Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: gkou στις 30/10/08, 13:35
-
Καράβι γοργοτάξιδο η σκέψη μου στο χρόνο,
που για το χθες σαλπάρισε μα βούλιαξε στον πόνο.
Από εμπρηστές κυκλώθηκε που έκαψαν αξίες,
το σύμπαν γκρι χρωμάτισαν και έφτιαξαν φατρίες.
Πόλεμοι αδυσώπητοι παρέλασαν μπροστά της…
αθώο αίμα μιας γενιάς που πνίγει τα παιδιά της.
Κάτι πανό αντιδραστικά δειλά-δειλά ανεμίζαν,
έκαναν λίγο να υψωθούν, στα χαμηλά γυρίζαν.
Άνθρωποι ανιστόρητοι, δίχως σταγόνα ήθους,
στα δάχτυλα να παίζουνε τη μοίρα όλου του πλήθους.
Η σκέψη μου επέστρεψε από το χθες σκιαγμένη,
στο τώρα αγκυροβόλησε, μα τ’ αύριο περιμένει…
Copyright © : gkou
-
Καθένας για την πάρτυ του. Ακόμη και αυτό, δειλά δειλά.
Και μαζί και μόνος που λέει το τραγούδι. Αναλόγως τις ανάγκες.
-
Σε ετχαριστώ που μπήκες στον κόπο να με διαβάσεις φίλε μου!
-
Καράβι γοργοτάξιδο η σκέψη μου στο χρόνο,
που για το χθες σαλπάρισε μα βούλιαξε στον πόνο.
Η σκέψη μου επέστρεψε από το χθες σκιαγμένη,
στο τώρα αγκυροβόλησε, μα τ’ αύριο περιμένει…
Ωραία αφετηρία... ακόμη πιο όμορφο φινάλε.
Πολύ Όμορφο! Συγχαρητήρια!