Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ΟΛΓΑ στις 06/04/08, 18:43

Τίτλος: καψ....
Αποστολή από: ΟΛΓΑ στις 06/04/08, 18:43
ΛΑΘΟΣ ΣΤΡΟΦΗ

Καιρο στο σπιτι όταν γυρνουσα
σταματαγα να σου μιλω
μα αληθεια δεν σε αγνοουσα
ετσι συνηθισα να ζω

Σιγα σιγα πηρα τον δρομο
μα διαλεξα λαθος στροφη
δεν ηξερα και αλλον τροπο
οδευα στην καταστροφη.

Σιγα σιγα αλλαξα κοσμο,
για να μην νιωθεις την ντροπη,
δεν ηθελα να σε αγχωνω,
κι οδευα στην καταστροφη.

Μα τωρα και αν εχει βραδιασει
κατι εχει μεινει στην ψυχη
και η αγαπη ισως προλαβει
να μας ενωσει απ’ την αρχη

Τον τροπο ψαχνω να γυρισω
και να ανοιξω την καρδια
σε εσενα θελω να μιλησω
μην κλεισεις κάθε κλειδαρια

Νομιζα πως σε προστατευω
και ειχα απομακρυνθει
χωρις προβληματα να λεω
χασαμε κάθε επαφη
Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: holliday στις 07/04/08, 08:50
Oλγακι τα χαρακτηριζεις καψουροτραγουδα?

Δεν ξερω αν ειναι, αλλα αν παρακινηθηκες απ το ποστ του ΗΑΤΖΟ, τοτε νομιζω οτι η λεξη ΟΔΕΥΩ ειναι παρα πολυ για το ειδος. (οπως και στα αλλα καψ...εχεις λεξεις που δυσκολα τραγουδιουνται)
Νομιζω οτι οι ευκολες λεξεις βοηθουν να γινει πιο ευκολα "σουξε" καποιο τραγουδι.
Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: papous στις 07/04/08, 10:43
Σωστό holliday, δίνω ένα δείγμα στίχων που συνδιάζει απλές, εύπεπτες λέξεις αλλά με μεγάλο βάθος και νόημα που αναμορφώνει την προσωπικότητα και δίνει άμεσες λύσεις σε καψουροπροβλήματα. Περιμένω βέβαια αυστηρή κριτική αλλά και την άμιλλα των υπολοίπων καψουροτραγωδών.

(Αυτή η σπόντα ήταν για τον x-versous, την amfenster, και τους υπόλοιπους φίλους, αν δεν έχετε καταλάβει. Άντε, έχουμε καιρό να κάνουμε χαβαλέ και έχουν ελλατωθεί τα αντανακλαστικά μας)


Μου 'πες πως θα φύγεις
και περίμενες εγώ να το πιστέψω.
Ήθελες μωράκι μου να δεις
αν από πίσω σου θα τρέξω.


R:Πάλι μ' έφτιαξες απόψε
μα και πάλι μου την σπας
όταν δε μου λες το πόσο μ' αγαπάς.

Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: holliday στις 07/04/08, 10:58
Να ευχαριστησω κατ αρχην την Ολγα που μας εδωσε την ευκαιρια να κανουμε κι εμεις την προσπαθεια μας,
και για να συνεχισω το ημιτελες αριστουργημα του papous......

M έκανες κομμάτια
Και περίμενες εγώ να ικετέψω
Ήθελες μωράκι μου να δεις
Αν στα γόνατα για σένα νε θα πέσω


R:Πάλι μ' έφτιαξες απόψε
μα και πάλι μου την σπας
όταν δε μου λες το πόσο μ' αγαπάς.
Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: papous στις 08/04/08, 22:28
Καταπληκτική συνεργασία!!!!! Θα μου επιτρέψεις μόνο μια διόρθωση holliday, αντί για "Αν στα γόνατα για σένα νε θα πέσω" το "για πάρτη σου στα γόνατα αν θα πέσω". Για να ταιριάζει το μέτρο, όχι τίποτ' άλλο...

Λοιπόν..... εφόσον δεν συνεχίζει κανείς την καψουροδημιουργία παραθέτω μια καψουρομαντινάδα:

Η σκύλα μου με άφησε ξυπόλητο στ' αγκάθια
και έχασε το είναι μου τ' αυγά και τα καλάθια

Μ' αν ήθελε η σκύλα μου νάχει την εύνοιά μου
θα 'πρεπε να προλάβαινε και τα προβλήματά μου

Σκληρούδια θα της έδινα κι άλλα καλά που είδα
μα μετά απ' αυτή την στάση της την βλέπω μ' αλυσίδα

Θα την κρεμάσω στον λαιμό, σ' όλα τα ποδαράκια
να μην μπορεί να πιάνει πια τα όμορφα πουλάκια.
Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: holliday στις 09/04/08, 09:09
ενα μελλον τεραστιο ανοιγεται μπροστα σου....

μονο αυτο εχω να πω!  ;)
Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: ΟΛΓΑ στις 09/04/08, 19:28
Παράθεση
Μου 'πες πως θα φύγεις
και περίμενες εγώ να το πιστέψω.
Ήθελες μωράκι μου να δεις
αν από πίσω σου θα τρέξω.

M έκανες κομμάτια
Και περίμενες εγώ να ικετέψω
Ήθελες μωράκι μου να δεις
για παρτη σου στα γονατα αν θα πέσω

R:Πάλι μ' έφτιαξες απόψε
μα και πάλι μου την σπας
όταν δε μου λες το πόσο μ' αγαπάς.

μπορω να πω πως δημιουργησατε ενα τσιφτετελι Holliday και Papous στο λεπτο.

   
Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: amfenster στις 09/04/08, 20:36
Με ζήτησε κανείς;;;  8)

Σ’ ακολουθώ στις γειτονιές
σε παίρνω το κατόπι
με δέρνουνε σαν το σκυλί
με φτύνουν οι ανθρώποι

Σε πετυχαίνω στου Ψυρρή
με ούζο και παρέα
δε φτάνει που μου τα φοράς
το παίζεις και μοιραία

Ρεφραίν
Κλαίω που με παράτησες
μονάχο μου να κλαίω
κλαίω, φωνάζω, δε μ’ακούς
και πάλι ξανακλαίω

Αναρρωτιούντ’ οι φίλοι μου
τι να ‘χω στο μυαλό μου
γυναίκα μ’ έστειλαν να βρω
βρήκα το διάολό μου

Ανάθεμά σε άπιστη
με πότισες φαρμάκι
τι το θελα και μπλέχτηκα;
καλά ήμουν με το Μάκη...

Ρεφραίν
 
Αααααααααχ Βαααααααααχ  ;D

Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: HATZO BILL στις 10/04/08, 01:03
 :o
Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: papous στις 10/04/08, 02:47
Εξαιρετικό amfenster, υποβάλω τα σέβη μου στην πρώτη κυρία του καψουρονταλκάδικου εναλλακτικού στίχου!

Ανασκουμπώνομαι όμως. Εδώ τίθεται θέμα επιβίωσης, δεν είναι παιχνιδάκι!


Πρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ
Πάλι σφαλιάρα?
Για σένα έχω γίνει ξεκωλιάρα!

Με έστειλες να περπατώ
μέσα στην αλητεία
και να πουλάω το κορμί
την νύχτα στα Χαυτεία.

Μες τα σοκάκια τα υγρά
μονάχη τριγυρίζω
τα όνειρα τ' αλλοτινά
ακόμα τα σφυρίζω.

Ρ: Άτιμε, άτιμε
τι μου 'χεις κάνει
αγάπες μου 'ταζες
μες το λιμάνι.

Του ναύτη είναι πιο γλυκό
το έρημο φαρμάκι
κι αν δεν σου σκάω τα ψιλά
με λιώνεις στο μπερντάκι

Δεν ήμουν για τα μούτρα σου
η μοσχαναθρεμένη
στην Καζαμπλάνκα ήμουνα
παλιά χειρουργημένη.

Ρ


Και για να μην λέει η ΟΛΓΑ πως γράφω στίχους μόνο για λαϊκά, ιδού και καψουροστίχοι για έντεχνο.


Έλα μαζί μου
για να νιώσεις τι σημαίνει αυτό το βράδυ
Έλα μαζί μου
για να νιώσεις τον παλμό που έχουν τ’ αστέρια

Ρ:Κοντά σου απλώνεται
το όνειρό σου για ζωή
Μα τα χείλη του βάθους
σε ξερνούν πάνω στα βράχια

Σε περιμένει η άβυσσος κύμα
Οι στόχοι σου είναι μακριά από δω
Όμως την ερημιά και την ζωή
δεν θα την βρείς πουθενά.
Μόνο κοντά μου.

Και τ' όνειρό μας
θα γραφτεί ψηλά στον αέρα
Και η καρδιά μας
θα πλανιέται αιώνια στο σύμπαν.

Ρ





Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: Ιππέας στις 10/04/08, 10:41
     Το πάνω χέρι

Μέρα νύχτα είμαι λιώμα
ζωντανός νεκρός και πτώμα
πίνω,καπνίζω,είμαι σούρα
έχω ρέψει απ' την καψούρα

Κυρά μου μ΄έκανες σκουπίδι
με θες στα χέρια σου παιχνίδι
να κουνάς το δαχτυλάκι
και να τρέχω σαν σκυλάκι

Σε καταγώγια καπηλειά
μού ΄παν θα βρω τη γιατρειά
μα σε αδειανά μπουκάλια
μετρώ τα μαύρα μου τα χάλια

Κυρά μου μ΄έκανες μπεγλέρι
να με παίζεις στο ΄να χέρι
μα στο λέω θα ρεφάρω
και τα πάνω μου θα πάρω

Τότε θα μαι εγώ το χέρι
εσύ θα ΄σαι το μπεγλέρι
σαν κουνώ τα δάχτυλά μου
μάλιστα θα λες πασά μου
σκλάβα κράτα με κοντά σου
στο χαρέμι της καρδιάς σου

     10-4-2008   ipeas
Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: papous στις 10/04/08, 11:26
ipeas, ευχαριστώ για την άμεση ανταπόκριση στην πρόσκληση.

Προτείνω στην ομύγηρη να τον ανακυρήξουμε ως τον καλύτερο καψουροτραγωδό του θέματος, εως τώρα.

Φίλε μου αν έβγαλες αυτό το αριστούργημα αυθόρμητα έχεις την στόφα επαγγελματία και αναγκάζομαι ταπεινά να σιωπήσω. (Όχι για πολύ βέβαια, μην ξεφυσάτε με ανακούφιση, σας άκουσα)
Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: holliday στις 10/04/08, 11:41
καλα εχω παθει πλακα!!

και μιλαω πολυ σοβαρα οταν λεω οτι ειστε ταλενταρες.
οτι γραψατε, εχει νοημα δομη ρυθμο ακομα και συναισθημα.

amfenster και τα δικα μου σεβη.
ippeas ξαναειπα την γνωμη μου αλλα εδω με εξεπληξες. το διαβασα και ακουγα ρεμπετικο! (βρε τι παθαμε!)

καλα για τον pappus δε λεω άλλα, θα το παρει πανω του και δε το θελει κανεις μας  :P
(ηδη το εχει παρει πανω του: Όμως την ερημιά και την ζωή
                                        δεν θα την βρείς πουθενά.
                                        Μόνο κοντά μου   ΜΕΤΑ ΑΠ ΑΥΤΟΝ ΤΟ ΧΑΟΣ  ;D )

ΞΑΝΑΛΕΩ... μιλαω σοβαρα, για να ειναι κατι καλο, δεν πρεπει κατ αναγκη να ειναι κουλτουριαρικο (δε μου αρεσει η λεξη) αλλα να υπηρετει το ειδος και το κοινο στο οποιο απευθυνεται.
Μπορει να μη τα ακουσω πανω απο μια φορα αν γινουν τραγουδια, αλλα ως "στιχουργηματα", μου αρεσαν ολα αν και παιρνουν βελτιωσεις.
και επιβεβαιωνεται αυτο που ειχα πει στον ΗΑΤΖΟ, οτι αυτοι που μπορουν να γραψουν για αιματοβαμμενη αυγη, μπορουν να γραψουν κι αλλα πραγματα.
απλα ειναι θεμα επιλογης.


ΗΑΤΖΟ περιμενα περισσοτερα σχολια στα παιδια που εκαναν αυτη την προσπαθεια.

Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: papous στις 10/04/08, 14:02
Γιατί ενίστασαι holliday? Εντάξει από τεχνοτροπία μπορεί να μην πιάνω μπάζα μπροστά στους συναδέλφους αλλά στην θεματολογία δημιούργησα επανάσταση στο είδος. Στο σημείο αυτού του διαγωνισμού επιτελέστηκε η καμπή που θα επηρεάσει καταλυτικά τα πολιτιστικά δρώμενα αυτού του τόπου.

Επιτέλους τοποθετήθηκε ο άνδρας στην θέση που του αρμόζει ως προς την καψουροκατάσταση. Τέρμα πια τα γλυκανάλατα "μου λείπεις", "γιατί με εγκατέλειψες", "όταν ξαναβρεθούμε θα τόχεις μετανιώσει που μ' είχες κερατώσει" κλπ. Ο ipeas έπιασε αμέσως αυτήν την πρόταση και στην τελευταία στροφή διορθώνει το κλάμα με την απαιτούμενη ανδρική πυγμή.

Αυτήν την δραματική αλλαγή του ανδρικού ρόλου στον στίχο άλλωστε επιζητούν και οι γυναίκες. "Οδήγησέ με" εκλιπαρεί η Fusalida. Πως θα οδηγεί? Κοιτώντας στα μάτια της?

Ζήτω λοιπόν το Κιθάρα και η αναγέννηση του πολιτισμού που δημιουργεί!!!

Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: Ιππέας στις 11/04/08, 00:26
Είδες papou τι μπορεί να κάνει μια γυναίκα.. μισή λέξη έγραψε η Όλγα (καψ..) και το φόρουμ πήρε φωτιά..άσε που με "τρέχεις" και δεν έχω και το άλογο μαζί μου..τώρα σοβαρά .. το άσμα τό 'γραψα το πρωί με τον καφέ..έτσι ξαφνικά ..φλασιά από το μισό καψ..γι' αυτό δεν είχε τίτλο και ήταν εν μέρει ημιτελές..
Holiday και πάλι ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια..
Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: amfenster στις 11/04/08, 14:12
Ζήτω λοιπόν το Κιθάρα και η αναγέννηση του πολιτισμού που δημιουργεί!!!

papou, σε τρώει να σου τα «σούρει» πάλι κανας αντμινιστράτορας!!! ;D

Εγώ θα το συνεχίσω από κεί που τ’ άφησε η Όλγα

…ούρα

Προχθές σε σούρα τέλεια κι απίστευτη μαστούρα
εκεί που όλα γυρίζανε τριγύρω μου σα σβούρα
στάθηκα και λογάριασα στου νου μου την καμπούρα
τα χρόνια μου που πήγανε χαμένα στην καψούρα.

Μετρώντας βρήκα κάπου κει χωμένα στη σαβούρα
τα χρόνια μου που χάρισα σε σένανε γαϊδούρα
εσένα που με τάισες άσπρα και μαύρα μούρα
και μ’ έπιασ’ ένας κολικός που μ’ έστειλε για κούρα.

Με βάλανε σε θάλαμο που μύριζε κλεισούρα
μου πήραν αίμα ένα κιλό, θέλαν και δείγμα ούρα
τρεις ώρες μέσα στο wc και μου καναν καζούρα
μαζί αδελφές και ασθενείς μου φώναζαν «κατούρα!».

Με τα πολλά κατούρησα και μου φωνάξαν «hurrah!»
τα πήρανε γι’ ανάλυση μα εκεί τα βρήκαν σκούρα
το μόνο που ξεχώρισαν μες στα θολά μου ούρα
ήταν τρελή, ατέλειωτη κι αγιάτρευτη καψούρα…

Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: x-versous στις 11/04/08, 16:52
Για εσένα


Είπες με νοιώθεις και με άφησες μόνο
τώρα στον πονώ για εσένα εγώ
Τραγούδια σου γραφώ μα ακόμα να μάθω
τι φταίει και είσαι μακριά μου απορώ

Δεν έχω ανάσα να σε κυνηγήσω
στα μπαρ ξενυχτάω μήπως και σωθώ
ελπίδα μονάχη το άδειο μπουκάλι
και μέσα στην ζάλη μου σου τραγουδώ
Που είσαι ζωή μου ανάσα πνοή μου
που είσαι μωρό μου σε αγαπώ
Έκλυση κάνω σου λέω θα πεθάνω
γύρνα και πες μου απλά είμαι εδώ

Είπες με νοιώθεις και με άφησες μόνο
 εδώ και ένα χρόνο για εσένα πονώ
Συνέχεια καπνίζω φωνάζω και βρίζω
μα πάλι στην ζάλη μου σ αναζητώ

παππού που παραλαμβάνω το βραβείο μου ? ;D ;D ;D ;D ;D ;D
Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: - στις 12/04/08, 10:40
-
Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: papous στις 12/04/08, 14:12
Μα έτσι πάντα γίνεται Ipea στο Κιθάρα
αρκεί μια σπίθα, κι όλοι μας τρέχουμε με λαχτάρα
να εκδύσουμε τα εσώψυχα να ενδυθούμε Ζάρα
κι ύστερα έρχεται ο Βραζίλ'ς και λέει:"Τί π**άρα!!!"

Σήμερα σαν εφόρεσα της γριούλας μου το σάλι
παρόλο που ήμουν καψερός και στο κακό μου χάλι
δεν άφησα ούτε στιγμή να πάει για χαλάλι
και συναντώ - ο Πλάτωνας - τους μαθητές μου πάλι.

Και πάνω στην διάγνωση της νόσου τς Αμφενστέρας
θα δώσω ως ο στοργικός πνευματικός πατέρας
την μόνη μα και σίγουρη καψουροθεραπεία
που ωφελεί τον κύριο κι εξίσου την κυρία.

Όταν στον καψουρόπονο το είναι σας θα πέσει
σκεφτείτε τον, σκεφτείτε την, πως θα 'ναι όταν χέσει
μετά απ' την διάροια που φέρνει το στιφάδο
με μυρωδιές που ξεχειλούν στον αναγκαίο κάδο....

Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: x-versous στις 13/04/08, 23:58
από μικρό παιδί εγώ γυρνούσα με τα αλάνια
τα φράγκα μου τα χάλαγα σε άλογα και ντουμάνια
από μικρό παιδί την έψαχνα με ζάρια
και τον παπά βρε μάγκες μου έπαιζα στα παζάρια

όταν  πεθάνω μάγκες μου μη κλάψετε διόλου
θάψτε με σε μια γωνιά να πάω κατά διαόλου
και όταν θα δω τον διάολο στα ζαριά θα του πάρω
την κόλαση  και στα χαρτιά θα χάσει και τον χάρο
σαν φτάσει ο καιρός μάγκικες μου να ‘ρθητε
την κόλαση μπαρμπούτι ορκίζομαι θα βρείτε
την κόλαση μπαρμπουτερη ορκίζομαι θα βρείτε
σαν φτάσει ο καιρός μάγκικες μου να ‘ρθητε

 
παππού για ρεμπέτικο πάει δεν το έχω τελείως ακόμα αλλά κοντεύω(δεν βοηθάς λίγο)
Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: holliday στις 14/04/08, 08:34
( Μα έτσι πάντα γίνεται Ipea στο Κιθάρα
αρκεί μια σπίθα, κι όλοι μας τρέχουμε με λαχτάρα
να εκδύσουμε τα εσώψυχα να ενδυθούμε Ζάρα
κι ύστερα έρχεται ο Βραζίλ'ς και λέει:"Τί π**άρα!!!"
)


αργει ο Βραζιληηηηςςςς!?
Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: Ιππέας στις 14/04/08, 16:08
οι τέσσερις τελευταίοι στίχοι..έξωθεν βοήθεια

σαν φτάσει η μέρα κι ο καιρός μαγκίτες μου να ρθείτε
ορκίζομαι στον Άδη μπαρμπουτιέρη να με βρείτε
ορκίζομαι η κόλαση να γίνει μπαρμπουτιέρα
θάρθει ο καιρός μαγκίτες μου,έρχεται και η μέρα

Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: Fusalida στις 14/04/08, 18:34
 
Έχω πέσει κάτω απ'τα γέλια! Σέρνομαι! Κι είμαι στη βιβλιοθήκη της σχολής και θαρρώ πως ενοχλώ!

Συγχαρητήρια σε όλους σας! Είστε υπέροχοι!Υποκλίνομαι κι εγώ με τη σειρά μου!

Καλή συνέχεια! ;)
Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: papous στις 15/04/08, 00:18
Βρήκες x-versous άνθρωπο το θέμα να χτενίσεις!!!
ως ξέρεις ειδικεύομαι μόνο στις απαντήσεις
κι αφού είσαι κι εκτός θέματος εις τα περί καψούρας
κάνω στροφή και άκουσε, με συνοδεία τζούρας.

R:Εχτές το βράδυ τα 'πιαμε παρέα με τον Χάρο
και ένα σέρτικο βαρύ μου 'δωσε να φουμάρω.
(Μου 'πε πως τον ξετίναξες μια νυχτιά στον τζόγο
και πλέον οι καψούρηδες καίγονται δίχως ψόγο)

Μου 'πε πως ένα τρίδυμο σε χτύπησε στο μάτι
στον άλλο κόσμο ο εξ' από 'δω οργάνωσ' ένα πάρτυ.
Να σε νικήσει στα χαρτιά έβαλε στο μυαλό του
μα από σένα ο διάολος βρήκε το διάολό του.

R:Εχτές το βράδυ τα 'πιαμε παρέα με τον Χάρο
και ένα σέρτικο βαρύ μου' δωσε να φουμάρω.
(Μου 'πε πως άλληνε ψυχή πια δεν μπορεί να πάρει
και χρήμα πια οι καψούρηδες δεν δίνουν στον βαρκάρη)

Οι καψωμένοι άνετα μπορούν ν' αυτοκτονήσουν
μία και δυό και τρεις φορές, ποτέ να μην τα φτύσουν
και θα γεμίσει η γειτονιά κλάμα, ρουφοκ**λέτα
με όσους αντιγράφουνε Ρωμαίο κι Ιουλιέτα.

R:Εχτές το βράδυ τα 'πιαμε παρέα με τον Χάρο
και ένα σέρτικο βαρύ μου' δωσε να φουμάρω.
(Με τόση κάψα Κόλαση θα είναι πια η ζήση
λέω να πω στον Κόκκαλη ευθύς να σ' αναστήσει)
Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: papous στις 15/04/08, 14:39
Παίδες, βρήκα έναν καταπληκτικό στίχο για ρεφρέν που πληρεί όλες τις προϋποθέσεις για να γίνει σουξέ αλλά έχω κολλήσει στο ...... κουπλέ! Μπας και μπορεί κανείς να βοηθήσει? (Και τα κέρδη ξέρετε..... μισά-μισά :)  )

Η αγάπη είναι δυνατή
μπορεί και μ' έναν μόνο
Μα η κάψα είναι αδύναμη
θέλει ζευγάρι για να μη
για να μη νιώθει πόνο.
Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: holliday στις 15/04/08, 14:50
Παίδες, βρήκα έναν καταπληκτικό στίχο για ρεφρέν που πληρεί όλες τις προϋποθέσεις για να γίνει σουξέ αλλά έχω κολλήσει στο ...... κουπλέ! Μπας και μπορεί κανείς να βοηθήσει? (Και τα κέρδη ξέρετε..... μισά-μισά :)  )

Η αγάπη είναι δυνατή
μπορεί και μ' έναν μόνο
Μα η κάψα είναι αδύναμη
θέλει ζευγάρι για να μη
για να μη νιώθει πόνο.
για δες αυτο, σου κανει, ή ακομα δε καταλαβα την διαφορα του καψουροτραγουδου?:

Σαν φεύγεις και δε ρίχνεις μια ματιά
Τρελαίνομαι
Σαν μένεις και μ αγγίζεις πεταχτά 
Για σένα καίγομαι

Η αγάπη είναι δυνατή
μπορεί και μ' έναν μόνο
Μα η κάψα είναι αδύναμη
θέλει ζευγάρι για να μη
για να μη νιώθει πόνο

Τις ώρες που σε σκέφτομαι μακριά
Τρελαίνομαι
Τις ώρες που στο σώμα μου κολλάς
Για σένα καίγομαι
Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: x-versous στις 15/04/08, 18:36
Έκλεισες την πόρτα σου και με άφησες απ έξω
τώρα πρέπει αγάπη μου και για τους δύο να αντέξω
Με έδιωξες με πλήγωσες μ ακόμα σ αγαπάω
έχω κουράγιο ακόμα για εμάς να πολεμάω
Μοναχούς μου να φλέγομε στην κόλαση κρυώνω
μα από όσα έμαθα εδώ ένα σου λέω μονό
Η αγάπη είναι δυνατή
μπορεί και μ' έναν μόνο
Μα η κάψα είναι αδύναμη
θέλει ζευγάρι για να μη
για να μη νιώθει πόνο.

Έγραψα 100 φορές την κάθε λέξη οπότε είναι  σουξέ!!!!  ;D ;D ;D ;D
Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: MACMISIAS στις 18/04/08, 01:04
Aπ'ότι κατάλαβα εδώ γράφουνε καψουροτράγουδα?
Πάμε λοιπόν...


Μπορεί να είμαι αχάριστος
μα είμαι και ευχάριστος
Σ'αυτούς τους δρόμους που γυρνάς
ποιόν σαν κι εμένα συναντάς;
Mπορεί να είμαι αχάριστος
μα είμαι και ευχάριστος.


Απ'την αρχή ξηγήθηκα
και να που παρεξηγήθηκα...
Πως δεν θα είμαι εγώ πιστός
δεν είναι ο τύπος μου αυτός.
Μπορεί να είμαι αχάριστος
μα είμαι και ευχάριστος

Πάρε λοιπόν τον δρόμο σου
θα φύγω απ'τον ώμο σου.
Άντρες θα βρεις για να περνάς
την ώρα σου να τη χαλάς
Κανείς όμως ευχάριστος
μονάχα ο αχάριστος...
Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: amfenster στις 18/04/08, 13:26
Κανείς όμως ευχάριστος
μονάχα ο αχάριστος...

Φίλε μου, μεγάλη κουβέντα είπες!  ::)
Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: Ιππέας στις 19/04/08, 21:45
                      Ιατρική  γνωμάτευση

Γιατρέ μου κάτι μου συμβαίνει,δύσκολο πώς να το πω
όταν γυναίκας βλέπω πόδια,νιώθω ένα σκίρτημα,ριγώ
ένα τρέμουλο με πιάνει και ανεβάζω πυρετό
Η πίεσή μου πάει στα ύψη,χτυπάει έντονα η καρδιά
κι από τη θέση της θα φύγει,αν δεν την πάρω αγκαλιά

Φίλε μου στην περίπτωσή μας η επιστήμη σταματά
ψηλά τα χέρια της σηκώνει,δεν υπάρχει γιατρειά
Στην ίδια την κατηγορία με σένα βρίσκομαι κι εγώ
γι' αυτό το ιατρείο κλείνω,πάμε στο μπαρ για ένα ποτό
να δούμε πόδια πιτσιρίκας,να διώξουμε τον πυρετό

Γιατί αιώνων πείρα λέει,κατηγορηματικώς
μία συνταγή υπάρχει,ένας και ο τρόπος φίλε
ένας και μοναδικός
Μόνο σε αγκαλιά γυναίκας,άνω-κάτω βαίνει
φίλε ο πυρετός
                                Ιππέας
Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: papous στις 21/04/08, 13:38
Μ' αυτή δεν είναι αγκαλιά,
είναι ανελκυστήρας
γιατρέ μου,
και άμα γουστάρω και φιλιά
που'ν ο πυροσβεστήρας
γιατρέ μου?

Το φάρμακό σου αμφίδρομο
να φαν τα μάτια ψάρια
και η κοιλιά περίδρομο.

Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: Ιππέας στις 22/04/08, 19:04
Μία διάγνωση απλή ετόλμησα ως "ιατρός"
τώρα καλούμαι ν' απαντήσω δασοκομάντο,πυραγός
και ως φαρμακοποιός
Παίρνω μελάνι και χαρτί,απλοποιώ τη συνταγή
οι οδηγίες γίνονται λιτές,σαφείς και κατανοητές

Φάρμακο μια γλυκιά ματιά,χάπια τα καυτά φιλιά
θεραπεία,γιατρειά,πυροσβεστική φωλιά
της πιτσιρίκας η αγκαλιά

Μοιάζει ηφαίστειο η γυναίκα που βγάζει λάβα και φωτιά
απανωτές και οι εκρήξεις άμα την παρω αγκαλιά
Κάπου εκεί ψηλά στα πόδια του ηφαιστείου ο κρατήρας
εκεί θαρρώ τοποθετoύνται μάνικα και πυροσβεστήρας

Όμως δεν προχωράω άλλο,γιατί θα χαθεί  η ουσία
τα υπόλοιπα τ' αφήνω στου/ης καθενός/μιάς τη φαντασία

Βλέπω Παππού μείναμε μόνοι στης καψούρας την παρτίδα
το κύπελο να απονείμουν οι κυρίες της παρέας
η Όλγα και η Φυσαλίδα
Δώσε σύνθημα ν' αρχίσει και η τελετή της λήξης
να γίνει κ' η απονομή χωρίς ενστάσεις κι αντεγκλήσεις

                                                   Ιππέας   
Τίτλος: Απ: καψ....
Αποστολή από: papous στις 23/04/08, 21:35
Ιππέα μην εκρύγνησε, ηφαίστειο δεν είσαι
αντί για λύση θέματος τούτον τον γρίφο λύσε:
Σάλια βγάζει, σάλιακας δεν είναι.
Τι είναι, τι είναι?
Όρθιος στέκεται, φαντάρος δεν είναι.
Τι είναι, τι είναι?
Χύνει με πίεση, μάνικα δεν είναι.
Τι είναι, τι είναι?

Κι όποιος πρώτος θα το βρει
ας μου το πει σιγά στ' αυτί
μα όποιος πρώτος θα το βρει
πρώτος και θα το γευτεί.