Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: zodiak στις 24/10/08, 22:58
-
Πάει καιρός
που είδαμε τις τελευταίες φορτηγίδες
να φεύγουν
φορτωμένες πανικό κι ελπίδες και
να χάνονται στον πυρετό του ουρανού
με τους καταψύκτες τους γεμάτους...
Το Τέρας που ενεδρεύει
στον αστερισμό του Κύκνου
χόρευε κιόλας με τον Ήλιο μας
καθώς όλοι εμείς
που μείναμε πίσω αποφασισμένοι
να κάνουμε το ταξίδι στο χωροχρόνο
μιας μαύρης τρύπας
αντί να κοιμηθούμε-άγνωστο για πόσο-
στα ψυγεία των αστρόπλοιων,
παρακολουθούσαμε έκθαμβοι
το θανάσιμο εναγκαλισμό τους...
Και,πράγμα παράξενο
χαμογέλασα
σκεπτόμενος ότι ίσως τελικά
εμείς ήμασταν οι τυχεροί...
-
τι να πω.... ειχα τον rak που εγραφε ολα αυτα τα καταπληκτικα μεσα στην βρωμια και το γρασο... και τωρα εσενα που με ταξιδευεις στο υπερπεραν....
δηλαδη πως γινεται να συναντω τοσο γνωριμες ιδεες σε ενα φορουμ....
μπραβο φιλε μου... καλυπτεις ενα φασμα που ειναι ιδιαιτερο και σπανιο και που μονο η φαντασια μας μπορει να προσεγγισει ....
οφφτοπικ: πες μου οτι εχεις και τα οχτω ,πλεον, βιβλια του herbert.... εγω τελειωσα το 5ο και επαθα το 5ο μου εγκεφαλικο....
συνεχισε να ποσταρεις εργα σου γιατι γινονται εθιστικα οπως καθε τι στον χωρο της φαντασιας....