Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: x-versous στις 27/03/08, 14:36

Τίτλος: Σαν λύκος
Αποστολή από: x-versous στις 27/03/08, 14:36
Μέσα στον δρόμο είμαι χαμένος,
και από αυτόν μεγαλωμένος.
κάθε σκέψη μου χτυπάει σαν σφυρί,
πάνω στις μέρες μου που αυξάνονται,
στις νύχτες μου που χάνονται,
και μέσα τους θρονιάζεις κάπου εσύ.
Η πιο μεγάλη από όλες τις ανάγκες,
της επιβίωσης η γνώριμη φωνή,
που μου θυμίζει κάθε λίγο και λιγάκι,
πώς ο καθένας μας και αν θέλει δεν μπορεί,
να κομματιάσει τις ανάγκες και τα θέλω,
περιορίσεις τις ευθύνες του στο εγώ.
Μα δεν βαριέσαι συνεχίζω ν` ανατέλλω,
και πες στην δύση πώς γουστάρω να τα την δω.
<<Ρ>>
Γράψε στους τοίχους σου με σπρέι το όνομα σου.
Σαν λύκος ούρλιαζε τα βραδιά στην βροχή.
Σκληρή σαν πέτρα κάνε την καρδιά σου.
Και μην μασάς πια ρε η άνοιξη θα έρθει.

Μέσα στον δρόμο είμαι χαμένος,
 και για πολλά μετανιωμένος,
μα δεν βαριέσαι συνεχίζω και που βγει.
φτιάχνω δικά μου μονοπάτια και σκουπίζοντας τα ματιά,
ελπίζω να έρθει γρηγορότερα η αυγή.
Γιατί τα πόδια μου άρχισαν και λυγίζουνε,
κι` κάθε ανάσα μου βαστάει μια κραυγή.
Γιατί τα πρέπει την ψυχή μου παρασύρανε,
και την θάψανε βαθιά μέσα στην γη .
Τίτλος: Απ: Σαν λύκος
Αποστολή από: ΟΛΓΑ στις 27/03/08, 15:51
Αληθεια ακουσα την κραυγη σου, και πονεσα. Να'σαι καλα...υπεροχος!!!
Τίτλος: Απ: Σαν λύκος
Αποστολή από: Neikos στις 27/03/08, 16:34
Μέσα στον δρόμο είμαι χαμένος,
 και για πολλά μετανιωμένος,
μα δεν βαριέσαι συνεχίζω και που βγει.
φτιάχνω δικά μου μονοπάτια και σκουπίζοντας τα ματιά,
ελπίζω να έρθει γρηγορότερα η αυγή.
Γιατί τα πόδια μου άρχισαν και λυγίζουνε,
κι` κάθε ανάσα μου βαστάει μια κραυγή.
Γιατί τα πρέπει την ψυχή μου παρασύρανε,
και την θάψανε βαθιά μέσα στην γη .

αυτη η στροφη τα λεει ολα πιστευω....
μπραβο ρε συ ανδρεα.....ωραιο και αυτο εδω...
Τίτλος: Απ: Σαν λύκος
Αποστολή από: Lo.Lee.Ta στις 27/03/08, 17:15
Μπράβο φίλε μου !
Άλλο ένα άσμα από την πάρτυ σου!
Ακόμη και γι αυτούς που δεν μασάνε, η ζωή είναι δύσκολη! Όμως δεν μασάνε.
Τίτλος: Απ: Σαν λύκος
Αποστολή από: alexandra* στις 27/03/08, 18:12
Ε τι να πω..παλι...εγραψες..Υπεροχο και αυτο σου το δημιουργημα. Επίσης παλι αγγιξες πολλους, περιγραφοντας πραγματα που συμβαινουν στην ψυχη...και αν πολλοι εχουν την δικη σου την ψυχη, παμε καλα!!!!!! :) :) :) :) :) :) :) :) :)
Τίτλος: Απ: Σαν λύκος
Αποστολή από: x-versous στις 29/03/08, 14:22
Όλγα αν υπάρχει κάτι που περιμένω είναι να ακούσω εσένα και όλους τους άλλους να ουρλιάζουν μαζί μου την επόμενη φορά που θα βρέχει!!
Σ ευχαριστώ πολύ να είσαι καλά

Neiko σε ευχαριστώ που συνεχίζεις να με διαβάζεις η γνώμη σου για εμένα στημένη πολλά!!

Xolidoxe σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και δε ξεχνάω πώς είσαι από τους πρώτους που μίλησαν με συμπάθια για εμένα όταν πρώτο έγραψα σ αυτό το φόρουμ να είσαι καλά (που έχεις χαθεί?)

Αλεξάνδρα σ ευχαριστώ που με διαβάζεις και χαίρομε πολύ που έχουν κάτι να σου πουν τα τραγούδια και τα ποιήματα μου όσο για την ψυχή που λες … νομίζω ότι όλοι έχουμε την ίδια ψυχή η μονή διαφορά είναι το που διαλέγουμε να την σκορπίσουμε !!!
Να είσαι καλά! ;)
Τίτλος: Απ: Σαν λύκος
Αποστολή από: morpheas στις 29/03/08, 14:42
Φίλε x-versus.. πραγματικά είσαι πολύ ΚΑΛΟΣΣΣ :D!!!
Ομολογώ πως με συγκίνησε αρκετά...

Να σε πάντα καλά..
και σαν λύκος να μας μιλάς ;)!
Τίτλος: Απ: Σαν λύκος
Αποστολή από: alexandra* στις 29/03/08, 15:47

Αλεξάνδρα σ ευχαριστώ που με διαβάζεις και χαίρομε πολύ που έχουν κάτι να σου πουν τα τραγούδια και τα ποιήματα μου όσο για την ψυχή που λες … νομίζω ότι όλοι έχουμε την ίδια ψυχή η μονή διαφορά είναι το που διαλέγουμε να την σκορπίσουμε !!!
Να είσαι καλά! ;)


 :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :)
Τίτλος: Απ: Σαν λύκος
Αποστολή από: Fusalida στις 29/03/08, 18:11
Τα πρέπει και τα μη στο τασάκι μου στάχτη,
Που μ'ένα φύσιμα μπορώ να τα σβήσω,
Και ώσπου να ανατείλει πάλι το σκοτάδι,
Πόθους και πάθη απ'την αρχή να ζήσω...

....άλλωστε, τι νόημα έχει τ'όνειρο χωρίς μικρές νοθείες;

Τίτλος: Απ: Σαν λύκος
Αποστολή από: x-versous στις 29/03/08, 22:53
....άλλωστε, τι νόημα έχει τ'όνειρο χωρίς μικρές νοθείες;

Σε ποιον να μιλήσω, που να πάω να τα πω
Σε ποιου ανέμου την άκρη να σκαρφαλώσω, να φύγω
Τι υπάρχει να μισήσω και τι μένει ν’ αγαπώ
Ό, τι αγκαλιάζω δυνατά, μου φαίνεται πως το πνίγω,
Σπουδαίος και μόνος, σοφός και καημένος
Με στριμώχνει ο χρόνος, νιώθω χαμένος
 
Όπως κι αν το δω, δεν έχει αξία
Βαρέθηκα να ζω σ' ένα άσχημο όνειρο

(den einai diko mou)
Τίτλος: Απ: Σαν λύκος
Αποστολή από: pinelopi στις 06/04/08, 09:28
...Μα δεν βαριέσαι συνεχίζω ν` ανατέλλω,
και πες στην δύση πώς γουστάρω να  την δω...


δυνατοί δεν είναι αυτοί που δε λυγίζουν, είναι αυτοί που δε σπάνε.

έτσι, μ' ένα καλάθι στάχτες από καμένους ήλιους, μια σκιά απ' το φόβο για φωτοστέφανο για αγνάντι στο ηλιοβασίλεμα, μέχρι να 'ρθει η ώρα ν' ανατείλλουμε.  :)