Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: SEIRINE στις 25/10/08, 14:43
-
Δυό εαυτούς μέσα σου κρύβεις
που χρόνια τώρα πολεμώ,
τον ένα θέλω να νικήσω
μα πάντα στο τέλος μένουν δυό...
Δυό εαυτούς,δυό αντιπάλους
χωρίς να υπάρχει νικητής,
σε μια μάχη δίχως τέλος
μένω εγώ παρατηρητής...
Που θα φτάσεις πιά δε ξέρω
μα κουράστηκα πολύ,
μια το άσπρο,μια το μάυρο
και ποτέ σου ένα γκρί...
Πρέπει πιά ν'αποφασίσεις
ποιός στ'αλήθεια είσαι 'συ,
και τον άλλο να τον σβήσεις
απ'τη μάσκα τη διπλή...
Μόνο έτσι θ'αποκτήσεις
μια ζώη για να ζήσεις,
γιατί οι σκιές δε ζούνε
μόνο απλά ακολουθούνε...
-
Μπράβο είναι πολύ όμορφο αν και νομίζω ότι θέλει άλλο ένα τετράστιχο γιατί το τέλος είναι λίγο απότομο καλή συνείχα. (2 παιδιά? :o)
-
Που θα φτάσεις πιά δε ξέρω
μα κουράστηκα πολύ,
μια το άσπρο,μια το μάυρο
και ποτέ σου ένα γκρί...
Καλυτερα ασπρο ή μαυρο
Κι ας αλλαζουν θεσεις συνεχως
τρεφεται το ενα απο το αλλο.
Το γκρι ειναι μετριο.
Και το μετριο χειροτερο απο το κακο.
Καλημερα Seirine!
-
x-versus,
ευχαριστώ για το σχόλιο...Πάντα ευγενικός...
argentina,
έχεις δίκιο,η μετριότητα ποτέ δεν ήταν καλό πράγμα..
Για φαντάσου ομως μια ατμόσφαιρα όπου κανείς δε βάζει νερό
στο κράσι του και δε μετακινείτε ποτέ απο τις θέσεις του;
Δεν θα ήταν τραγική;Μερικές φορές το ΄γκρί΄ειναι η
καλύτερη λύση ανάμεσα σε ένα 'άσπρο' και ενα 'μάυρο'...
-
Είναι όμορφο το ποίημά σου και ξεσηκώνει έντονα συναισθήματα.Μπράβο σου!
-
Πάντα αυτά τα διττά με μαγνήτιζαν (αχ) δυο εαυτοί, δυο κόσμοι, δυο πατρίδες, δυο ζωές...
Δυο εαυτούς μεγαλώνουμε, και όχι μόνο.
Δεν είναι απαραίτητα μάσκες απλά είμαστε πολύμορφα, πολύπλοκα και μοναδικά πλάσματα.
Μπράβο Μαργαρίτα :)
-
gkou, pinelopi, σας ευχαριστώ για τα καλά σας σχόλια!!
Τιμή μου να ακούω τοσο όμορφα λόγια απο δύο τοσο καλούς δημιουργούς!!
Να είστε πάντα καλά!!
-
πολέμιος εγω του εαυτού μου
κι η μάχη μαινετε
κρυμμένη αλήθεια πίσω απ τις σκιές
το φώς να φαινεται...
Μου θύμισες κατι δικό μου... Μπράβο σου,
γιατί η δική σου προσέγγιση είναι πιο σωστά δομημένη...
-
Καλημέρα !!!
Γνωστή και συνεχόμενη πάλη μια πάλη που διαρκεί και θα διαρκεί για μια ζωή.
Παιχνίδι των αισθήσεων που παντα τελειώνουν με μια αυταπάτη…
“ Nα πολεμώ το σ’ αγαπώ
μαχαίρι να κρατάω
κι όταν φωνάξω σε μισώ
τα στήθη να χτυπάω”
Tα σεβη μου !!!!