Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ΧΩΡΙΑΤΗΣ στις 30/10/08, 21:58
-
Συνεχώς ταξιδεύω
τόσα χρόνια στο δρόμο
η ζωή ακολουθεί
με σακάκι στον ώμο
πάντα θα ταξιδεύω
έτσι χωρίς σκοπό
ό,τι αγαπώ το παιδεύω
μα δεν κάνω κακό
ατελείωτος δρόμος
άγνωστη διαδρομή
η χαρά ή ο τρόμος
κυβερνούν τη στιγμή
πότε ευθεία πορεία
πότε χίλιες στροφές
η ζωή είναι εμπειρία
με χιλιάδες μορφες
ξημερώματα μόνος
χωρίς φώτα και λάμψη
με κυκλώνει ο πόνος
μα με σώζει η αγάπη
προς το μέσον της μέρας
στα μισά της ζωής
με ζυγώνει μια θλίψη
φυλακισμένης πνοής
πως περάσαν τα χρόνια
μήνες, μέρες, στιγμές
πως χαλάσαμε έτσι
με φθηνές αφορμές
στο καθάριο ποτάμι
ιδεών, σκέψεων,ευθύνης
ας κολυμπήσουμε πάλι
για λίγες ώρες γαλήνης
συνεχώς ταξιδεύω
μες στους δρόμους γυρνώ
την ψυχή μου ξοδεύω
τη ζωή προσκυνώ.
-
Μπράβο :) Και να συνέχισεις να ταξιδεύεις και συγχρόνως να ταξιδέυεις και εμάς.
-
Σ' ευχαριστώ πολύ που με τιμάς με τα σχόλιά σου
-
Ήταν ένα πραγματικά πολύ ευχάριστο στιχουργικά και νοηματικά ταξίδι!
-
Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου
-
για μενα έχεις αποδείξει τη δυναμική των στιχων σου
και χαίρομαι γιατι κάθε φορά έχεις να επιδείξεις κάτι καινούργιο...
Συνέχισε έτσι....
Μπράβο.
-
σ' ευχαριστώ πολύ
μου αρέσει απλώς να γράφω