Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Len2 στις 01/04/08, 16:02

Τίτλος: 14.3.2008
Αποστολή από: Len2 στις 01/04/08, 16:02

Σημερα θ'αγοράσω
λίγη άνοιξη απ'τη χαρά σου
λίγη θάλασσα απ'τα μάτια σου
Να τα φορέσω και να βγώ στους δρόμους.
Να φωνάξω πως ακόμη ζώ.

Δε θα πιστέψω πια
στις σκιές που δαίμονες μου πούλησαν για όνειρά
Δεν πιστεύω πια.

Η ζωή προχωρά
και δε σε ακούει όταν την φωνάζεις απ' το μπαλκόνι
Κι εγώ
Παραληρώ μες στα μέσα του Μάρτη
για όσα δέ θέλω να πιστέψω πως δεν έχουν πνοή...

Τίτλος: Απ: 14.3.2008
Αποστολή από: Len2 στις 02/04/08, 14:41

Πείτε κάτι ρε παιδια!! Ενα σχολιο, καλό, χάλια, κάτι τελσπάντων :-\ :-\

Τίτλος: Απ: 14.3.2008
Αποστολή από: Neikos στις 02/04/08, 16:28

ωραια δειγματα γραφης...ομολογω αρχικα ξαφνιαστικα γιατι και εγω βαζω αντι ονοματος ημερομηνιες...και το στυλ μου καπου πλησιαζει με το δικο (οσον αφορα τον υπερρεαλισμο)...
δε χρειαζεται να αγωνιας για ενα ποστ...μιας και εισαι καινουριος σε ενημερωνω πως τα πραγματα κινουνται λιγο αργα (καποιες φορες) εδω μεσα...
συνεχισε ετσι...

Τίτλος: Απ: 14.3.2008
Αποστολή από: x-versous στις 02/04/08, 16:37

Είναι όμορφο, τρυφερό, και πικρό ταυτόχρονα μονό μια μικρή παρατήρηση να σου κάνω.
 δεν  νομίζω ότι όταν λες:
Σήμερα αγοράσω λίγη άνοιξη απ'τη χαρά σου μπορείς να βγάλεις το απαιτούμενο νόημα όπως και το ότι δεν ακούγεται και πολύ καλά
(Την γνώμη μου σου λέω δεν έχω σκοπό να μειώσω το έργο σου) να είσαι καλά!
 ;)

Τίτλος: Απ: 14.3.2008
Αποστολή από: pinelopi στις 02/04/08, 17:50

Παράθεση από: justmyself στις 01/04/08, 16:02

Κι εγώ
Παραληρώ μες στα μέσα του Μάρτη
για όσα δέ θέλω να πιστέψω πως δεν έχουν πνοή...

οικεία παραληρήματα όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα "άψυχα".
Όμορφη σκέψη.

Τίτλος: Απ: 14.3.2008
Αποστολή από: Len2 στις 02/04/08, 21:43

Στ στίχο ''θ' αγοράσω λίγη άνοιξη απ' τη χαρά σου'' εννοώ πώς προσπαθώ να νιώσω την άνοιξη μέσα απ' τη χαρά των αισιόδοξων ανθρώπων, αυτών που πραγματικά ξέρουν πως να ζουν ελεύθερα, χωρίς κανέναν δεσμό στην ψυχή... ή κάτι τέτοιο... πράγματι δε βγάζει νόημα.

Τίτλος: Απ: 14.3.2008
Αποστολή από: papous στις 03/04/08, 13:36

Βγαίνει νόημα.... Αν ήταν πηγαίος στίχος, μπορεί να σημαίνει πως έχεις μάθει να "αγοράζεις" κάτι που είναι ανεκτίμητο. Την χαρά, την εικόνα της άνοιξης, το χρώμα των ματιών του/της. Το μόνο πρόβλημα είναι πως αυτά δεν αγοράζονται, χαρίζονται, και μ' αυτόν τον τρόπο πρέπει να τα αναζητήσεις. Πχ, αν θέλεις να γνωρίσεις το χρώμα των ματιών της/του πρέπει να αναλυθείς μέσα του.

Το να αρνήσε τον τύπο ονείρων που μέχρι τώρα σου έχει δωθεί είναι μια καλή αρχή.

Οπωσδήποτε μπορεί να κάνω και λάθος. Απάντησα μόνο επειδή το ζήτησες.

Τίτλος: Απ: 14.3.2008
Αποστολή από: kuiper στις 04/04/08, 19:13

Μου άρεσε σαν σκέψη και συμφωνώ με τον papous,
βγαίνει νόημα. Μόνο που εγώ θα ήθελα (να αγοράσεις αφού έτσι το γράφεις) πιο ακριβά το χρώμα απ’ τις θαλασσινές πηγές των ματιών της/του.
Όσο για τη ζωή θα έλεγα πως ο χρόνος προχωρά και δεν την ακούει
ποτέ.