Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Eagle Of Kamelot στις 18/06/08, 14:37
-
Ποιος ξέρει τι ήταν και τι έγινε;
Αν το ψέμα ήταν αλήθεια, ήταν όνειρο ή εφιάλτης;
Αν η πίκρα μας μεγάλωσε…
Αν η ζωή ήταν αλλιώς
Σαν ξένη πινελιά σε καμβά δικό μας
Σα μια στιγμή που δε μπόρεσες να χαραμίσεις
Τι κι αν δε λέω τίποτα…
Θες να πετάξεις
Να πας ψηλά, στα σύννεφα της ηδονής
Μα πας πίσω, στο σκοτάδι της συνήθειας
Στο τίποτα και στο πάντα…
Ποιος ξέρει αν ήμασταν αλλιώς
Αλλιώς σου τα έμαθαν κι αλλιώς εμένα
Κι εσύ που έμοιαζες με εμένα
Μάλλον τα ήξερες αλλιώς…
Θέλω να φύγω
Να πάω περά μακριά, στα βελούδινα όνειρα
Σε ορίζοντες χρυσούς και σμαραγδένια ποτάμια
Μα πάω πίσω…
Και το αύριο έγινε χθες
Και το χθες ήρθε και σήμερα
Κι εσύ έμοιαζες με εμένα
Μα όλα είναι τίποτα
Ποιος ξέρει τι είναι άραγε;
Μια κλωστή που έσπασε μα νομίζει πως αντέχει
Μια σταγόνα που έπεσε και χάθηκε
Στο φως του φεγγαριού
Κι όλα είναι τίποτα
Κι εσύ κι εγώ κι ο χρόνος
Ο χρόνος που πέρασε κι αυτός που έρχεται
Στο τίποτα θα φτάσει
Κι εσύ μου λες πως είναι αλλιώς…
Κι εγώ μιλάω στην πίκρα…
Μα κι εσύ τα ίδια λες…
Πάντα στο τίποτα…
-
πολυ καλο το εργο σου kamelot... απλο και αληθινο...
-
Ευχαριστω φιλε Neikos...αν κ δεν προκειται για κατι περισσοτερο απο σκεψεις, που δουλεψα λιγο παραπανω...
-
Ωραίο μάστερ Κάμελοτ!
Πολύ καλή η παρομοίωση --> Μια κλωστή που έσπασε, μα νομίζει πως αντέχει.
Το καλό είναι ότι θες:
Να πάω περά μακριά, στα βελούδινα όνειρα
Σε ορίζοντες χρυσούς και σμαραγδένια ποτάμια
Είναι σημαντικό πολύ, όσο κι αν μας καταβάλουν κάποια πράματα και θέλουμε να γυρίσουμε, σε μια κλωστή
που ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ πως αντέχει, να έχουμε ΔΥΝΑΤΑ ΟΝΕΙΡΑ, ΦΩΤΕΙΝΑ! Κάποτε το ξεπερνάμε και προχωράμε γι αυτά. Κρίμα, σε αυτούς, που δεν έχουν και θέλουν να ζήσουν τη πραγματικότητά τους, πεζή και αναίσθητη.
-
Χοληδόχε μου φαίνεται πως έχεις μπερδέψει το όνειρο με την φαντασίωση.
Η πραγματικότητα του καθενός μας εμπεριέχει τα όνειρά του.
Μην μασάς Καμελοτ. Καμιά φορά φτάνοντας τα όνειρά μας απογοητευόμαστε διότι δεν τελειώνουν όπως το περιμέναμε. Αλλά τι θα ήταν ένα όνειρο με γνωστό τέλος? Ένα τίποτα πραγματικά. Άσε που καλό είναι να τελειώνει στα γρήγορα ένα όνειρο που το φτασες. Αλλιώς βαριέσαι. Σαν να βλέπεις ξανά και ξανά την ίδια ταινία.
Εν κατακλείδι αν τα πάντα ήταν τίποτα τότε δεν θα χρειαζόταν να ζεις αλλά θα σου έφτανε να ονειρεύσε. Και στις δύο περιπτώσεις δεν θα είχες λόγο να διαμαρτύρεσε και να αμφιβάλεις.
Αν πάλι θέλεις να ελέγξεις ποιό είναι το όνειρο και ποια η πραγματικότητα, προσπάθησε να κατουρήσεις. Αν δεν ξυπνήσεις βρεγμένος τότε είσαι στην πραγματικότητα! ;)
-
Χοληδόχε μου φαίνεται πως έχεις μπερδέψει το όνειρο με την φαντασίωση.
Η πραγματικότητα του καθενός μας εμπεριέχει τα όνειρά του.
Μην μασάς Καμελοτ. Καμιά φορά φτάνοντας τα όνειρά μας απογοητευόμαστε διότι δεν τελειώνουν όπως το περιμέναμε. Αλλά τι θα ήταν ένα όνειρο με γνωστό τέλος? Ένα τίποτα πραγματικά. Άσε που καλό είναι να τελειώνει στα γρήγορα ένα όνειρο που το φτασες. Αλλιώς βαριέσαι. Σαν να βλέπεις ξανά και ξανά την ίδια ταινία.
Εν κατακλείδι αν τα πάντα ήταν τίποτα τότε δεν θα χρειαζόταν να ζεις αλλά θα σου έφτανε να ονειρεύσε. Και στις δύο περιπτώσεις δεν θα είχες λόγο να διαμαρτύρεσε και να αμφιβάλεις.
Αν πάλι θέλεις να ελέγξεις ποιό είναι το όνειρο και ποια η πραγματικότητα, προσπάθησε να κατουρήσεις. Αν δεν ξυπνήσεις βρεγμένος τότε είσαι στην πραγματικότητα! ;)
Δε θα διαφωνησω ιδιαιτερα...το θεμα ειναι οτι καμια φορα νομιζεις πως δεν εχεις φτασει το ονειρο σου γιατι εχεις "πεισει" τον εαυτο οτι σε αυτο το ονειρο ψαχνεις κατι αλλο...κι αλλες φορες το φτανεις και βλεπει οτι δε σου κανει...
Θα διαφωνησω στο οτι τα ονειρα δεν τελειωνουν οπως τα περιμεναμε...πολλες φορες θα ελεγα οτι εχω "κερδισει" αυτο το στοιχημα, να φτασω ενα ονειρο και να παει μια χαρα μεχρι τελους, χωρις το τελος να με χαλασει, γιατι το τελος ειναι μερος του ονειρου σου...οποιος κανει ονειρα που δεν εχουν το καθενα το τελος του, τοτε μενει ανικανοποιητος...
Οπως μου αρεσει να λεω, κανε το ονειρο σου πραγματικοτητα και πετα το στα σκουπιδια...Αν δεν το πραγματοποιησεις, πετα το στην ανακυκλωση...μπορει να "βολεψει" καποιον αλλο...
Edit: XoLiDoXoS ευχαριστω για τα σχολια σου...παντα ημουν και ειμαι ρομαντικος με τα ονειρα μου, αλλα ρεαλιστης με την πραγματικοτητα...
-
Φίλε μου ΚΑΜΕΛΟΤ και φίλε μου παππού! Καμελότιε συμφωνώ με αρκετά από όσα λες.Ιδιαίτερα με αυτό, που παρουσιάζει μία στάση ζωής. "Edit: XoLiDoXoS ευχαριστω για τα σχολια σου...παντα ημουν και ειμαι ρομαντικος με τα ονειρα μου, αλλα ρεαλιστης με την πραγματικοτητα...".Άλλωστε ακριβώς εκεί, μετά την κόψη, καταλαβαίνεις ότι η κλωστή έσπασε και δεν αντέξε.
Επίσης, συμφωνώ με το παππού, πως η πραγματικότητα εμπεριέχει τα όνειρα μας. Διαφωνώ με την έκφραση "να όνειρο δεν ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ όπως το θέλαμε".Θα πω ότι σε ένα όνειρο απογοητευόμαστε και νιώθουμε απώλεια, όταν δεν ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ όπως το θέλαμε. Τα όνειρα μου, δεν θέλω να τα τελειών, αλλά να τα τελειοποιώ.Το όνειρο, δεν είναι απλός ένας στόχος, έχει πιο αέρινη μορφή.Δεν είναι όμως ούτε και φαντασίωση. Δεν εξαπατώ τον εαυτό μου.Το να βλέπει κανείς την ίδια και ίδια ταινία, είναι μία από τις περιπτώσεις.Άλλωστε και η καθημερίνοτητα μας, όσο ίδια και να λέμε ότι είναι, είναι διαφορετική, αλλιώς όλοι θα βουτούσαμε στο κενό.Ένα όνειρο είναι και η ίδια η ζωή, η πραγματικότητα. Κανείς δεν ζει, για να πεθάνει.Βλέπουμε όμως τόσα χρόνια όλους αυτούς που στο τέλος πεθαίνουν. Σκοπός του ονείρου λοιπόν, είναι να καταφέρεις να ζήσεις το πραγματικό και το αέρινο μέρος του.Το αέρινο μέρος του δεν έχει τέλος.Όπως και η πραγματικότητα μας δεν έχει τέλος. Τέλος θεωρούμε τα όσα ξέρουμε. Όμως δεν είναι αυτό το τέλος. Διότι δεν τα ξέρουμε όλα. Απλά κάποιες φορές, λέμε αξίζει να το ψάξουμε παραπέρα και συνεχίζει το όνειρο μας, κάποιες φορές όχι. Αν θέλουμε να ψάξουμε πάντως, τέλος, δεν υπάρχει.Αν πάλι ξυπνήσεις βρεγμένος, τότε είσαι η εξαίρεση που τονίζει τη διαφορά.