Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Βραζίλης στις 24/11/08, 21:51

Τίτλος: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: Βραζίλης στις 24/11/08, 21:51
Αγαπητοί συνφορουμίτες/ισσες,

Σε συνεννόηση με το "Χαμόγελο του Παιδιού (http://www.hamogelo.gr)" σκεφτήκαμε να δημιουργήσουμε μια συλλογή με ποιήματα που αφορούν τα παιδιά. Η συλλογή αυτή θα "ταξιδέψει" μέχρι το Χ.τ.Π. στο πλαίσιο της υποστήριξης του έργου του. (Περισσότερες λεπτομέρειες θα αποσαφηνιστούν αργότερα όταν θα υπάρξει αρκετή ανταπόκριση στο κάλεσμα μας αυτό)

Σας καλούμε λοιπόν να προσθέστε σε αυτό το θέμα τα ποιήματά σας, ήδη δημοσιευμένα ή καινούργια, που έχουν σχέση με τα παιδιά και αφιερώνονται στα παιδιά, ως μια ένδειξη αγάπης προς αυτά και συμπαράστασης στο Χ.τ.Π. και στους σκοπούς του.
Δεν υπάρχει περιορισμός στον αριθμό ποιημάτων που μπορείτε να δημοσιεύσετε. Ως ελάχιστος όρος για την παρουσίαση των ποιημάτων σας είναι το να εκπέμπουν θετική ενέργεια! 

Η αμοιβή για όλους τους συμμετέχοντες θα είναι μοναδική, ιδιαίτερη, μαγευτική: το παιδικό χαμόγελο! :)


Σημείωση:
Σε αυτό το θέμα παρακαλούμε να μην υπάρχουν σχόλια, παρά μόνο ποιήματα, και ίσως κάποια σύντομη αφιέρωσή σας στα παιδιά ή/και στο Χ.τ.Π. στο τέλος του ποιήματος, στο ίδιο μήνυμα. Τυχόν σχόλια θα διαγράφονται ή θα μετακινούνται σε άλλον πίνακα του φόρουμ.
Αν επιθυμείτε να επικοινωνήσετε με τον συγγραφέα του ποιήματος, στείλτε του Π.Μ.
Αν έχετε απορίες ή προτάσεις σχετικά με την αυτήν την ενέργεια του kithara.gr, γράψτε στον πίνακα "Λάθη και προτάσεις" ή "Δικοί μας στίχοι και ποιήματα".

Σημείωση 2 (προστέθηκε στις 3/12/2008):
Παρακαλούμε, για λόγους ομοιόμορφης παρουσίασης των ποιημάτων, να ακολουθήσετε τις παρακάτω οδηγίες:

- Στοίχιση του κειμένου αριστερά.
- Γραφή με μικρά γράμματα. Όχι όλα κεφαλαία (ούτε ο τίτλος), όχι πλάγια ή άλλα εφέ.
- Τίτλος ποιήματος στην πρώτη γραμμή του μηνύματος, με έντονη γραφή, ακολουθεί μία κενή γραμμή και μετά το ποίημα.
- Προσέξτε επίσης τα ορθογραφικά λάθη και τον σωστό τονισμό λέξεων.

Επειδή η ομοιομορφία των σελίδων αυτού του θέματος κρίνεται σημαντική, δίδεται το δικαίωμα στους συντονιστές του πίνακα να τροποποιούν τα ποιήματα, αν χρειαστεί, σύμφωνα με τα παραπάνω.

Ευχαριστούμε.
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: SEIRINE στις 24/11/08, 21:55
Αστερόσκονη

Έψαξα παντού να βρω
κάτι για να ξεχαστώ
απ’ την πλήξη μου την τόση
κάτι για να με γλυτώσει.

Ταξίδεψα ως την άκρη τ’ ουρανού
σε μέρη μόνο για το νου
και βρήκα μέσα σε κουτί
αστερόσκονη χρυσή.

Με αστερόσκονη χρυσή
τα όνειρα μου θα γεμίσω
και θα φτιάξω από την αρχή
τον κόσμο που εγώ θα ζήσω.

Με αστερόσκονη χρυσή
και μ’ ένα μαγικό ραβδί
τον πρίγκιπα μου θα πλανέψω
και κάστρα μαγικά θα πλέξω.

Και αν όλα τα’ χω κάτι μου λείπει
ο κόσμος γύρω μου ζει μες στη λύπη
γι’ αυτό και εγώ στον ουρανό
σ’ ένα σύννεφο μικρό
την αστερόσκονη θ’ αφήσω
βροχή χρυσή για ν’ αρχινήσω. 


Εύχομαι η αστερόσκονη των ονείρων μου να γίνει αγάπη να μπολιάσει τις καρδιές των ανθρώπων όλου του κόσμου.
 


Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: lampros. στις 24/11/08, 22:10
 Νιότης βραχνάς

Μην κλαις και τιμωρείς
της νιότης τη βιασύνη,
στου σύμπαντος συχνά
την απεραντοσύνη

παιγνίδι για να κάνει
ταράζεται η γαλήνη,
σε κύκλους η ζωή
νοήματα σου κρύβει…

Τα δάκρυα σταματάς
και πίσω μη γυρίζεις
πως είναι τώρα αργά
δεν πρέπει να νομίζεις…

κορμί, μα και ψυχή
μην έτσι βασανίζεις
του χθες τα μυστικά
στο αυριο… θα γνωρίζεις…

Πήγαινε ’μπρός
πρέπει αλλιώς
τρόπο να βρεις…
Τι εννοείς;
μη με ρωτάς, 
μα μην πονάς…

Είναι αργά,
αύριο ξανά
πρέπει νωρίς
να σηκωθείς…

Έρχονται δες
μέρας, χαρές…
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: kuiper στις 24/11/08, 23:33
Είναι γλυκό να σ' αγαπούν

Πολύ γλυκιά  ’ναι η ζωή
τι κι’ αν περάσαν χρόνια
σου εύχονται χρόνια πολλά
τι κι’ αν δε ζεις αιώνια.

Όταν σου λένε σ’ αγαπώ
με μάτια που δακρύζουν
και το φιλί πολύ ζεστό
μ’ αγάπη όταν χαρίζουν.

Όταν το χάδι στα μαλλιά
είναι σαν ηλιαχτίδα
και της καρδιάς η άνοιξη
γεμάτη από ελπίδα.

Όταν το φως τη χαραυγής
γεμίζει την ψυχή σου
στην αγκαλιά σου όταν κρατάς
την ίδια τη ζωή σου.

Τι πιο γλυκό να σ’ αγαπούν
και να πονούν για σένα
και μάτια απ’ την πολύ χαρά
να είναι δακρυσμένα.

Τι πιο γλυκό και όμορφο
λουλούδια να σου δίνουν
και της καρδιάς τους τ’ άρωμα
φεύγοντας να σ’ αφήνουν.

Πολύ γλυκιά  ’ναι η ζωή
όταν ζωή δωρίζεις
κι’ από τα μάτια σου το φως
του ήλιου όταν χαρίζεις.
 
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: x-versous στις 24/11/08, 23:56
Σαν γελάς

Μην κλαις μικρέ μου άγγελε, και μην φοβάσαι.
Τα δάκρια είναι στολίδια, μα δεν σου λείπουν.
Κοίτα ψιλά στον ουρανό, πέφτουν αστέρια.
Μια ευχή για τα επόμενα σου χρόνια κάνε.

Έχεις την δύναμη του κόσμου όλου μέσα σου.
Είσαι παιδί, αυτό από μόνο του είναι κάτι.
Πέσε και ξάπλα στο ζεστό σου το κρεβάτι.
Αύριο θα είναι μια ακόμα, ωραία μέρα.

Πάνω στην όμορφη, μικρή γαλάζια σφαίρα.
Που γη ονομάζουμε πάντα θα υπάρχει κάτι.
Κάτι αγνό, γλυκό. του ονείρου το παλάτι.
Μ` ένα χαμόγελο παιδιού στεφανωμένο.

Σε εσένα ελπίζω και από εσένα περιμένω
Να ζωγραφίσεις τις ασχήμιες μάς με χρώμα
Χρώμα του ουρανού του παγωτού το χρώμα
Χρώμα απ` τα ματιά σου που λάμπουν σαν γελάς.
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: gkou στις 25/11/08, 05:15
Εύχομαι...

Μικρό μου εσύ παιδάκι
στα μάτια που κοιτάς
εμένα και τα τον κόσμο
και σαν πουλί πετάς…

Εύχομαι τα φτεράκια σου
ποτέ μη χτυπηθούνε
και μες στου κόσμου το κακό
ποτέ να μην κοπούνε!

Εύχομαι στη ζωούλα σου
χαρές κι επιτυχίες.
Στα δύσκολα να μη  λυγάς
ούτε στις ατυχίες.

Εύχομαι πάντα το παρόν
μ’ όνειρα να στολίζεις,
στόχους να βάζεις δυνατούς
και στ’ αύριο να ελπίζεις!

Αγγελουδάκι μου γλυκό,
το γέλιο το ζεστό σου
να μη χαθεί ούτε στιγμή
από το πρόσωπό σου!

Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: kuiper στις 25/11/08, 07:01
Το δάκρυ

Δεν είναι ήλιος ούτε φεγγάρι μα ούτε λουλούδι
είναι η χαρά είναι η συγκίνηση μα και τραγούδι
δεν είναι αστέρι ούτε χρυσάφι μα ούτε διαμάντι
είναι η πίκρα η αδικία μα κι’ η απάτη.

Μέσα απ’ τα σπάργανά του συχνά δραπετεύει
στα πλούτη μα και στη φτώχεια,
την τρικυμία ψάχνει και ταξιδεύει
με της ζωής τα καπρίτσια αυτό μεθάει
τα κατατόπια ξέρει κρυφά γλιστράει.

Τη μάνα απ’ όλους περίσσια αγαπάει
μαζί της κι’ εκείνο σκληρά πολεμάει
μα και στης σημαίας τ’ ανάβλεμμα καρδιές ραγίζει
και τις γραμμές στα χέρια με νάμα γεμίζει
στις σαϊτιές του έρωτα παρέα μας κάνει
και το αλμύρισμά του στα χείλη φτάνει
μπροστά στο θάνατο τα μάγουλά μας αυτό ζωγραφίζει
μέχρι οι πηγές του ν’ αδειάσουν το χώμα ποτίζει.

Είναι μια στάλα μα με σοφία πολύ μεγάλη
τα συναισθήματά μας πάντα προβάλλει
στο τέλος του δρόμου σ’ ένα ξωκλήσι
στης Παναγιάς τα πόδια με μια συγνώμη
θα ξεψυχήσει. 

   
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: pinelopi στις 25/11/08, 08:23
Με τα δικά μου μάτια

Βόστρυχοι εβένινοι
-άγρια πουλιά-
στους παιδικούς σου ώμους

Στα πράσινα νερά του ποταμού
ξεδίψασαν
τα φλογερά σου μάτια

Ορίζοντας απέραντος
το βλέμμα σου
ντύθηκε γαλανός στα όνειρά σου

Γέλιο μου γάργαρο,χρυσό
κυματισμοί στη θάλασσα
η φωνή σου
κεχριμπαρένια λόγια

Τον κόσμο ολάκερο
-βότσαλο λίμνης-
στη χούφτα σου κρατάς
πως τον χωράς;

Μαβί κυκλάμινο η ελπίδα σου
ψυχή μου
σ' απάτητα φαράγγια
ξεφυτρώνει

Τ' ακράγγιγμά σου στη ζωή
είν' τρυφερό
πούπουλο μοιάζει
Μα ειν΄τ' αδράχτι
αιχμηρό
και σε τρομάζει

Πέτα, ψυχή μου,
αγνάντεψε
ρούφηξε φως κι αέρα

Βούτα, ψυχή μου,
γύρεψε
πιο μέσα και πιο πέρα

Γέλα, ψυχή μου,
χύμηξε
ρομφαία η δύναμή σου

Κλάψε, ψυχή μου,
λύγισε
ζωή η ανταμοιβή σου.

Αφιερωμένο στην κόρη μου και σε κάθε παιδί που πρωτοαντικρίζει τον κόσμο

                                     
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: mantinada στις 25/11/08, 09:37
Ευχή ελπίδας...

Γαλήνη από το βλέμμα σου
ποτίζει την ψυχή μου, 
κάθε λεπτό απ' τη στιγμή
που μπήκες στη ζωή μου...
 
Στα μάτια σου αντίκρισα
το νόημα του κόσμου,
γάργαρη παιδική φωνή,
χαμόγελο εντός μου...

Κι είν' η μορφή σου τώρα πια
ελπίδα κερδισμένη,
για ένα κόσμο αλλιώτικο
που δε θ' αργοπεθαίνει...

Σε στάχτες πάνω να πατάς
και λούλουδα ν' ανθίζουν,
του κόσμου όλα τ' άσχημα
ποτέ να μη σ' αγγίζουν...

Πόνος και δάκρυ τι θα πει
ποτέ σου να μη μάθεις
μα, κι αν ποτέ αυτό συμβεί,
δε θέλω να τρομάξεις...

Στο πλάι σου θα βρίσκομαι,
παντοτινός προστάτης,
να σου μαθαίνω της ζωής
όλα τα μυστικά της...

Κι όταν η ώρα μου θα 'ρθει
τον κόσμο αυτό ν' αφήσω,
ευχή αγνή, από καρδιάς,
θα σου κληροδοτήσω...

Το άδικο να πολεμάς
κι αγάπη να χαρίζεις,
τον κόσμο τον ασπρόμαυρο
χρώμα να τον γεμίζεις...

Για να 'ρθει κάποτε στιγμή
που μόνο στα βιβλία
θα βρίσκεται, ως ορισμός,
η λέξη "δυστυχία"...

Υπέροχη η κίνηση, τα παιδιά έχουν την ανάγκη της αγάπης μας... Κι ο κόσμος μας το χαμόγελό τους...
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: kuiper στις 25/11/08, 18:58
Μητέρα

Μητέρα λέξη μαγική
πολύτιμο πετράδι
ένα στολίδι της ψυχής
και της ζωής το χάδι.

Του κόσμου ο ήλιος και το φως
που τις καρδιές φωτίζει
κι’ ένα φιλί της η ψυχή
μ’ αγάπη πλημμυρίζει.

Μητέρα λέξη όμορφη
γλυκιά ονειρεμένη
στις δυσκολίες της ζωής
μεγάλη αγαπημένη.

Τι πιο γλυκό και όμορφο
όταν φιλί σου δίνει
και δυνατό παυσίπονο
η ευχή της που σ’ αφήνει.

Το δάκρυ της πόσες φορές
δεν κύλησε με πόνο
και πόσους αναστεναγμούς
δεν άφησε στο χρόνο.

Πόσες φορές δεν έκλαψε
δεν πόνεσε η καρδιά της
δεν βρήκες καταφύγιο
μέσα στην αγκαλιά της.

Και ο χριστός μας στο σταυρό
είπε προτού πεθάνει
την Παναγιά μητέρα μου
πρόσεχε Ιωάννη. 





Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: kuiper στις 25/11/08, 19:01
Για τα φιλιά τους

Κάθε φορά που ένα φιλί
τα εγγόνια μου μού δίνουν
του παραδείσου αρώματα
μες την καρδιά μου αφήνουν.

Έτσι είναι όμως η ζωή
κι’ αυτά θα μεγαλώσουν
πολλά φιλιά από χαρά
στα εγγόνια τους θα δώσουν.

Εγώ μόνο τους εύχομαι
να είναι ευτυχισμένα
να είναι η ζωή τους άνοιξη
λουλούδια ανθισμένα.

Κι’ όταν το άλμπουμ το παλιό
καμιά φορά κοιτάζουν
να ξέρουν πως από χαρά
δυο μάτια δάκρυα στάζουν.   
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: MACMISIAS στις 25/11/08, 21:54
Το πιο μικρό κουτάβι

Ο Λύκος  ήταν τρομερός, πάντα για τα παχνιά μας
Κι απ’έξω σάλια του’ τρεχαν, για όλα τα αρνιά μας.

Ερχότανε σιγά σιγά, και πάντα μόνο βράδυ
Στις μύτες του περπάταγε, ποιός να τον καταλάβει…

Μα ένα βράδυ δροσερό, ένα Σαββάτο βράδυ
Ρεζίλι το λύκο έκανε, το πιο μικρό κουτάβι.

Του γάβγισε , τον πρόγκηξε, με όλο του το θάρρος
Κι απ’ των αρνιών μας τις καρδιές, έφυγε ένα βάρος.

Γιατί μόλις την άκουσε, την παιδική φωνούλα
Κι ας ήταν μαύρος και κακός κι ας ήταν και μπαγάσας,
Το θάρρος της του έφερε, μια φοβερή τρεμούλα
Κι ακόμα τρέχει στη θύμηση, της φοβερής της φάρσας.

Γι’ αυτό λοιπόν παιδάκια μου , λύκους μη φοβηθείτε
Γιατί η ζωή έχει πολλούς που θα συναντηθείτε.

Αν θάρρος έχεις στη ζωή, θα κατακτάς τη νίκη
Γιατί ο λύκος μέσα του, ξέρει πως δεν του ανήκει.

Μήτε αρνί, μήτε παχνί, μήτε ακόμα η στάνη
Γι αυτό κι απ’ τη τρομάρα του, το θάρρος του το χάνει.

Και έτσι κάθε απόβραδο, πια το’ χει καταλάβει
Πως το θάρρος βγάζει νικητή, ακόμα…
Και το πιο μικρό κουτάβι!!!

Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: ΧΩΡΙΑΤΗΣ στις 26/11/08, 01:02
Για τα παιδιά

Είναι οι άγγελοι με σάρκα και οστά
μικρά παιδιά σαν τα ανθισμένα τα λουλούδια
καθαρά πρόσωπα χαμόγελα ζεστά
μες τη ζωή μας την πεζή γλυκά τραγούδια

μέσα στα μάτια τους η αλήθεια κατοικεί
μικρά ματάκια που κοιτούν με απορία
όλο ρωτούν να μάθουν για το καθετί
γέλια και κλάματα, παιχνίδι,φασαρία

είναι ο κόσμος των παιδιών ιδανικός
μέσα σε γήπεδα, αλάνες και σχολεία
φορέας ελπίδας, προσδοκίας οδηγός
για ένα μέλλον χωρίς φθήνια και ευκολία

σε έναν κόσμο σίγουρα όχι ιδανικό
σε κόσμο στάσιμο σε επίπεδο ευθύνης
τα παιδιά δείχνουν έναν δρόμο φωτεινό
δρόμο χαρούμενο,ελπίδας και ειρήνης.







Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: kuiper στις 26/11/08, 06:18
Τα Περιστέρια

Όταν τα βλέπω να τριγυρίζουν
τον κόσμο λες και ζωγραφίζουν
έχω χαρά σαν με αγγίζουν
κι’ αυτά το νιώθουν και φτερουγίζουν.

Και περιμένουν και με κοιτάζουν
σπόρια αν δεν πάρουν δεν ησυχάζουν
αρχίζουν τότε να τραγουδάνε
το ένα στο άλλο φιλιά σκορπάνε.

Και είναι τόσο ευτυχισμένα
απ’ το χριστό ευλογημένα
τα λευκά μου τα περιστέρια
στον ουρανό ψηλά, λες κι’ είναι αστέρια.
 
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: Aganippi στις 26/11/08, 11:51
Ένα παραμύθι               

Ένα παραμύθι να σου πω
κι ένα χαμόγελο σου καρτερώ
απ' τα ματάκια σου τ' αληθινά
που κατέχουν του κόσμου τα μαγικά...

Βασίλισσες και βασιλόπουλα εσείς
Με στέμματα από στρας βροχής
Να χτίζεται κάστρα με λεγκο κουτιά
Και να γίνονται αληθινά με μια ματιά.

Μια αγκαλιά σας όλη η στοργή κι θαλπωρή
Ένα σ’ αγαπώ την άνοιξη να φέρει μπορεί
Και το τρεχαλητό δίπλα από παιχνίδια και λουλούδια
Μοιάζει να πετούνε στον ουρανό αγγελούδια…

Ροζ και γαλάζια χρώματα η ευτυχία
Πάντα να βλέπετε τέτοια φωτογραφία
Και δάκρυ στα ματάκια ποτέ να μην κυλήσει
Εδώ! είναι της μανούλας το χέρι να σας κρατήσει…


Υ.Γ. Για όλα τα παιδάκια του κόσμου... Να είναι γερά και χαμογελαστά... Γιατί παίρνουμε δύναμη και ζωή απ' αυτά!
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: Gregori στις 27/11/08, 08:59
Στον Άη Βασίλη

Αγαπημένε μου παππού
καλέ μου Αη Βασίλη
κάνε του κόσμου τα παιδιά
να γίνουν όλα φίλοι
και φέτος πάλι γράμματα
χιλιάδες σούχουν στείλει.
 
Στα όνειρά τους μην ποθούν
τουφέκια και κανόνια
μα της ειρήνης πλουμιστά
χρωματιστά μπαλόνια
να παίζουν και να χαίρονται
τα παιδικά τους χρόνια.
 
Φέρε αγάπη στην καρδιά,
με κέφι, γέλιο και χαρά
και πάντα ευτυχία
και στον μπαμπά και στη μαμά
και στον παππού και στη γιαγιά
χρόνια πολλά και υγεία.
 
Όπου πεινούν κι όπου πονούν
κάνε κι αυτοί καλά να ζούν
χορτάτοι δίχως πόνο
όλης της γης η γειτονιά
γιά δώρα την Πρωτοχρονιά
κι ευτυχισμένο χρόνο,
αυτά ζητάει μόνο!
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: Gregori στις 27/11/08, 09:04
Όλα εν τάξει

Σαν ξυπνάς το πρωί κάθε μέρα με τάξη
πριν  χαθεί η αυγή και ο χρόνος  πετάξει
στ' όνειρό σου κανείς δε θα ρθεί να ταράξει
τ' απαλένια νερά.

Με τους φίλους σου πάντα άν είσαι εντάξει
η φιλία θα δείς  μιά ζωή θα βαστάξει
τα λινά σου θα γίνουν απαλά σαν μετάξι
και θα νοιώθεις καλά.

Η καρδιά θά μπορεί πιό ψηλά να πετάξει
άν μικρό μυρμηγκάκι  δεν έχεις πειράξει
και αγάπη, σαν μέλι γλυκειά, θα εισπράξει
σε ζεστή αγκαλιά.

Κι άμα κάποια φορά ένα δάκρυ σου στάξει
απ' αγάπη θα είναι και περίσσια χαρά,
άν,
  ποτέ δεν αφήσεις το κορμί σου ν' αδράξει
όποιος ψάχνει να βρεί μιά αγάπης βραδιά.

Απ' την πρώτη στιγμή άν το χέρι σου πιάσει
να φροντίσεις ν' αλλάξει η οδός μ' ελαφρά'
το καράβι που ψάχνει στα ρηχά να αράξει
δεν μπορεί να βαστάξει στα βαθειά τα νερά.
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: papous στις 27/11/08, 12:04
Τα γυάλινα γοβάκια της Καρέτα - Καρέτα

Ήλιος και φεγγάρι
παντρεύονται οι γαϊδάροι
βρήκα στο χορτάρι
μια σπάνια Φεράρι

Ρ: Σπάνια Φεράρι, σπάνια Φεράρι, σπάνια Φεράρι, σπάνια Φεράρι....

Παίρνω το δοξάρι
κι αρχίζω τον χορό
είμ' ένα γομάρι
μα είμαι και μωρό

Ρ

Μπαίνω στην Φεράρι
και πιάνω τον ρυθμό
φεύγω για τον Άρη
δεν έχω αριθμό

Ρ

Δεν είδα το φανάρι
που ήταν κόκκινο
φωσφόριζαν οι γλάροι
κι έπεσα στο κενό

Ρ

Κάντε μου την χάρη
και φέρτε μου ένα σπόρι
θα βγάλω απ' το βλαστάρι
μια σπάνια Φεράρι

Σπάνια Φεράρι
έπαιξα στο ζάρι
μας πήρανε χαμπάρι
και θα μας βάλουν κάρυ....


Ένα τραγουδάκι αφιερωμένο εξαιρετικά από τον papous και τα μπαμπουλάκια!
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: SEIRINE στις 27/11/08, 16:32
Μη φοβάσαι...

Το σκοτάδι αν φοβάσαι
και το βράδυ δε κοιμάσαι,
φαναράκι εγώ θα γίνω
φώς στα όνειρα να δίνω...

Και αν φοβάσαι το γιατρό
το χέρι εγώ θα σου κρατώ,
και με μια ζεστή αγκαλιά
τον πόνο θα διώχνω μακρυά...

Κι ό,τι άλλο φοβηθείς
μη διστάσεις να το πείς,
πάντα θα 'μαι στο πλευρό σου
φύλακας και άγγελός σου...

Γι'αυτό μη φοβάσαι και μη κλαίς
θα είμαι εδώ οταν με θές,
μια φωλίτσα να κρυφτείς
και ένα χέρι να πιαστείς...

Και αν ποτέ εγώ χαθώ
και δε θα 'μαι πια ''εδώ'',
αστεράκι φωτεινό
θα γίνω εγώ στον ουρανό,
για να μ'έχεις οδηγό
στη ζωή παντοτινό...

Αιώνια θα σε αγαπώ!!....
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: papous στις 27/11/08, 23:01
Για τους μεγάλους

Για όλα εκείνα τα παιδιά που γνώρισαν την βία
που ο μπαμπάς τους έφυγε με άλληνε συμβία
που γνώρισαν από νωρίς τον φόβο του θανάτου
που τους δήλωσαν πως μια ζωή θα είναι από κάτου
μα και γι' αυτά που πίστεψαν πως θα 'χουν προστασία
κι έμαθαν, αποτέλεσμα είναι σε συνουσία:

Καθώς τον δρόμο σου τραβάς μετά απ' τα παραμύθια
πολλοί θα θρουν για να σου πουν πως "δεν υπάρχει αλήθεια,
κανείς κοντά σου δεν θα 'ρθει ότι κι αν λες"
Σώπα μωράκι μου, μην κλαις.

Ότι "η αγάπη χάνεται σε βρώμικα σεντόνια
κι αν υπάρχει, που στάθηκε όλα αυτά τα χρόνια?"
Πως "δεν χωρούν αναστολές"
Σώπα μωράκι μου, μην κλαις.

Πως
"Κανείς δεν θάρθει να σου πει πια είν' τα όριά σου,
να σ' αγκαλιάσει, να δεχτεί ότι ποθεί η καρδιά σου"
Σε αδειοσύνης θα σε ρίξουν φυλακές
Σώπα μωράκι μου, μην κλαις.

Πως
"Άλλοι γεννήθηκαν λευκοί και άλλοι έχουν χρώμα
κι από τα γεννοφάσκια τους ακολουθεί η βρώμα.
Δεν είναι ίδιες όλες οι φυλές"
Σώπα μωράκι μου, μην κλαις.


Μην κλάψεις και μην φοβηθείς
πάντα θα υπάρχει μια γωνιά να κρατηθείς.
Και θα γιατρέψουν τις ουλές
σώπα μωράκι μου, μην κλαις. 




Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: Gregori στις 28/11/08, 12:04
Χωρίς τίτλο

Είναι μικρές οι γειτονιές
στου χάρτη τη σελίδα
τόσο μικρές πού οι φυλές
χωρούν σε μιά πατρίδα

Εδώ μιά χούφτα χρώματα
εκεί δυό τρείς θρησκείες
όλες οι χώρες έχουνε
αισθήματα κι αξίες.

Γλυκές φωνές κρυφές ματιές
πόνους χαρές και γέλια
άλλοτε μέσ' τα χρυσαφιά
κι άλλοτε στα κουρέλια.

Ίδιος ο δρόμος της καρδιάς
ίδιος και της αγάπης
λόγος δεν είναι πούθε ζείς
μα μόνο πώς θα μάθεις.
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: argentina στις 28/11/08, 21:53
 Nα κρατάς το ρυθμό                             

Θα ‘ρθουν μικρό μου στη ζωή σου στιγμές
Που τα μάτια σου δε θα διακρίνουν τα χρώματα
Μη φοβηθείς
Θα ‘ρθουν καλό μου στη ζωή σου βραδιές
Που θα σε μεθάνε βαριά αρώματα
Θα ‘ναι της στιγμής

Δώσε στην καρδιά σου την ανάσα σου                                 
Για να ανασαίνεις τη ζωή                                                     
Για να αισθανθείς τη μέρα που άνθισε
Δώσε στην ψυχή σου την αφή                                                               

Θα ακούς μουσικές από πέντε σημεία
να κρατάς το ρυθμό
Βήματα σκόρπια προς κάθε πορεία
Συρε εσύ το χορό

Σκέπασε μ’ αγάπη αυτά που έζησες
Κράτα φυλαχτό σου τη στιγμή
Κι αν μια νύχτα νιώσεις πως παρέδωσες
Ξεκουράσου, τ’ αύριο δεν αργεί…

Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: ilianthos-Kanlis στις 29/11/08, 21:04
Το χαμόγελο του παιδιού

Κάποια παιδιά πεινάνε,
κάποια παιδιά διψούν,
κάποιοι δεν τα πονάνε
κι αμήχανα κοιτούν.

Έχεις δυο πανωφόρια,
δώσε του το μισό,
θα σώσεις κάποια αγόρια
κι ένα παιδί ορφανό.

Κάποια παιδιά πεινάνε,
κάποιοι αδιαφορούν,
μ΄αυτά που εμείς πετάμε
μπορούσαν να σωθούν.

Κάποιο δεν έχει γάλα,
δώσε του μια γουλιά,
έμεινε από μάνα
κι είναι χρονών επτά.

Απ΄το χαμόγελο σου
αρκεί και το μισό,
καν΄το παιδάκι γιο σου
να πάει και στο σχολειό.

Του πήρανε το γέλιο,
του κόψαν τη φωνή,
στον κόσμο του το ξένο
στεγάστηκε η σιωπή.
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: ilianthos-Kanlis στις 29/11/08, 22:21
Άνθη ψυχής.

Από τα άνθη της καρδιάς,
φυτέψτε ένα κλωνάρι,
να βγάλει φύλλα και κλαριά,
αναμεσίς Γενάρη.

Να 'χει το χρώμα της ροδιάς
το χρώμα της αγάπης,
κόκκινη φλόγα της καρδιάς
φως στη ψυχή να λάμψει.

Μέσα στις φλέβες των παιδιών
μπέστε βαθειά και ζήστε,
φράξτε τα όχι των καιρών
και μέσα τους ανθίστε.

Να 'ναι να φύγει ο χιονιάς
να 'ναι να έρθει ο ήλιος,
κάθε ανθός κι ένας Χριστός,
μεσ' τις ψυχές μας ίδιος.

Ανθίστε σαν κυκλάμινα
ανθίστε σαν βιγόνια,
να δρέψουν άνθη τα παιδιά
αγάπη και συμπόνια.

Μεσ' την καρδιά του καθενός
άνθη ψυχής να θρέψει,
Μάη να δρέψει ο ορφανός
στης άνοιξης τη φέξη.
 
 
 
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: Gregori στις 30/11/08, 08:35
Κάθε Μέρα Γιορτή

Κάθε μέρα θα είναι γιορτή
άμα νοιώθει καλά  η ψυχή..
άμα νοιώθει καλά σου η ψυχή
και γεμίζει αγάπη.

Και γιορτή θε να πει
με χαρά να ξυπνάς το πρωί
και να νοιώθεις περίσσια στοργή
γιά τον άρχοντα ήλιο που λάμπει!

Κάθε μέρα θα είναι γιορτή
άμα νοιώθει καλά σου η ψυχή..
να λυτρώνεσαι κάθε βραδυά
και βαθειά στη ζεστή σου καρδιά
να φωλιάζουν ονείρατα αγγέλου λευκά.

Γιορτή και Αγάπη θα πει,
στην καρδιά σου γιορτή κάθε μέρα
να γελάς, να γελάς,
με χαρά να γελάς
και γλυκά τρυφερά
να της τό τραγουδάς.

'' Σ' αγαπάω γιατί είσαι
ότι είσαι
και να μ' αγαπάς το ίδιο
σαν κι εγώ ''.

Στο παιδί που κρύβει μέσα του ο Αντρέας
και κάθε Αντρέας !
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: ilianthos-Kanlis στις 30/11/08, 23:46

Κάντε τις μπόμπες σας ψωμί

Κάντε τις μπόμπες σας ψωμί
και τις οβίδες γάλα,
γιατί της μάνας το βυζί
δεν κατεβάζει στάλα.

Δώστε μολύβια στα παιδιά
βιβλία και σβυστήρα,
να σβύσουνε απ΄τη ζωή
της φτώχειας τους τη μοίρα.

Να ζωγραφίσουν στα χαρτιά
ήλιους και γαλαξίες,
ν΄ανθίσουν τα χαμόγελα
στις φτωχοσυνοικίες.

Δώσετε τόπο στην οργή,
το δίκιο να περάσει,
κι άλλη σε τούτηνε τη γη
μανούλα να μη κλάψει.

Ενα σας πούμα δυο σχολειά,
δυο στελτ τρεις συνοικίες,
βγάλτε τ΄αποθημένα σας
και γίντε Σαμαρείτες.
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: rakenditos στις 01/12/08, 19:13
Ένας πόλεμος στα δάση

προοοοοοοσοοοοοοοοχηηηηηηηη

-----ταρατατζούμ-τατζούμ!!!-----ταρατατζούμ εν-δυό!!
-----ταρατατζούμ -εν δυό!!!-----ταρατατζούμ-τατζούμ!!!

Σ' 'ένα δάσος μες στη ζούγκλα με τα δέντρα τα πολλά
μαζευτήκαν σ' ένα μερος κάποιο βράδυ μυστικά

-----ταρατατζούμ-τατζούμ!!!-----ταρατατζούμ εν-δυό!!
-----ταρατατζούμ -εν δυό!!!-----ταρατατζούμ-τατζούμ!!!

Απ την μία τα μερμήγκια περπατούσαν στη σειρά
στη παρέλαση πηγαίναν και φωνάζαν δυνατά

-----ταρατατζούμ-τατζούμ!!!-----ταρατατζούμ εν-δυό!!
-----ταρατατζούμ -εν δυό!!!-----ταρατατζούμ-τατζούμ!!!

Απ' την άλλη ελεφάντων άκουσα οχλοβοή
κι είδα να κινάν το βράδυ και εκίινοι κατά 'κει

-----Ωποποπο-Κακό!------Δε θα σωθεί -κανείς!!
------Αν είσαι μέρμηγκας-----πως να αντίσταθεις!!

Τραγουδούσαν οι ελεφάντοι και κουνούσαν την ουρά
νόμιζαν πως θα νικήσουν και ετούτη τη φορά

-----Ωποποπο-Κακό!------Δε θα σωθεί -κανείς!!
------Αν είσαι μέρμηγκας-----πως να αντίσταθεις!!

Και τα έρημα μερμήγκια συνεχίζαν και αυτά
τα χεράκια τους χτυπούσαν και φωνάζαν δυνατά

-----ταρατατζούμ-τατζούμ!!!-----ταρατατζούμ εν-δυό!!
-----ταρατατζούμ -εν δυό!!!-----ταρατατζούμ-τατζούμ!!!

Μα ένα μερμηγκάκι τόσο δεν σκεφτόταν όλα αυτά
μια βολτα μες στο δάσος του φαινόντουσαν απλά

-----ταρατατζούμ-τατζούμ!!!-----ταρατατζούμ εν-δυό!!
-----ταρατατζούμ -εν δυό!!!-----ταρατατζούμ-τατζούμ!!!

Το φεγγάρι , την λιμνούλα και τα δάση που περνούν
δεν ακούει το καημένο τι ειν αυτά που τραγουδούν

-----Ωποποπο-Κακό!------Δε θα σωθεί -κανείς!!
------Αν είσαι μέρμηγκας-----πως να αντίσταθεις!!

'Εφτασαν λοιπόν μιαν ώρα σ'ένα ξέφωτο αδειανό
συννεφάκι στον αέρα κάλυψε τον ουρανό

-----Ωποποπο-Κακό!------Δε θα σωθεί -κανείς!!
------Αν είσαι μέρμηγκας-----πως να αντίσταθεις!!

Των βημάτων τους η σκόνη γέμισε για τα καλά
των μερμήγκων τα ρουθούνια που φωνάζαν δυνατά

-----ταρατατζούμ-τατζούμ!!!-----ταρατατζούμ εν-δυό!!
-----ταρατατζούμ -εν δυό!!!-----ταρατατζούμ-τατζούμ!!!

Και ως σμίξαν μες στο βράδυ οι αντίπαλοι στρατοί
το μερμήγκι μας ρωτάει τι του είναι οι χοντροί

----Ειν οι χοντροί -εχθροί!!----Κι έλεφαντο-πόνηροι!!!
----Κι όλο οπως περπατούν---- πάνω μας να!πατούν!!!

Μα δεν ήξερε το έρμο τι σημαίνει το "εχθροί"
του φανήκαν λιγο αθώοι και αστείοι οι χοντροί

---Ωποποπο-Κακό!---Να είσαι τάχα κει!!!
---Μέσα στον πάνικο---την ανατάραχη!!!

Φώναξε κι ο αρχηγός τους σε αυτούς π ακολουθούν
τις πατούσες μας μερμήγκια άλλο δε θα γαργαλούν

-----Ωποποπο-Κακό!------Δε θα σωθεί -κανείς!!
------Αν είσαι μέρμηγκας-----πως να αντίσταθεις!!

Το μικρό μας το μερμήγκι τ' άκουσε λοιπόν αυτά
και με μια φωνούλα τόση σταματάει τον καβγά

---Μόνο μισό-λεπτό!---Τι θέλεις να μας πεις??
---Κάτι το τόσο απλό!!---κάτσε να το σκεφτείς!!

Βρέθηκε λοιπόν η λύση στου μικρού μας το μυαλό
τον ακούσαν γύρω όλοι και τους βγήκε σε καλό

-----ταρατατζούμ-τατζούμ!!!-----ταρατατζούμ εν-δυό!!
-----ταρατατζούμ -εν δυό!!!-----ταρατατζούμ-τατζούμ!!!

Ελεφάντοι και μερμήγκια απο τότε παν μαζί
στην καμπούρα των γιγάντων και ο μέρμηγκας μας ζεί

---Ωποποπο-Κακό!!!---Σώσε με αν μπορείς!!
---Απ την φαγούρα αυτή!!!---Μέρμηγκα να χαρείς!!!

Έτσι ούτε τα μερμήγκια τους χοντρούς πια γαργαλούν
και εκείνοι σαν περνάνε πια μερμήγκια δε πατούν

----Ω τι χαρά-κι αυτά!---Να ναι γιορτή-σωστή!!
----Δεν ειναι πια-εχρθοί,---μερμήγκια και χοντροί!!!

Έτσι κλείνει μια ιστορία πέρα ως πέρα αληθινή
που μου είπαν ένα βράδυ με το σι και με το νι

---Δε ξέρω τι να πω,---κι ούτε αμα μπορώ
-να το πιστέψω αυτό----οσ' όμως προσπαθώ

ποτέ μη πολεμώ και κάτι πιο σωστό
στα σίγουρα θα βρω να μάθω να αγαπώ!!!

Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: rakenditos στις 02/12/08, 15:23
Η σκατζοφίλη μου

Στο Παγκράτι , στην Αθήνα
ζούσε μια σκαντζοχοιρίνα

σε μια κούτα μ ' air condition
λουξ και limited edition

και μας χάζευε κρυμμένη
μες στα γέλια λιγωμένη

τους ανθρώπους που περνούσαν
κι όλο τρέχαν και αργούσαν

και σκεφτότανε πως πρέπει
κάποιος να μας επιβλέπει

να μας βάλει σε μιαν τάξη
να μας κάνει πιο εντάξει

και αποφάσισε να γίνει
η αρχή αυτή εκείνη

και αρχίζει να διατάζει
μες στο σκέρτσο και το νάζι

"τα αμάξια πρέπει πρώτα
να βαφτούνε σαν καρότα

και τα σπίτια σας τα γκρίζα
καστανόξανθα ως την ρίζα

να 'ναι πράσινοι οι δρόμοι
να φυτέψουμε και βρώμη

στην Ακρόπολη απο κάτω
γιασεμάκι μυρωδάτο.

Για ν'αλλάξουμε τους τρόπους
στους σκουντούφληδες ανθρώπους

την Μεγάλη Αταξία
θ' αναγάγουμε σε αξία

και σας λέω να το δείτε
πως μια μέρα θα εκπλαγείτε

καθώς όλα θα αρχίζουν
να γυρνάνε και ν 'ανθίζουν..."

και ως κουνούσε την ουρά της
φουντωμένη απ' την χαρά της

δίνει μια πάνω στην κούτα
η μικρή μου Σταχτομπούτα

και ξυπνάει απ' τ' όνειρο της
σ' άλλο χρώμα απ' το κακό της

που 'ταν όνειρο και πάλι
ξαναξύπναγε ρεμάλι

που ήταν πάλι μοναχούλα
στην Αθήνα η καημενούλα

κι έτσι αγουροξυπνημένη
χασμουριόταν γλαρωμένη

και κοιτούσε όπως πρώτα
στης μητρόπολης τα φώτα

τους ανθρώπους που περνούσαν
κι ολο τρέχαν και αργούσαν

μες στην κούτα της κρυμμένη
κι αισθανόταν τοοοοοοοοοοοοοοοοοοσο ξένη...
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: rakenditos στις 02/12/08, 15:24
Superhero

Κοίταξε με τον καημένο
μες στην έρημο δεμένο
σε δυο ράγες περιμένω
το επόμενο το τρένο

Μην φοβάσαι - τι να κάνω?
θα επιζήσω κι απο πάνω
στο επόμενo το πλάνο
κουμαντάρω αεροπλάνο

Το κασκόλ μου ανεμίζει,
μπρος η έλικα γυρίζει
κι' αν ο διώκτης μου νομίζει
τον αγώνα πως κερδίζει

μ' ενα μάτσο δυναμίτη
του την φέρνω του αλήτη
και γυρίζω πάλι σπίτι
να σουβλίσω τον Tweety

μα με πιάνει η γιαγιάκα
σαν τον πόντικα στην φάκα
κι έχει αλήθεια τόση πλάκα
να ακούω την ατάκα

("είσαι πολύ κακός γατούλης!")

έτσι πάει το παιχνίδι
με σκοτώνουν κι όμως ήδη
με το φίλτρο του δριύδη
ξεκινώ το πιστολίδι

μην ρωτάς πως θα τελειώσει
κι' αν κανείς μας θα γλιτώσει
μάθε εν πάση περιπτώσει
πως αξία έχει η γνώση

να γελάς με την καρδιά σου
και σε κάθε πάθημα σου
ν' αγαπάς την συμφορά σου
και ν' απλώνεις την χαρά σου

σε φιλώ τώρα και πάλι
ξαναρίχνομαι στην πάλη
ωχ!...μου κόψαν το κεφάλι
μα για σένανε χαλάλι

μου αρκεί μια κόλα ούχου
να το κάνω πάλι γιούχου

να 'μαι πάντοτε στην πένα
περιμένοντας τα τρένα

γεια χαρά και να θυμάσαι
άλλο πια μην μου φοβάσαι

στο 'πα είμαι ήρωας μικρούλα
και τον έχω τον μπαμπούλα!!!
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: ΧΩΡΙΑΤΗΣ στις 02/12/08, 22:28
Τα χρόνια της νιότης

Τα χρόνια της νιότης
δεν μας μιλάνε
δεν μας χαρίζουν
ένα γιατί
μόνο τα ζούμε
δεν μας ρωτάνε
και τα θυμόμαστε
για μια ζωή

τα χρόνια της νιότης
είναι φεγγάρια
αστέρια ολόλαμπρα
ήλιος χρυσός
μας ταξιδεύουν
μέρες και βράδια
όμορφα χρόνια
γεμάτα φως

τα χρόνια της νιότης
δεν μας πουλάνε
κι αν μας μεθάνε
με άπλετο φως
πάνω στους ώμους
μας κουβαλάνε
μέχρι να φύγουν
και γίνουν καπνός.



Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: Gregori στις 03/12/08, 08:14
Τώρα

Όταν στη ζωή δεν έχεις
ότι θέλεις κι' αγαπάς
τότε μάθε ν' αγαπάς
καθε τί που ζεις και έχεις.

Η ζωή είναι ωραία
κι όταν είσαι μοναχός
κι όταν είσαι με παρέα.

Όταν δε μπορείς να κάνεις
ότι θέλεις κι αγαπάς
τότε μάθε ν' αγαπάς
οτιδήποτε κι αν κάνεις.

Η ζωή θα είναι ωραία
αν μπορείς ορθός να πας
ως την ώρα τη μοιραία.

Έφυγε το παρελθόν
τ' αύριο είναι το τώρα
φρόντισε στην κάθε ώρα
να 'σαι πάντοτε παρών.

Η ζωή μας είναι ωραία
και θα γίνει πιό καλή
όταν ζούμε με πυγμή
κάθε τωρινή στιγμή
σαν να είναι η τελευταία.
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: rakenditos στις 03/12/08, 13:18
Νανούρισμα

Γυρίζει...γυρίζει...
Τραγουδάκι και αρχίζει
ένα γέλιο να ανθίζει
σαν φιλάκι κι αρμενίζει
στα ματάκια σου κι ελπίζει
να ταν λέει να ορίζει
τον σκοπό που σε κοιμίζει
σου γελάει κι όπως γυρίζει
σταματά και ξαναρχίζει...

Γυρίζει..γυρίζει...
Τραγουδάκι και αρχίζει
κάποιο ξόρκι ζωγραφίζει
διώχνει κρύβει κι εξορίζει
ότι άγριο θυμίζει
τον κακό που σε φοβίζει
σαν στοιχειό και τον γκρεμίζει
σταματά και ξαναρχίζει
σαν αέρας να γυρίζει...

Γυρίζει...γυρίζει...
Κι έτσι η νύχτα αυτή αρχίζει
με ευχές να πλημμυρίζει
ο ουρανός μας και γεμίζει
μ'αστεράκια και αγγίζει
τ' όνειρο σου έτσι αρχίζει
"σ' αγαπώ" να ψιθυρίζει
με δυο λέξεις νανουρίζει
σε κοιτάει και ξαναρχίζει

"σ' αγαπώ" να ψιθυρίζει...
Σταματά και ξαναρχίζει
σαν αέρας να γυρίζει...
Γυρίζει...
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: ilianthos-Kanlis στις 03/12/08, 19:09
Μη περιμένεις.

Άδικα περιμένεις να πλήξει
το μίσος σου
την χαρά της καρδιάς μου.

Πετάει στις φυλλοσιές
στους κισσούς τα βράδια,
επιστρέφει και φωλιάζει
στα κλαδιά της δικιάς μου
της μυγδαλιάς της ολάνθιστης.

Σου επιστρέφω
το μίσος σου
οδοιποπώ στη στράτα μου
και κρατάω αγνή σαν παιδιού
την καρδιά μου.

Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: kuiper στις 03/12/08, 20:39
Είναι ωραίο ν’ αγαπάς

Ψυχή μου μη βαρυγκωμάς
και ας πονάς
όπως μαρτύρησε ο χριστός
κι’ αν μαρτυράς
μη σταματάς να τραγουδάς
είναι ωραίο ν’ αγαπάς.

Ότι κι’ αν σου ’καναν μη προσπαθείς
το πως εκδίκηση να βρεις
με το χαμόγελο να προσπερνάς
είναι ωραίο ν’ αγαπάς.

Κι’ αν σου ’κλεψαν τα όνειρα σου
και σου μαυρίσαν τη χαρά σου
εσύ κακία μη κρατάς
είναι ωραίο ν’ αγαπάς.

Κι’ αν σε πληγώσαν με τα κάλπικα φιλιά
και δηλητήριο σε πότισαν σταλιά σταλιά
εσύ ψυχή μου να γελάς
με τα μινόρε της αυγής να τραγουδάς
είναι ωραίο ν’ αγαπάς.



Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: ΓΙΩΡΓΟΣ Τ. στις 04/12/08, 00:03
Γενέθλια

Σήμερα στα γενέθλια
τα πρώτα της ζωής σου,
όλοι είμαστε χαρούμενοι
γιορτάζουμε μαζί σου.

Να γίνεις άνθρωπος σωστός
σου ψέλνουμε με πάθος,
να είσαι αποφασιστικός
μην κάνεις κάνα λάθος

Εμείς θα είμαστε εδώ
για πάντα στο πλευρό σου,
το δρόμο θα σου ανοίγουμε
να βρεις το ριζικό σου.

Ελπίζω να σε αγαπούν
όλοι σαν μεγαλώσεις,
ούτε να σε στεναχωρούν
μήτε να τους πληγώσεις.

Γιατί μικρέ αφέντη μου
άνθρωποι είμαστε όλοι,
λάθη πολλά θα κάνουμε
στης γης το περιβόλι.

Μοιάζει η ζωή μωράκι μου
δύσκολη σαν τη ζούμε,
όμως εμείς για 'σένα 'ναι
πάντα θα προσπαθούμε.

Τις πέτρες απ' το δρόμο σου
να κάνουμε χορτάρι,
να μη χτυπάν τα πόδια σου
σαν σβήνει το φεγγάρι.

Γιατί μέσα στη σκοτεινιά
θα είμαστε το φώς σου,
ο φίλος,ο πατέρας σου
η μάννα και ο αδερφός σου..
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: SEIRINE στις 04/12/08, 01:16
Τα τερτίπια του καιρού

Τι γαλάζιος ουρανός
στέκει κι ο ήλιος λαμπερός,
μα νά, δυό σύννεφα ζυγώνουν
και αρχίζουν να μαλώνουν...

Και απο την πολύ την πάλη
αρχίνησε βροχή μεγάλη,
και όλοι τώρα σπίτι μπαίνουν
και οι ομπρέλες όλες βγαίνουν...

Καταφτάσαν και οι ανέμοι
για να δούνε τι συμβαίνει,
και μαζί μ'ένα σωρό
συννεφάκια στήνουν χορό...

Τι φωνές,τι φασαρία
λυγίζουν δέντρα απ'τη μανία,
και οι ανθρώποι φοβηθήκαν
στα ζεστά τους τώρα ντυθήκαν...

Πω,πω,πω,έρχονται για δές
οι αστραπές και οι βροντές,
σίγουρα θα γίνει σαματάς
φουντώνει ολοένα ο καβγάς...

Σκοτείνιασε και ο ουρανός
κι ο ήλιος στέκετε βουβός,
ποιόν να πρωτοηρεμίσει
τον καυγά να σταματήσει;..

Ο ήλιος άλλο δε μπορεί
το κεφάλι του πονεί,
το φεγγάρι πάει να φωνάξει
και τ'αστέρια να ανάψει...

Το φεγγάρι σαν προβάλλει
τρέχει τάξη για να βάλει,
τ'αστεράκια του μαζέυει
και ευθύς τα συμβουλέυει:

"Ενα τραίνο σχηματίστε
και ένα τόξο για ράγες στήστε,
να τους πάω όλους πίσω
και κανένα μην αφήσω"...

Τα χρυσά τα αστεράκια
σαν μικρά καλά παιδάκια,
τον μπαμπά ακολουθούνε
και τις συμβουλές του ακούνε...

Δε περνάει πολύ ώρα
και να σου σπίτι είναι όλοι τώρα,
θέλουν να ξεκουραστούν
και μεμιάς να κοιμηθούν...

Ησύχασε και ο ουρανός
τι τραβάει και αυτός,
ήπιε πέντε ασπιρίνες
για ν'αντέξει τις τσιρίδες...

Σαν ήρθε πάλι το πρωί
ο ήλιος δίσταζε να βγεί,
μα σαν είδε ησυχία
έλαμψε απο ευτυχία!...
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: Gregori στις 04/12/08, 08:48
Κοιμήσου

Κοιμήσου φως μου, θα 'μαι εγώ
φύλακας άγγελος σου
για να σου πλέκω όνειρα
απ' το προσκέφαλο σου.

Κοιμήσου Ηλιαστέρι μου,
στον ύπνο σου χαρούλες
να φτερουγίζουν απαλά
όπως οι πεταλούδες.

Σε κήπους ανθοφόρετους
και σε παχιά λιβάδια
να σε προσμένουν οι χαρές
και να σε ραίνουν χάδια.

Μην τύχει και μου φοβηθείς
στον ύπνο σου απάνω,
θα ξαγρυπνώ καμάρι μου
το Φόβο να προφτάνω.

Θα τον ταΐζω ζάχαρη
μελόνερο θα στάζω
μ' ένα φιλί κι ένα σταυρό
θα σε καθησυχάζω.

Κοιμήσου συ ψυχούλα μου
στο Φόβο δε δειλιάζω
για το καλό σου μάτια μου
τα πάντα θυσιάζω.

Κοιμήσου να 'ναι η ζωή όπως και τ' όνειρο σου
να 'ναι βαμπάκι ο δρόμος σου μέλι το ριζικό σου,
συντρόφισσες σου οι χαρές και να 'μαι ο άγγελος σου.
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: ilianthos-Kanlis στις 04/12/08, 20:18
Τα παιδιά ζωγραφίζουν τον Ήλιο

Τα παιδιά ζωγραφίζουν στη τάξη
έναν ήλιο λαμπρό σ΄ένα τάσι,
θα τον δώσουνε λεν΄στη κυρία,
θα μοιράσει η δασκάλα βραβεία.

Θα τον βάλουν ψηλά σ΄ένα κάδρο,
για να διώξουν ως είπαν το μαύρο,
τις ψυχές των ανθρώπων να φέξει
βάψε ήλιους απόψε Αλέξη.

Τα παιδιά ζωγραφίζουν το θόλο,
τ΄ουρανού του γαλάζιου το φόντο,
ο δικός σας ο ήλιος να τρέξει,
ουρανούς βάψε απόψε Αλέξη.

Κρέμαστον και αυτόν στο ταβάνι,
τα γαλάζια κανείς να μη φθάνει,
κι αν ο ήλιος σας κάποτε φέξει
άλλος Κόσμος μικρέ μου θα πνεύσει.

Θα μοιράσει η κυρία βραβεία,
σας αξίζει ολονών μας η μνεία,
βάψε ήλιους δικούς σου Αλέξη
του καθένα η ζωή να χωρέσει.
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: ΧΩΡΙΑΤΗΣ στις 05/12/08, 22:17
Οι άνθρωποι πάντα ξεχνούν

Όλου του κόσμου τα παιδιά
έχουν τα ίδια μάτια
μέσα τους καθρεπτίζονται
οι μνήμες των μεγάλων

μα οι άνθρωποι δεν πρέπει ξεχνούν
δεν πρέπει να ξεχνούν
τον χρόνο να μοιράζουν
το μέλλον προετοιμάζουν
για τα παιδιά να ζούν


Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: ilianthos-Kanlis στις 06/12/08, 16:32
Τα παιδικά μου χρόνια.

Όταν κάποιοι οδηγούσαν πατίνι
και στο σπίτι τους τρώγαν ταχίνι,
εγώ είχα ένα τσέρκι στο δρόμο,
τίποτα άλλο δεν είχα στον κόσμο.

Το δικό μου ψωμί η μπομπότα,
σιταρίσιο ψωμί μονάχα τα φώτα,
δέκα δράμια χαλβά ή θρεψίνη,
χρόνια δύστυχα μέσα στη δίνη.

Μελοβούτυρο έτρωγε η Βέτα,
ζαχαρόνερο εγώ πάνω στη φέτα,
δύο άνισοι Κόσμοι Χριστέ μου
μα ακόμη υπάρχω καλέ μου.

Δύο αυγά μια δραχμή στο μπακάλη
για να πάρει η μάνα μου λάδι,
το χαλβά,τις ελιές,τη θρεψίνι,
βερεσέ στο ντεφτέρι του Μίμη.

Η δική μου ζωή ένα τόπι
και αυτό από ράκη του Φώτη,
κι άμα άντεξα ως τώρα Χριστέ μου
σε εσένα το οφείλω καλέ μου.

Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: Vasilis P. στις 08/12/08, 10:22
Αναβοσβήνει ο ουρανός

Μια χειμωνιάτικη βραδιά
η άνοιξη ανασαίνει
κι ό,τι σκιρτάει στις καρδιές
απόψε τις ζεσταίνει.
Αναβοσβήνει ο ουρανός
αστέρια μες την πόλη
βρήκε η σκοτεινιά το φως
η αγάπη αγκυροβόλι
-
Μια λάμψη από Χριστούγεννα
πλημμύρισε το σπίτι
μια άγια νύχτα η ανθρωπιά
ντύθηκε τον πλανήτη
Αναβοσβήνει ο ουρανός
η ελπίδα ξημερώνει
σαν ένας φάρος μαγικός
που τ΄όνειρο ζυγώνει.
-
Σαν έρθει απόψε ο μικρός
Χριστός με το φεγγάρι
θα ‘χω γραμμένη μια ευχή
στο δέντρο για να πάρει.
Ν’ αναβοσβήνει ο ουρανός
και τ’ άστρα τα θλιμμένα
Σαν παιδικά χαμόγελα
να λάμπουν...
στολισμένα
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: Gregori στις 13/12/08, 08:07
           ΧΑΜΟΓΕΛΑ

Χαμογέλα στο μήνυμα κάποιας ελπίδας
χαμογέλα στον ήλιο κι ας είναι χλωμός
στο βαθύ το σκοτάδι κι εκεί χαμογέλα
το χαμόγελο είναι πηγή του φωτός.

Χαμογέλα να είναι η ζωή σου γιορτή
Από μέσα βαθιά την καρδιά χαμογέλα
Με χαμόγελο δέξου την κάθε αρετή
Οταν νοιώθεις θλιμμένος τραγούδα και γέλα.
Γαληνεύει το σώμα, το νου, την ψυχή
Ενα φρέσκο χαμόγελο' κι από την άλλη
Λαχταρά του μυαλού σου η κάθε πτυχή
Αλλο ένα χαμόγελο' πάλι και πάλι.

Τη ζωή σου ξαπόστασε μ' ένα ταξίδι
στην πηγή των χαμόγελων, στις ξενοιασιές'
η χαρά και το γέλιο να σου 'ναι στολίδι,
μακρυά σου τα σύννεφα κι οι μοναξιές.
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: ilianthos-Kanlis στις 13/12/08, 19:18
Όταν μετρούσα τ΄ αστέρια.

Όταν ήμουν παιδί,
τα αστέρια μετρούσα
κι έψαχνα τη ροή
και ξανά αρχινούσα.

Ένα-δύο,επτά,
δεκατρία,σαράντα,
μα τη Πούλια συχνά
τη ξεχώριζα πάντα.

Κι έλεγα στην γιαγιά:
Κοίτα πώς με κοιτάζει...
και γελούσε η γιαγιά
καθιστή στο πρεβάζι.

Ένα-δύο,εννιά,
δεκαπέντε,πενήντα,
ήξερα να μετρώ,
κάπου ως τα εξήντα.

Και γελούσε η γιαγιά
κι έγνεφε το Φεγγάρι,
εκεί ειν΄ο Χριστός
μου 'λεγε κάθε βράδυ.

Κι 'έκανα το σταυρό
και στα ουράνια κοιτούσα,
να με δει ο Χριστός,
τα δυο χέρια κουνούσα.

Και γελούσε η γιαγιά
και μου φώναζε άτι,
τέτοιονε εγγονό
να ΄χαν έλεγε κι άλλοι.     
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: x-versous στις 14/12/08, 19:28
Μητέρα

Είναι τόσο ζεστά στην  αγκαλιά σου μητέρα.
Μυρίζεις όμορφα, όπως πάντα.
Δεν φοβάμαι τίποτα.
Πιστεύω μητέρα!

Αυτή η αγκαλιά είναι ότι πιο μοναδικό στον κόσμο.
Εκατομμύρια εικόνες περνούν απ` το μυαλό μου,
καταπράσινα λιβάδια και πολύχρωμες πεταλούδες.
Χτυπήματα στα γόνατα,
που γιατρεύτηκα με λίγο ιώδιο.
Και την ζεστή αγκαλιά σου.

Καλοκαίρια που με κράταγες σφιχτά
γιατί φοβόμουν την θάλασσα,
που δεν ήξερα μπάνιο.

Αλλά και τώρα που σε βλέπω στα όνειρα μου
και τώρα που μου λείπεις,
πόσες φορές δεν ζήτησα την ζεστή αγκαλιά σου,
μια αγκαλιά, που μου λείπει, όπως σε τόσα παιδιά,
που δεν σε έχουν μητέρα.

Για αυτό σου γράφω μητέρα,
θέλω να κάνεις για εμένα αυτό,
που έκανες όταν ήμουν μικρός,
να γράψεις ένα γράμμα στον άγιο Βασίλη,
να του πεις πως ήμουν ένα καλό παιδί φέτος
και για δώρο, αν μπορεί να μου φέρει μια αγκαλιά,
για κάθε παιδί που δεν την έχει.

Χρόνια πολλά μητέρα,
με αγάπη ο γιος σου.
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: ilianthos-Kanlis στις 01/01/09, 16:56
Στιμόνι εσείς,υφάδι εμείς.

Πάρτε από μας υπομονή
κι από το χτες μας προσμονή,
κι ελάτε μαζί να πάμε.

Βάρκα μας πλώρη και κουπί,
το αύριο μας που θα ρθεί
κι όλα καλά θα πάνε.

Με το δικό σας το παρόν
και το δικό μας παρελθόν,
λευκό το μέλλον θα ΄ναι.

Όρσα υψώστε μας πανιά,
βάζουμε εμείς τη τιμονιά,
κιόλλας το πλου αρχινάμε.

Στιμόνι εσείς,υφάδι εμείς,
χαλί να στρώσουμε τη γης
κι ας μη το συζητάμε.

Ενώνουμε το παρελθόν
με το δικό σας το παρόν,
κι όλα καλά θα πάνε.

Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: Stergios Kourou στις 01/01/09, 23:06
Ελπιδοφόρος
   
θα' ρθει μια μέρα μ' ένα ξύπνημα γλυκό
να ζωντανέψει της καρδιάς τα παραμύθια
που θα 'χω μάθει της ψυχής το υλικό
όπως στα όνειρα μου, να πετώ στ' αλήθεια

θα 'ρθει μια μέρα που η ανάσα θα τρυγά
τις ευωδιές από της μνήμης τα θαμμένα
και η σοφία μου με λόγια ακριβά
θα τα στοιβάζει στης ζωής μου τα δοσμένα

θα 'ρθει μια μέρα που θα ζήσω αληθινά
ότι λησμόνησα στη θύελλα της πόλης
λίγη γαλήνη που δεν βρίσκω πουθενά
να με χαϊδέψει δίχως άρωμα φορμόλης

θα 'ρθει μια μέρα που θα μάθω να κοιτώ
σαν ευλογία κάθε μαύρη μου κατάρα
πως κάτι έμαθα να λέω κι απ' αυτό
βήμα στο βήμα σαν να μάθαινα κιθάρα
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: ilianthos-Kanlis στις 02/01/09, 18:24
Άμα Χριστέ μας ξαναρθείς.
(Ο Χριστός με τη ταχεία)


Άμα Χριστέ μας ξαναρθείς
φόρα την πανοπλία,
γιατί αλλιώς τώρα στη γη
σκοτώνουν τα θηρία.

Τώρα μετράνε τα κουμπιά,
τίποτα δεν γλυτώνει,
με ένα πάτημα Χριστέ
ο Κόσμος τελειώνει.

Φόρα την πανοπλία σου,
βάλε και το γελέκο,
το κράνος το αλεξίσφαιρο,
αν ειν΄ναι έλθεις φέτο.

Αλλιώς σκοτώνανε παλιά,
αλλιώς σκοτώνουν τώρα,
κι άμα σκοτώσουν και εσέ
θα τα σωριάσουν όλα.

Γιόμισ΄η γη μας τρωκτικά
κι ανήμερα θηρία,
κάνε Χριστέ μας βιαστικά
κι έλα με την ταχεία.

Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: Takamine στις 03/01/09, 14:52
ΝΑ 'ΜΟΥΝΑ ΞΑΝΑ ΠΑΙΔΙ

Ας ήτανε και μένα η ζωή
να αρχινούσε ξανά απ' την αρχή
να 'μουνα παιδί με τα γαλάζια
να πέταγα τις βραδιές απ' τα πρεβάζια

Ας ήτανε και μένα η ζωή
μια τρεχάλα, μια πνοή
να 'μουνα παιδί με τα παιχνίδια
κι όλο να γυρνώ στα ίδια.

όταν ήμουνα κι εγώ παιδί
είχα όνειρα μπογιές μενεξεδί
μα ήμουνα αδέξιος ζωγράφος
και μεγάλωσα, ιδού το λάθος.

όταν ήμουνα κι εγώ σαν εσένα
όλες μου η μέρες ξέφρενη πιένα
αχ! πόσο θα 'θελα να 'μουνα παιδί
στης μαμάς την αγκαλιά στοργή.
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: gianisa στις 11/01/09, 00:01
Αγάπη απ' το φεγγάρι

Θα αρμέξω αγάπη απ' το φεγγάρι
και την καρδιά μου θα κάνω σαν σφουγγάρι
να ραντίσω όλη από ψηλά τη Γη
να αγαπήσει αδελφός την αδελφή

Θα κλέψω αγγέλων φως από τον Ήλιο
και θα ξυπνήσω όλη την Υφήλιο
να μοιραστούν μ' αγάπη οι τυφλοί το φως
για μια φορά να πουν ... δόξα σοι ο Θεός

Θα πάω στην Πούλια και τον Αυγερινό
για λίγο να αφήσουνε τον Ουρανό
να παίξουνε με τα μικρά φτωχά παιδιά
που δεν γελούν δεν ξέρουν τι θα πει χαρά

Με θυμό θα πάω μέχρι και τον Άρη
και επιτέλους θα του πω να δώσει χάρη
να σταματήσουνε οι πόλεμοι στη Γη
ν' αγαπηθούν του κόσμου οι λαοί
Γ.Α
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: ilianthos-Kanlis στις 29/01/09, 19:49
Μάρτη έβαλα στο χέρι.

Είμαι ένα μικρό παιδάκι,
ψάχνω τη δική μου την Ιθάκη,
ποιός θα μου τη βρει ;

Δυο φτερά ποιός θα μου δώσει,
αν πετάξω θα με σώσει,
κάνω προσευχή.

Μάρτη έβαλα στο χέρι,
καλοκαίρι να μου φέρει
η άσπρη η κλωστή.

Ψες το βράδυ στ΄όνειρο μου
πέταξα μ΄ένα φτερό μου,
έγινα πουλί.

Πήγα βρήκα τη χαρά μου,
την Ιθάκη τη δικιά μου
και τη θαλπωρή.

Μάρτη έβαλα στο χέρι,
καλοκαίρι μ΄έχει φέρει,
η άσπρη μου κλωστή.
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: augo στις 31/01/09, 09:14
ΠΑΙΔΙΚΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ

Ένα χαμόγελο σε μια φωτογραφία
κάποιου παιδιού μ΄ ενέπνευσε ξανά
αφού είχα χρόνια να γελάσω δεκατρία,
όσα τα χρόνια που αυτό χαμογελά.

Είδα λοιπόν ότι ήταν λάθος των μεγάλων
κι ότι χαμένος σε μιαν άλλη εποχή
καθώς γερνούσα όλο κι έμοιαζα με άλλον
απ΄ ότι ένιωθα σαν ήμουνα παιδί.

Ξεθωριασμένες αναμνήσεις τα παλιά μου
όμορφα χρόνια που περνάγαν από μπρος,
όλο γκριζάριζαν όπως και τα μαλλιά μου
κι όλο σκοτάδι διαδεχότανε το φως.

Ένα χαμόγελο σε μια φωτογραφία
κι ένα παιδί γνωστό μου ξαφνικά,
ήταν δικιά μου όλη αυτή η ιστορία
κι ήμουν εγώ που γέλαγα ξανά.
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: x-versous στις 18/02/09, 10:56
Tερατάκι

Ώρες ώρες με τρελαίνεις, έτσι όπως χοροπηδάς.
Και φωνάζεις, με πειράζεις κι όλο μου χαμογελάς.
Μα τα μάτια σου σαν βλέπω όση ώρα με κοιτάς,
ένα ξέρω κι είναι αλήθεια, πως πολύ με αγαπάς.

Κυριακή από τις οκτώ πάλι τώρα με ξυπνάς,
για να δούμε παιδικά τερατάκι που το πας ;
Μου ζητάς σου φτιάχνω γάλα, μαρμελάδα και κακάο,
πες μου γιατί σε ακούω αφού μόνος θα τα φάω;

Δεν σε βλέπω πια συχνά και πραγματικά μου λείπεις,
μα η σκέψη σου είναι δίπλα μου δεν με εγκαταλείπεις.
Σε παίρνω στο τηλέφωνο και κάνεις σαν τρελό.
Αληθινά μικρούλα μου πολύ σε αγαπώ.

Τι κι 'αν περνούν τα χρόνια και όλο μεγαλώνεις,
Θα είσαι το κορίτσι μου όταν με ανταμώνεις.
Και μια ζωή θα ανυπομονώ για μια σου αγκαλίτσα,
Απ την μικρή μου αδελφή, εσένα Βαγγελίτσα.

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΑΔΕΡΦΗ
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: Ωρίωνας στις 18/02/09, 16:26
Παναγιά

Μουσκεμένα τα πόδια
ιδρωμένο κορμί

Ξαναβγήκαν τα ρόδια
και ασπρίζει η γη

Σηκωμένα μπατζάκια
και παλάμες χαρτί

Και χαρά (α)πό παιδάκια
που γυρνούν στην αυλή

Προσεύχομαι γλυκιά μου Παναγιά
Απλόχερα να δίνεις τη χαρά
Εσύ Αειπάρθενε και Πλατυτέρα
εσύ αγάπη μου Θεού Μητέρα

Μες τη σκέψη θαμώνες
του ονείρου καημοί

Χίλιες δύο εικόνες
για μια νέα ζωή

Γολγοθά κάθε δάκρυ
Παναγίας ευχή

Όλοι (οι) πόνοι στην άκρη
Κι η χαρά λυκαυγή

Προσεύχομαι γλυκιά μου Παναγιά
Απλόχερα να δίνεις τη χαρά
Εσύ Αειπάρθενε και Πλατυτέρα
εσύ αγάπη μου Θεού Μητέρα
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: Bάγια στις 21/02/09, 15:11

Γλυκιά μητέρα μου

Τόσος ο πόνος που δεν πρόλαβα να γράψω
δύο τετράστιχα όταν σ’ είχα στη ζωή μου!
Μάταια διατάζω εδώ την όση δύναμή μου
ρίμες να δέσω στη σειρά δίχως να κλάψω.

Η ανάσα κόβονταν και μου ‘κοβε τα πόδια
δύο σιωπές κραυγάσαν, στάξαν απ’ τα μάτια
κίτρινο δάκρυ. Με μια απόφαση αναρμόδια,
πενήντα χρόνια με μιας έγιναν κομμάτια.

Γλίστρησες μεσ’ από τα χέρια μου σαν βόλος.
Ήταν το κράτημα αδέξιο, φοβισμένο.
Σ’ είδα να φεύγεις και μαζί σου ο κόσμος όλος
έγινε ένα άσπρο μαντηλάκι μουσκεμένο.

Τώρα δεν έχω σε ποιόν ν’ αποδείξω κάτι.
Ήσουνα η μόνη αναφορά μου και πυξίδα
και ημερολόγιο να πω όλα όσα είδα.
Έρωτες, τυχερά, αμαρτίες μου και λάθη.

Κάποιες καρτούλες γενέθλιων μου κοιτάζω
και τις ευχές σου μες το πέτο μου έχω ράψει.
Τα μαύρα απώλεσα, το χθες σου αναπαύω
και όλο το αύριο μου από χθες το έχω κλάψει.

Σήμερα φόρεσα το άσπρο σου φουλάρι
και το μικρό κομπολογάκι σου κρατάω,
αυτό το διάφανο, από χάντρες κεχριμπάρι.
Στο κάθε χτύπημα τα λόγια σου μετράω.

Γέμισα όλη την αυλή μου φρέσκο χώμα
και κάθε μέρα την ποτίζω μαύρο δάκρυ
και περιμένω το πρωί στο κρύο γιόμα,
μια μοβ κορφούλα σου στης γλάστρας μου την άκρη.




 
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: Μιχάλης13 στις 26/02/09, 23:44
Κρυφτό  

Έχουν περάσει τόσα χρόνια
και μεγαλώσαμε νωρίς
κι ούτε φανήκαν χελιδόνια
ούτε να ονειρευτείς μπορείς .

Κι αφού σε σκέπασε σκοτάδι
κι έχεις πληγή μες την καρδιά
έλα μαζί μου αυτό το βράδυ
να ξαναγίνουμε παιδιά .

Γι αυτό απόψε ξέχνα όλα τ’ άλλα
σε περιμένω στην πλατεία για κρυφτό
κι όταν τελειώσει το παιχνίδι και η μπάλα
θα ρθω ξανά στην αγκαλιά σου να κρυφτώ .

Έχουν περάσει τόσες νύχτες
με μοναξιά και με βροχή
και δεν ξανάρθαν καληνύχτες
που σου ζεσταίναν την ψυχή .

Κι αφού σου έμεινε σημάδι
της ξεγνοιασιάς η ευωδιά
έλα μαζί μου αυτό το βράδυ
να ξαναγίνουμε παιδιά .

Γι αυτό απόψε ξέχνα όλα τ’ άλλα
σε περιμένω στην πλατεία για κρυφτό
κι όταν τελειώσει το παιχνίδι και η μπάλα
θα ρθω ξανά στην αγκαλιά σου να κρυφτώ .
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: Magdalene στις 01/03/09, 21:04
Το μέλλον είναι τα παιδιά

Το μέλλον είναι τα παιδιά.
Γι' αυτά θα ζούμε τώρα πιά.
Για ένα χαμόγελο γλυκό.
Μια αγκαλιά.
Ένα σ' αγαπώ.

Το μέλλον είναι τα παιδιά.
Ας δώσουμε χαρά σ' αυτά.
Ένα χαμόγελο παιδιού,
είναι γαλήνη στην ψυχή,
είναι ο ήλιος το πρωί.

Το μέλλον είναι τα παιδιά.
ας δώσουμέ σ'αυτά χαρά.
γιατί αυτά αξίζουν τώρα πιά.

Αφιερώμενο σε αυτους που αγαπούνε τα παιδιά και στα παιδιά που μας αντέχουν και μας δίνουν χαρά.
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: Aganippi στις 05/03/09, 12:47
Σα να 'σουνα βιολί

Μια φυσαλίδα στα χέρια κρατάς
Πελώρια θάλασσα ξεδιπλώνεται
Κοχύλια βγάζεις σαν μου μιλάς
Κι όλος κόσμος γύρω μου απλώνεται.

Ονειρεύομαι την ανάγκη σου σαν θαύμα
Να την κάνω ζωή στην όμορφη ανατολή
Με χέρια ανοιχτά σου κάνω νεύμα
Στην αγκαλιά μου μείνε, σα να ‘σουνα βιολί.

Σα να ‘σουνα βιολί κι εγώ δοξάρι
Με χείλια μετάξια να σε γλυκοφιλώ
Να σε το δάσος κι εγώ πυξάρι
Σαν αηδόνι στ’ αυτί να σου γλυκομιλώ.

Να σου τραγουδώ στους φόβους
Στους φόβους να σου τραγουδώ
Ταξιδιάρικα νανουρίσματα σε κάβους
Αγγελάκι μου εσύ! Για σένα ραψωδώ.

Σαν να ‘σουνα βιολί…

Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: Bάγια στις 05/03/09, 12:56
Η Αλλαγή της Ώρας

Έτρεξες στο παράθυρο που είναι γεμάτο στέγες,
σα μαγεμένη από το φως του φθινοπώρου, αράχνη.
Έτρεξες σαν την ταραχή που γαργαλάει τις φλέβες
και στάθηκες μπρος στου τζαμιού την δακρυσμένη πάχνη.

Ποιο αερικό πολιορκεί τα παλάτια σου;
Η ομίχλη μες στο άδειο δωμάτιο τρυπώνει.
Kρύος αέρας τρεμοπαίζει στα μάτια σου.
Πως πέρασε η ώρα! Νωρίς σουρουπώνει.

Μικρό παιδί οκτώ χρονών στη θέα του τοπίου,
τη μάνα σου φωνάζεις με σιωπή που σπάει το τζάμι!
Δεν γύρισε ακόμα και η αίσθηση του κρύου
παγώνει τον ιδρώτα που κυλάει στην παλάμη.

Σβήνει το φως τ’ ουρανού του βαθυγάλαζου.
Ποια μοναξιά σε απειλεί στο σκοτάδι?
Βαριά και ανεξίτηλη η οσμή του καπνομάγαζου,
-«Μάνα μην αργείς! Δε βλέπεις? Έπεσε το βράδυ!»
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: Aganippi στις 05/03/09, 13:06
Αποσπερίτης και Αυγερινός

Οδεύεις στα χνάρια μου
Πατάς τα βήματα μου
Τα μάτια σου ταινία
Που διώχνει την ανία
Τα μάτια σου παράδεισος
Και χάνεται η άβυσσος.

Αποσπερίτη μου, ασημένιο φως
Χρυσά μαλλάκια, μικρός θεός
Αυγερινέ μου, λαχτάρα μου γλυκιά
Σου ετοιμάζω ευχούλες για προικιά.

Σκαλίζεις την χαρά μου
Ορμάς ηδυντικά στην καρδιά μου
Τα χέρια σου η γη
Η φωνούλα σου βροχή
Τα χέρια σου μ’ αγιάζουν
Τη ζωή μου την αλλάζουν.
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: Aganippi στις 05/03/09, 13:24
Θάλασσα μου

Θάλασσα μου, στην αλμύρα σου να γεννηθώ
Θάλασσα μου, να πνίγομαι, να αναστηθώ
Ταξίδεψα μαζί σου στα πιο βαθιά γαλάζια σου
Κεχριμπάρια και κοχύλια στολισμένα τα μάτια σου.

Σ’ αγνάντεψα πριν τον ερχομό κρυφή μου ελπίδα
Σε νιώθω πάνω μου σε πιάνω σαν μικρή ρυτίδα
Όλα όσα ονειρεύτηκα σαν θησαυρό σ’ ένα κουφάρι
Ματάκια μου εσύ, της νυχτιάς μου πράσινοι φάροι.

Σαν θάλασσα με ταξιδεύεις, σαν ακρωτήρι με προστατεύεις
Είσαι η μόνη μου αλήθεια κι εσύ μονάχα με πιστεύεις.

Θάλασσα μου, να κολυμπάς πάντα στην αγκαλιά μου
Θάλασσα μου, να μπαρκάρεις πάντα  στην καρδιά μου
Θάλασσα μου και ουρανέ μου
η ανάσα σου αέρας
Από σένα ζω και σένα γαλουχώ.
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: γεροντας στις 29/05/09, 11:17
Σσς… αφήστε τα παιδιά
Σσς…μη μιλάτε
Σσς… μη τον ύπνο τους χαλάτε
Σσς…κοιμούνται τα παιδιά
Σσς.. αφήστε τα λιγάκι στη χαρά.

Μέσα στον ύπνο τον καλό
όλα τα άσχημα τα ρίχνουν στο γιαλό
Τίποτα δεν έχει να σταθεί
εμπόδιο τους σε τούτη τη ζωή.

Μονάχα ένα θα σας πω
βρείτε τραγούδι ταιριαστό.
Στίχους απλούς με σύνεση
χαρά να βγάζει η σύνθεση.

Να χει παιδιάστικο σκοπό
να χουνε ύπνο χαλαρό.
Το γέλιο το ζωγραφιστό
Στάμπα πάνω στο μάγουλο.

Δεν φταίνε αυτά για τίποτα
για όλα τα μύρια τα κακά.
Δεν φταίνε αυτά αλλά εμείς
Εμείς που είμαστε γονείς.

Ελπίδες και ιδανικά
όνειρα είναι μαγικά
Γι αυτό λοιπόν κοιτάξτε όλοι σας καλά
μην τα ξυπνάτε τα παιδιά.

Εμείς δεν έχουμε λαλιά
που ζούμε μια Πρωταπριλιά
Μέσα στο ψέμα το κακό
φτιάχνουμε κόσμο μισητό.

Σσς… αφήστε τα παιδιά    Σσς…όνειρα να χουνε γλυκά…
Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: γεροντας στις 29/05/09, 11:21
Οι λέξεις που συναντιούνται παρακάτω είναι απόρροια του βιβλίου της  γλώσσας Δευτέρας Δημοτικού
Για μια φανταστική χώρα τη  Χωχαρούπα .

Χωχαρούπα

Μια αγκαλιά παιδιά εδώ
στο δρόμο τραγουδάνε
Παίζουν κρυφτό ,κυνηγητό ,
στον ουρανό πηδάνε

Σχοινάκι παίζουνε τα δυό ,
τ’ άλλα τραμπάλα κάνουν
Και με τα χέρια τους ψηλά
 στον ουρανό όλα φθάνουν.

Μια πόλη χτίσανε
με λάσπη σοκολάτα
Πλατεία με ζώα χαρωπά
Με λίμνες και παπάκια

Δέντρα που έχουνε καρπούς
Μήλο και  πορτοκάλι
Τρώνε το ένα μα κοντά
Άλλο φυτρώνει πάλι

Χωχαρούπα
μια λέξη μαγική
 Χαρά μόνο χωράει
Ο ήλιος εδώ ειν λαμπερός
Μόνο χαμογελάει

Στη χώρα των χαρούμενων παιδιών
δεν έχει κλάμα ,στεναχώρια
το μίσος κι κόσμος των κακών
θαμμένα ζούνε χώρια.





Ο Ραφαέλ που είναι εκεί
τώρα έχει ξεχάσει
Πως  είναι η πείνα πίσω του
Η φτώχεια κι η μιζέρια

Έτσι με μια κίνηση
Φλάπ !!! Ο κόσμος είναι ωραίος
Χωρίς αγώνα σύγκρουσης
Χωρίς μια μάχη ,χάθηκε μοιραίος.

  Ο κόσμος που ήτανε μέχρι χθες
ήταν μεγάλη απάτη.
όλα είναι όμορφα εδώ
δεν σου γυρνούν τη πλάτη.

Εδώ δεν κλέβουν το νερό ,
τρέχει  σ ένα ρυάκι
Και η μικρή η Άννα
 θα βρει ποδηλατάκι

Στην Αφρική δε έχει ψωμί
πεινάνε τα παιδάκια
κι εμείς δεν ξέρουμε το πώς
σταυρώνουμε χεράκια.

Εκεί μακριά στον Ινδικό
Μικρά παιδιά δουλεύουν
Όλοι μα όλοι όμως ξέρουνε
Τον πλούτο τους ποιοι κλέβουν.

Μόνο η Νού που είναι παιδί
δεν ξέρει και πονάει
Για αγάπη και στοργή
στη Χωχαρούπα πάει.

Εκεί συνάθροιση λαών μικρών
που ο νους μες στο παιχνίδι είναι
Μα εδώ ο ρόλος των γονιών
Για πες τε μου που είναι?



Στη Χωχαρούπα εικόνες λατρευτές
Για τα παιδιά φτιαγμένες
Μα στη πραγματικότητα εκεί
Φυλές παιδιών δυστυχισμένες.

Χωρίς προβλήματα πολλά
Χωρίς ιδέες , ιδανικά
Μια Ντισνευλαντ ζωγραφιστή
αποτυπώνετε με χρώμα στο χαρτί.

Μη λες μικρό το πώς και τι
Μην με ρωτάς ποτέ γιατί
Τρέχα μονάχα γρήγορα
Στη Χωχαρούπα σίγουρα.

Μην μένεις εδώ ,μην αντιδράς
Να με φοβάσαι όταν ρωτάς
Αγώνα μην αναζητάς
Τρέξε και φύγε μακριά
Στη Χωχαρούπα τα παιδιά
Μόνο γελούνε δυνατά
ΣΤΗ
ΧΩΡΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ…


















Τίτλος: Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού
Αποστολή από: Ο Νέος Κιθαρωδός στις 29/05/09, 18:11
Δυστυχώς η συλλογή έχει "κλείσει" πλέον και το ποίημα της Aganippi παραπάνω είναι το τελευταίο που πρόλαβε να συμπεριληφθεί.