Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: tsoureki... στις 06/05/08, 20:00
-
Mα εγώ δε φτάνω στην ουσία
Μου έχω μάθει να επαρκούμαι στη νηστεία
Χωρίς να είναι επιβαλλόμενα τα μη
Αφήνομαι σε επιφανειακή ζωή
Μέσα σε εξόδους,απομιμήσεις,αλλαζονεία
Γιατί δε βρίσκω τη ζωή στην ανουσία?
Αναζητάω έκφραση και ελευθερία
Χωρίς να δίνω του εαυτού μου ευκαιρία
Ταξιδεύοντας στη φαντασία
Με βλέπω να κρατάω την επιθυμητή πορεία
Διαφυγής από το φόβο για τον πόνο
Μου μένει μόνο η αγάπη για το δρόμο
Είναι δύσκολη αυτή η διαδρομή
Αλλά η απόφαση ειναι υπόθεση απλή
Εδώ που κάθομαι στα σύνορα της αλλαγής
Και που η στασιμότητα είναι στα πρόθυρα καταστροφής
Ν'απαλλαγώ θελω απ'αυτή και να φτάσω στην απέναντι ακτή
Αλλά η φαντασία μου με παρατάει εδώ
Και μου φωνάζει τρανταχτά να κουνηθώ
Βαρέθηκε να την αναζητώ...
-
ειναι οι πρωτοι μου στιχοι.....
-
Κάποτε όλοι κάνουν μία αρχή,όποια και νάναι αυτή. Το ποίημά σου έχει πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία και αρκετές αντιθέσεις.Πιστεύω ότι είναι πολύ καλή αρχή.Βέβαια οι έμπειροι και γνώστες του φόρουμ πιστεύω ότι μπορούν να σε κρίνουν ειδικότερα και πιο αναλυτικά.Καλή συνέχεια..