Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Stergios Kourou στις 11/04/08, 09:19
-
είχες βρει τον τρόπο να με πληγώνεις
κι είχες βρει τις λέξεις να μ’ αγαπάς
μα δεν βρήκες τρόπο να μεγαλώνεις
και στα όνειρα μου να μην γερνάς
ήσουν μια θάλασσα
που λίγα χρόνια μόνο χάλασα
να φτάσω αλλού
και μια παραίσθηση
που μου ‘δεινε μόνο την αίσθηση
πως είμαι αλλού
είχες βρει τον τρόπο να με τυφλώνει
κάθε σου μύθος χωρίς κενά
μα δεν βρήκες ψέμα να με λυτρώνει
ούτε μια αλήθεια να μην πονά
ήσουν μια θάλασσα…
-
όμορφο, μου άρεσε η εικόνα η θαλασσένια....
-
Ωραίο τραγούδι, έτοιμο.
-
θα πω απλα υπέροχο με μια ίσως χαραμάδα μελανχολίας!
-
θα συμφωνησω με την Ηρω...και τα ποιηματα με την θαλασσα παντα μας αγγιζουν...αχ και τι δεν κανει αυτη η θαλασσα...
-
Θαυμάσιο τραγούδι !
-
νιωθω σαν να περιεγραψες αυτο που με εκανε να νιωσω...καποιος
καλυτερα δεν θα μπορουσες
αυτη η θαλασσα...