Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Stergios Kourou στις 14/10/08, 16:06
-
έχω μια σκέψη αχανή
μοιάζει με χρονομηχανή
δεν έχει ύλη ούτε πύλη μα διαβαίνω
κι όλο βουτώ στο παρελθόν
σε στέκια παλαιών ηθών
στα ίδια λάθη κάτι νέο να μαθαίνω
έχω δυο χέρια σαν κλαδιά
και μια πανάκριβη καρδιά
που όλο ζητούν να σε κρατήσουν σαν λιμένας
κι ας είμαι πλοίο στα ανοιχτά
στα μάκρη φώτα που κοιτά
κι αφήνει μίλια να μιλούν κι άλλος κανένας
ξέρω μια λέξη διαφανή
μοιάζει με παιδική φωνή
που όταν αρθρώνεται ο χρόνος δεν υπάρχει
κι ας είμαι εγώ γι’ αυτήν κουφός
στην ομορφιά της πια τυφλός
κι ένας σακάτης απ την πρώτη μου τη μάχη
-
Ρε μεγάλε qrusticks τι ωραίες εικόνες είναι αυτές που μας έδωσες...Μπράβο παληκάρι μου.Ένα κανονικότατο ποίημα για έκδοση.
-
Πολύ όμορφο! Και πολύ καλή ρίμα στο εξάστιχο.
Μπάβο qrusticks!!!
-
συνηθως δεν κοιταω τα ποιηματα που υπαρχουν εδω περα. αυτο στεργιο επεσε καταλαθος στο ματι μου και κολλησα. επειδη εζησα πολυ προσφατα αυτο ''έχω δυο χέρια σαν κλαδιά και μια πανάκριβη καρδιά που όλο ζητούν να σε κρατήσουν σαν λιμένας'' σου ομολωγω οτι μου αρεσε παρα πολυ.
ΥΓ
τελικα θα τα διαβαζω τα ποιηματα του κιθαρα
-
Κάθε φορά που διαβάζω στίχους σου θυμώνω πολύ! >:(
Θυμώνω που δεν ξέρω μουσική για να τους μελοποιήσω! :)
-
πολυ ωραιο ρε qrusticks .... καθε φορα που βλεπω θεμα σου ειμαι σιγουρος οτι θα διαβασω κατι καλο και κατι που θα με εκφραζει...
-
Απλά...υποκλίνομαι...
-
Φανταστικό....!!!
-
Αν σας πω τρία ευχαριστώ, πιστεύω είναι καλά...
ένα, δεν φτάνει, είναι λίγο...
Μπόρω να σας πω δύο, μόνο στην περίπτωση που έχω σκοπό να σύνεχίσω με ένα τρίτο...
Τα τέσσερα είναι πλεονασμός...
τα πέντε απορρίπτονται...
Λοιπόν...
Ευχαριστώ, Ευχαριστώ, Ευχαριστώ!!!