Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: gkou στις 31/10/08, 21:55
-
Από το νέκταρ των καημών κάποιοι είναι που μεθούν,
αυτοί που τα χαράματα μόνοι παραμιλούν.
Με την ψαγμένη τους ματιά κοιτούν αλλιώς τους άλλους.
Βλέπουν τους πλούσιους πάμφτωχους και τους μικρούς μεγάλους.
Αυτό το νέκταρ των καημών κάποιοι είναι που ζητάνε.
Είν’ όσοι μες στην πίκρα τους αντί να κλαιν γελάνε.
Κι αντί να ψευτοχαίρονται ,στο τέλμα ακροβατούν.
Ό,τι βολεύει το πετούν, τα δύσκολα τολμούν.
Από το νέκταρ των καημών αυτοί δε θα χορτάσουν
Όσοι κι αν τους πονέσουνε, όσο κι αν τους χλευάσουν…
Κι όμως θα είναι ζωντανοί, κι ας έχουνε σημάδια,
στη μέθη θα ξορκίζουνε τα σέρτικά τους βράδια.
Copyright © : gkou
-
Αυτό που μόλις διάβασα, κρύβει μεγάλες αλήθειες....Μπράβο!!!! :) Άψογο...
-
Αυτό το νέκταρ των καημών κάποιοι είναι που ζητάνε.
Είν’ όσοι μες στην πίκρα τους αντί να κλαιν γελάνε.
Κι αντί να ψευτοχαίρονται ,στο τέλμα ακροβατούν.
Ό,τι βολεύει το πετούν, τα δύσκολα τολμούν.
Παρα πολυ καλο!!!!
Αυτο το νεκταρ των καημων.....
Οσοι το εχουν νιωσει
το γελιο απο τα ματια τους δεν πούλησαν ποτε
σ'έναν κλαψιαρη ουρανο
Που χρονια εχει στοιχειωσει
Με μια μιζερια την ψυχη πολλων "κοινων θνητων"
-
πολύ εντεχη απόδοση των νοημάτων, μέσα απο έξυπνα ''ανοιγματα'' και σαφέστατο λόγο.
κι απο εμένα μπράβο... καλως ήλθες...
-
ας υψωσουμε τις κουπες που ειναι γεματες με το φαρμακι της ποιησης κι ας πιουμε εως να ξεχασουμε πως γραφεται το ονομα μας....
γινομαι πολυ γραφικος καμια φορα....
πολυ δυνατο το εργο σου αγαπητη gkou... ομολογω οτι αυτο μου αρεσε περισσοτερο απο τα αλλα που εχεις ανεβασει...
κι επειδη καπου διαβασα καποιο σχολιο σου που λες οτι "νοσταλγεις τις μερες που ησουν δημιουργικη..." πιστευω πως λιγη θεληση θελει και ενα χαρτι κι ενα μολυβι.... και το μυαλο μας να τρεχει....
-
Παιδιά, σας ευχαριστώ πολύ για την τόσο ζεστή σας υποδοχή. Τα σχόλιά σας πραγματικά μου δίνουν ένα επιπλέον κίνητρο να ...ξεσκουριάσω στιχουργικά. Πάντως αυτό το συγκεκριμένο ποίημα ,το έγραψα μόλις προχθές, μετά από δέκα περίπου χρόνια. Ελικρινά, χαίρομαι αφάνταστα που επέστρεψα τόσο... "πανηγυρικά".Να είστε όλοι καλά!
-
Πολύ αληθινό
να 'σαι πάντα καλά να γράφεις
όμορφη ποίηση
-
Σε ευχαριστώ πολύ κι εσένα φίλε μου, και μόνο που μπήκες στον κόπο να με σχολιάσεις.