Με κιμωλία από την Κίμωλο
σ ένα σχήμα οξύμωρο
σχέδιο εφήμερο
πάνω σε σανίδια πλαστικά
στα ίδια πάντα σκηνικά
χαράζει η ιστορία ιδανικά.
Γράφει το χθες το σήμερα
φτιάχνει κλουβιά από σίδερα
το αύριο γίνεται χίμαιρα
μια απελπισία κυνική
σκέψη τρελή μα φονική
ψυχή χαμένη εχθρική
Ψάχνει να βρει τα σίγουρα
κλειστά βρίσκει τα σύνορα
μάτια θολά μα επίμονα
κοιτούν μπροστά ορίζοντας
λαός πηγαίνει πνίγοντας
το χθες μοιάζει με λήγοντας
ξυπνά τέρας μέσα του
πληγώθηκε η μπέσα του
στο μέλλον δίνει τα ρέστα του
κατάλαβε πλέον πως μπορεί
να αλλάξει όψη η ζωή
πως αύριο καλύτερο θα δει
Έβγαλε τότε μια φωνή
Άγρια ,υστερική
Ακούστηκε σ όλη τη γη
η ανάσταση θα ρθει με επανάσταση
μετά από παράσταση
χωρίς μάσκες κατάσταση.
[/img]