Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Anastasis στις 22/09/08, 22:46
-
Ένα βουνό πελώριο στη μέση της θαλάσσης ,
στον ύπνο μου τα βράδυα σκαρφαλώνω .
Κορφιάζοντας , δάσος θωρώ ανήλιο και μόνο .
Περίεργα τα βλάστια του, γέννημα άλλης πλάσης.
Η νύχτα στο μέρος τούτο δώ, κάτι μου κρύβει.
Ξανοίγομαι αργά μ’ ανήσυχο κάπως το βλέμμα ,
δεν μοιάζει μ’ όνειρο, δεν φαίνεται για ψέμμα .
τη λογική, ο φοβος μου αλύπητα συνθλίβει.
Σπρώχνοντας, βήμα ταχύ προστάζει ο τρόμος.
Μακραίνω γρήγορα, τύχη καλή, ένα μικρό λιβάδι .
Μπροστά μου σπάνια ομορφιά, μόνον εγώ ψεγάδι .
Αμόλυντη απέραντη γαλήνη, εδώ κοιμάται ο χρόνος .
Ψυχών στα σίγουρα της φύσης τούτο το παλάτι.
Άπλετο φως ,ηλίου απόντος , φωτίζει αληθώς.
Ένας αέρας ψάλλει ασμάτων άσμα, μελωδός,
ξεπλένοντας της αμαρτίας το ανόσιο αλάτι.
Χορεύοντας, με φέρνει και με πάει σα το κύμα
σαν του κρασιού του πρώτου με κερνάει
μαριόλλα ζάλη, που βόλτα στα όνειρα γυρνάει
πλέκοντας τ΄άυλο, της μοίρας τ’ άσπρο νήμα.
Ύστερα... παύει χωρίς κανείς να ξέρει
Σαν να μη φύσηξε ποτέ, σαν να ήταν ψέμμα .
Ξυπνώ ξανά, αλαφιασμένο άναρχο το βλέμμα.
Μα ο νούς απέμεινε..
του ονείρου να κρυφτεί- δεν θέλει.
-
Ποιητικότατο με σωστή δόμηση. Νοηματοδότηση εξαιρετική.
-
Αnastasis , πολύ καλό ποίημα, δώσε μας κι άλλα...
-
Καλή σου μέρα Anastasis
Μου αρέσε πολύ το ύφος, ο χρόνος και η διάσταση, την οποία έχεις επιλέξει για να στήσεις την πλοκή...
ΕΜΜΟΝΗ...εκει καταλήγω εγώ, αν και κρατώ κάποιες επιφυλάξεις, γιατί δεν γνωρίζω τις προεκτάσεις που θέλεις να δώσεις...
Θα μπορούσε κάλλιστα να μην πρόκειται για όνειρο... αλλα για το ''καθημερινό καταφύγιο''σε συνάρτηση με τισ ''φοβίες'' και τον ''τρόμο'' που αναφέρεις...
Με προβλημάτισες πάντως πολύ, ειδικά με τον τίτλο...
Με τις καλύτερες ευχές μου.
-
Justin σε ευχαριστώ.
Mistreated να σαι καλά, αν ψάξεις θα βρεις μερικά ακόμα. Λιγοστά.
Λάμπρο ευχαριστώ κι εσέ για τις ευχές σου. Ο τίτλος είναι αυτός γιατί κι εγώ δεν ήξερα το νόημα. Απλά μου βγήκε. Δεν είχα κάποια ιδέα.
Νά είστε καλά.
-
Προσυπογράφω με τους ανωτέρω !
-
Ηλιανθέ σε ευχαριστώ και χαίρω πολύ που σε ξαναβλέπω.