Όλα χάνονται και πάνε οι ανάσες σαπίζουν
Λέξις φεύγουν και ελπίζουν να γυρίσουν εδώ
Οι ανάγκες σωπαίνουν και τις μοίρες σου φέρνουν
Να σε πάνε από το χέρι στο μεγάλο κενό
Και εσύ μένεις μονάχος μια στιγμή σαστισμένος
Μες τον βούρκο πεσμένος να ζητάς μια γωνιά
Μια γωνιά για να κλάψεις την ψυχή σου να θάψεις
Όλα να τα πετάξεις και να αρχίσεις ξανά
Τότε έρχονται οι νύμφες τον χορό τους αρχίζουν
Προσπαθούν να σε πείσουν πώς αξίζεις πολλά
Χαμογελαστοί τύποι λεν πώς νιώθουν την λίπη
Και σου δίνουν στα μούτρα του Ιούδα φιλιά
Στον λαιμό σου πιέζουν μια θηλιά να χωρέσουν
μια θηλιά από αγάπη που δεν χρειάζεσαι πια
και έτσι ακόμα πιο μόνος σε πιέζει και ο χρόνος
μια φωνή σου φωνάζει πας στα 27
ρε γ**ώτο που πάει ακόμα και ο πόνος σου πονάει
και κανείς δεν μετράει τι να θες εσύ πια
-ρ-
Κάτι μου λέει μείνε οκ θα το κοιτάξω
Κάποιες φορές φοβάμαι πώς ποτέ δεν θα αλλάξω
Κάτι μου λέει κράτα δεν είναι όλα μαύρα
Μα είναι η ψυχή μου άδεια είναι η ψυχή μου άδεια