλασική μουσική έχει "shredding" και πολύ μάλιστα, αλλά είναι απίστευτα δύσκολο να το παίξεις στην κιθάρα και να ακουστεί κάτι παραπάνω από shredding
http://www.youtube.com/watch?v=MDrLX7FXba4