Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: rakenditos στις 10/11/08, 23:42
-
πρωτα απ ολα Neiko ευχαριστω για το ενδιαφερον!...για να πω την αληθεια τωρα τελευταια δεν εχω διαθεση να γραψω τιποτα η να ασχοληθω με στιχακια κτλ,αλλα μιας και μπηκες στον κοπο να δεις αν ζω η πεθαινω ειπα να δηλωσω "παρων" με δυο "ποιηματακια" που ειχα γραψει πολυ παλιοτερα....το ενα το λεω "μαγισσες" και το στελνω μονο για εσενα μιας και δεν νομιζω να αρεσει σε κανεναν αλλο (εσυ ομως ειπαμε εισαι ιδιαζουσα περιπτωση) και το αλλο το αφιερωνω σε εμενα...στην πραγματικοτητα δεν ειναι ποιηματακι , δεν ειναι καν στιχοι ειναι απλως καποια πραγματα που ειχα γραψει καποτε με την σημειωση "νοεμβρης" και τελος παντων ειναι η πρωτη φορα που εστω και ανωνυμα βγαζω στην φοα κατι τοσο προσωπικο...
(ΜΑΓΙΣΣΕΣ)
Γυριζουν ξανα ,
μακρια , σκισμενα κουρελια
κοκκαλα χερια
τρεμαμενα ,
λογια
και οι εφιαλτες να φτερουγιζουν
αρρωστα δεντρα
φτωχα δαιμονισμενα μου αγγελουδια
και χαλασμενα πουλια
Γυριζουν τα χρονια
Γυριζουν ξανα...
(Νοεμβρης)
Νοεμβρης και εμενα δεν μου καιγεται καρφι.
Δεν μου καιγεται καρφι για τον Ουρανο.
Για τους ανθρωπους.
Δεν μου καιγεται καρφι για το αν ζεις η αν πεθαινεις.
Και που αδιαφορεις, εμενα παλι δεν μου καιγεται καρφι.
Ειπες πως κλεισανε την ερημο σε ενα παραξενο χαπακι.
Την θαλασσα και ολες τις αδειες πλατειες.
Θες να καταπιω ενα ενυδριο.
-Οριστε.
Η μουτζουρα που εχω στο στομαχι μου παλευει να βγει προς τα εξω.
Σημερα καπου πρεπει να παω....Ξερω...
Εσυ χαμογελας και εγω θελω να σε δω να υποφερεις.Ή να χορευεις.Θελω να φυγεις.
Δεν θελω να δω κανεναν.
Και θελω να κατεβω.
Θελω να βγω.
Θελω να κοιμηθω.
Νοεμβρης, τηλεφωνο και ειπες οτι βρεχει.
Ετσι και αλλιως εμενα δεν μου καιγεται καρφι για τιποτα.
Το μονο που θελω.
Ειναι να μεινω μονος.
Και να κοιμηθω.
Θελω να κοιμηθω.
-
Ρακένδιτε, πέφτες έξω αν νομίζεις ότι δε λείπεις και σε άλλους!!!Είσαι ένα πολύ ιδιάζον ταλέντο ,με ξεχωριστό τρόπο γραφής και να είσαι σίγουρος ότι έχεις αφήσει το στίγμα σου!Σε ευχαριστώ κι εγώ που μας ξανάρθες, έστω κι έτσι, παραπονιάρη ποιητή μου...
-
λοιπον γραφω αυτο πριν διαβασω το δευτερο εργο σου....
σε ευχαριστω για την αφιερωσε φιλτατε... κατι σκαρωνω και σε σενα... ισως το ανεβασω εδω για να υπαρξει μια συνεχεια....
τεσπα... Οι μαγισσες με πηραν και με σηκωσαν ομολογω.... και μιας που κανει και κρυο, φυσηξαν ψυχρα.
παγωσα μονο με την σκεψη οτι ισως τις συναντησω στον υπνο μου αποψε....
αυτα τα "θελω" του νοεμβρη με εχουν πιασει και εμενα .... ειδικα αυτα που αναφερεις στην πρωτη "στροφη"
εκει πριν απο το -Οριστε....
συνεχισε φιλε μου να μοιραζεσαι....
θα με ρωτησεις γιατι...
θα σου απαντησω.... ετσι, και τι εχεις να χασεις??
-
ok, να στε καλα παιδια...Neiko περιμενω!
-
Rακεντιτε...δεν ξερεις τι μου θυμιζεις με το δευτερο ποιημα σου (νοεμβρης)... ;) ;D
-
τιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι??????????????????????????????????????????
-
τιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι??????????????????????????????????????????
κατι δικα μου... :P
αμεσως να μαθεις.... :P