Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ilianthos-Kanlis στις 26/07/08, 15:42
-
Εσύ κι εγώ.
Αυγουστιάτικα φεγγάρια
φαναράκια του Θεού,
θα μας φέγγουνε τα βράδυα
στ΄ακρογιάλια τ΄ουρανού.
#
Μακριά από το Κόσμο
κι από την οχλαγοή,
στάλα στάλα θα σου παίρνω
το χλωρό σου το φιλί.
#
Θα σου πάρω κι αμουλέτι,
να το βάλεις φυλαχτό,
στο δικό μας το Δοβλέτι
μη σε βρίσκει το κακό.
#
Δυο σιέλ γαλάζιες χάντρες
με φιλτίσι ακριβό,
στο δικό μας το χαγιάτι
μερτικό εσύ κι εγώ.
#
Το φιλί σου το κεράσι
το μαβί το τραγανό,
στο γαλάζιο ακροθαλάσσι
να τρυγάω το γλυκό.
-
Το διάβασα σήμερα ξανά, ύστερα από αρκετό καιρό και μου άρεσε πολύ. Ίσως έφυγαν νωρίς τα αυγουστιάτικα φεγγάρια. Ηλίανθε τα ακρογιάλια είναι το ορθόν
-
Ιππέα σ΄ευχαριστώ !
-
Πολύ γλυκό και τρυφερό.Ξυπνάει όμορφα αισθήματα! :)
-
gkou,σ΄ευχαριστώ !
-
Εμένα θα μου επιτρέψεις να το χαρακτηρίσω όχι μόνο γλυκο και τρυφερό αλλά και ''ιδεατό''...
Να σαι καλά...
-
Λάμπρο σ΄ευχαριστώ πολύ !