Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Len2 στις 14/09/08, 16:43

Τίτλος: Σιωπή μου... (7-08)
Αποστολή από: Len2 στις 14/09/08, 16:43
"Αυτή η σιωπή μπορεί έναν άνθρωπο να τον τρελάνει…"
 έγραφε… φανταζόταν, Ζούσε, φώναζε!
Περίμενε, περίμενε, περίμενε…

Κραυγή-σιωπή, Πάθος και Δύναμη, Επανάσταση
(για ποιόν άγνωστο σκοπό μου;)
"Αυτή η σιωπή σε λίγο θα με πνίξει"…
Ένα παιδί στη μέση μιας έρημης πόλης, ξέρει τι ζητά?

Αγάπη, Έρωτες, Τρέλλα λαμπρή σαν τα νιάτα σου
Η σιωπή σαν πάπλωμα το καλοκαίρι
Το οξυγόνο λίγο, η δίψα σου απέραντη

Τα ρολόγια δε σταματούν ποτέ…
Οι ερωτευμένοι πεθαίνουν το φθινόπωρο…
Νιώθεις το χρόνο να νοτίζει τον αέρα με αγωνία.
Τι δέ θα προλάβεις να γνωρίσεις;

Ένα παιδί στη μέση μιας έρημης πόλης ξέρει τι ζητάς μα δε σε ξέρει…
Ποιος Θεός? Φωνάζει, Ποια η Ελπίδα σου?
Ένα αγόρι που ξέρει πως η ομοιοκαταληξία δε μετρά...

Η ζωή χρειάζεται ήρωες, το ξέρεις είναι λάθος.
Εσύ θέλεις τους ήρωές σου, για να κρατηθείς
Μα Αυτοι-που-είναι-πάνω-απ-όλα ξέρουν!
..οτι όλα αυτά δεν έχουν καμία σημασία…
Τίτλος: Απ: Σιωπή μου... (7-08)
Αποστολή από: ηλιαχτίδα στις 14/09/08, 18:09
"αυτή η σιωπή σε λίγο θα με πνίξει".... Ένα παιδί στη μέση μιας έρημης πόλης ξέρει τι ζητά;...
δεν το νομίζω να ξέρει... ούτε εμείς ξέρουμε που πάμε.. απλά πάμε όπου μας πάει.... οι ερωτευμένοι πεθαίνουν το φθινόπωρο... νιώθω ότι πεθαίνουν καθε στιγμή.... έρωτας δεν υπάρχει.... όμορφο ποίημα όμως που θυμίζει τη σιωπή του φευγαλέου έρωτα ενός παιδιού...τι έχει σημασία άραγε στη ζωή μας? ???
Τίτλος: Απ: Σιωπή μου... (7-08)
Αποστολή από: Neikos στις 18/09/08, 10:58

  "Τα ρολόγια δε σταματούν ποτέ…
   Οι ερωτευμένοι πεθαίνουν το φθινόπωρο…
   Νιώθεις το χρόνο να νοτίζει τον αέρα με αγωνία.
   Τι δέ θα προλάβεις να γνωρίσεις;"


καταπληκτικο τετραστιχο..... πολυ ωραιο το εργο σου ....
εισαι ομως απο μια αλλη φυλη??χεχεχε

συνεχισε να γραφεις!