Το Στέκι των Κιθαρωδών
Περι μουσικής => Δισκοπαρουσιάσεις και κριτικές => Μήνυμα ξεκίνησε από: freemind στις 28/09/08, 02:59
-
(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/0/0e/Enigma7.jpg)
Ο 17ος δισκος των Enigma ( μαζι με τα singles και τα Remixes τους ) μολις βγηκε στη κυκλοφορια ( απο τις 19 Σεπτεμβριου ) μετα το Single "Seven Lifes". Η πιο εξυπνα διαφημισμενη μουσικη σκηνη, ερχεται μετα το A pasteriori ( 2006 ) στην επιφανεια!
Απο το single ειχα ηδη εντυπωσιαστει απο τη διαφορετικοτητα του ηχου που ο Michael Cretu εδωσε στα κομματια. Καταρχας, πρεπει να ομολογησω πως οι τελευταιοι δισκοι των Enigma ηταν αρκετα συγκεκριμενοι, χωρις διαφορετικο ηχο και με πολλα πανοποιοτυπα στοιχεια.
Αυτος ομως συνδυαζει τον παλιο αερα των Enigma με κατι καινουριο!
Σιγουρα οι φωνες, τα ατμοσφαιρικα pads και ο δανεισμος πολλων κλασσικων στοιχειων ( οπως το O Fortuna που ειναι σχεδον σε καθε δισκο ) δεν μπορουν να "βγουν" απο τα κομματια του Michael Cretu. Ομως η αλλαγη του ρυθμικου μοτιβου σε πιο hip hop και η χρηση ethnic ηχων ( απο οργανα, μεχρι φωνες ) δινουν μια νεα πνοη στο ολο δημιουργημα του 17ου δισκου! Θα ελεγα πως η προσθηκη περισσοτερων στιχων και διαφορετικων οργανων, εκανε τα κομματια πιο pop ( με την εννοια της popular )
Προσωπικα με εξεπληξε ευχαριστα, γιατι ακουγοντας συνολικα τη μεχρι τωρα τους δισκογραφια, οι Enigma ειχαν φτασει σε ενα επιπεδο μουσικοτητας και ειχαν παραμεινει εκει! Αλλα με αυτον τον δισκο, βλεπω μια αλλαγη που ειναι μια καλη αρχη για το μελλον τους ;)
Οι παραγωγες των κομματιων ειναι α ψ ο γ ε ς για σεμιναριο new age μουσικης ( οπως ηταν ανεκαθεν δηλαδη ), ενω η ακροαση ολου του δισκου γινεται μονορουφι...
Υπαρχει και ενα bonus disc για τους..τυχερους. Περιεχει 5 κομματια, τα οποια ειναι αρκετα καλα, αλλα οχι σαν του δισκου. Νομιζω πως ο Cretu θα επρεπε να τα δουλεψει για εναν επομενο δισκο. Ομως μια μουσικη ιδιοφυια δεν μπορει να αμφισβηται ετσι ευκολα!
Το προτεινω σε οσους θελουν να αφιερωσουν λιγο χρονο απο τη ζωη τους για να ταξιδεψουν σε ομορφα ηχοτοπια.
Δεν τον προτεινω σε αυτους που εχουν πιο σκληρα ακουσματα και βαριουνται με οτιδηποτε ειναι κατω των 100bpm.
Τα κομματια ειναι τα εξης:
1. "Encounters"
2. "Seven Lives"
3. "Touchness"
4. "The Same Parents"
5. "Fata Morgana"
6. "Hell's Heaven"
7. "La Puerta del Cielo"
8. "Distorted Love"
9. "Je T'aime Till My Dying Day"
10. "Déjà Vu"
11. "Between Generations"
12. "The Language of Sound"
Bonus Disc
1. "Superficial"
2. "We Are Nature"
3. "Downtown Silence"
4. "Sunrise"
5. "The Language of Sound (Slow Edit)"
Προσωπικα με γοητευσε το εκπληκτικο artwork ( τρομερη δουλεια οπως παντα ) και το κομματι La puerta del Cielo. Ισως το καλυτερο κομματι που ακουσα αυτο το μηνα ( αν και ομολογω πως το ειχα ακουσει και απο το single ).
-
Ομολογώ πως με "χάλασε" λίγο αρχικά το hip hop στοιχείο αλλά επιφυλλάσομαι να τον ακούσω μερικές φορές ακόμα τον δίσκο και βλέπουμε.
Πάντως πράγματι κάτι διαφορετικό από το συνηθισμένο στυλ..