Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: rakenditos στις 31/07/08, 15:31
-
Κοιτωντας το Θηριο απο μακρια
φτυνεις τον κορφο σου και ξυνεις τ απαυτα σου
μετα γελας , κοιτας αλλου και το ξεχνας
χτυπας με δυναμη ν ακουσεις την κοιλια σου.
Ετσι το χνωτο του καπνιζεις στα τυφλα
κι αν δεν το ξερεις τριγυρνας στην αγκαλια του
κλεινεις τα ματια στην αληθεια και ζητας
αφεση ταχα να σκορπισει τη σκια του.
Κι αν το κοιταζεις το Θηριο απο μακρια
δραπετης ρηγας στο παιχνιδι του καρε του
οταν θα στεκεσαι στα δοντια του μπροστα
δειξε καρδια
ή κλαμματα σαν δουλος χαρισε του.
-
αποκαλυπτικο..... και ο ρηγας τεριαζει γαντι.....
-
Εξαιρετικό και οφείλω να σου πω μπράβο.
Όσο για το πέμπτο δίστιχο που αναφέρεται και ο Neikos
είναι σωστό, μα μήπως ήθελε λίγο δούλεμα ακόμη, να είναι πιο
βατό ας πούμε;
-
justin νομιζω πως δεν χρειαζεται ολα τα πραγματα να ειναι βατα....
το διστιχο ισως να αναφερεται σε κατι που μονο ο rak αντιλαμβανεται πληρως...... και ο καθενας με την σειρα του προσθετει τα δικα του βιωματα και ερμηνευεται διαφορετικα.....