Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: kuiper στις 01/12/08, 17:49

Τίτλος: Πέρα απ' τον ορίζοντα.
Αποστολή από: kuiper στις 01/12/08, 17:49

          Πέρα απ' τον ορίζοντα

Οδηγώντας τη σκέψη μου,
πέρα απ’ τον ορίζοντα της δικής της σκέψης,
αδράχνω την αύρα της ψυχής της,
αντλώντας φως, αρώματα, ήχους, χρώματα,
ρυθμό, αρμονία, ρομαντισμό, ιδέες,
μορφές του έρωτα.

Οδοιπορώντας μέσα στη χρυσή σπίθα από το φως της,
το απροσπέλαστο, το υπέρ ουράνιο,
στη φαντασία, στη γοητεία του παράδοξου.
Μέσα στα λουλούδια του ονείρου,
στα ουράνια τόξα της σκιάς της,
στο θέλγητρο των πεπρωμένων της.
Βυθίζομαι, στο δικό της άπειρο διάστημα, το γεμάτο εικόνες. 

Διαπλέω την απεραντοσύνη των ματιών της,
τις ανεπανάληπτες καταιγίδες μέθης από τις γεύσεις
των φιλιών της,
μέσα στους αντικατοπτρισμούς του πνεύματος της,
μέσα στο υποκείμενο, στο αντικείμενο,
αναζητώ στον άγνωστο κόσμο μου,
την ύπαρξης της.

Η ονειροφαντασία συναντά όλες τις διαστάσεις
που ενυπάρχουν μέσα στο βαθύ βασίλειο της λογικής,
στο ανακάτωμα του αισθητού με το υπεραισθητό.
Ακούω τώρα τη μελωδία της φωνής της,
γεύομαι την αλμύρα από το δάκρυ του κορμιού της,
αισθάνομαι το χάδι των μαλλιών της,
πέρα απ’ τον ορίζοντα,
την ηδονή της μοναδικής ώρας.

Αναζητώντας με χημείες άγνωστες,
στο άπειρο των μαθηματικών, στη σκιά των αστεριών,
το θησαυρό των συναισθημάτων της.
Μέσα στον άχρονο χρόνο την ΑΠΟΡΙΑ! 

Τίτλος: Απ: Πέρα απ' τον ορίζοντα.
Αποστολή από: gkou στις 01/12/08, 18:10

Πολύ όμορφο φίλε μου, ξεχειλίζει από συναίσθημα και εικόνα, μπράβο σου! ( δεν περίμενα και τίποτε κατώτερο από εσένα άλλωστε...)

Τίτλος: Απ: Πέρα απ' τον ορίζοντα.
Αποστολή από: Aganippi στις 01/12/08, 20:24

Απλά, Υποκλίνομαι! Τα πολλά λόγια είναι φτώχια στην περίπτωση σου.

Οδοιπορώντας μέσα στη χρυσή σπίθα από το φως της,
το απροσπέλαστο, το υπέρ ουράνιο,
στη φαντασία, στη γοητεία του παράδοξου.
Μέσα στα λουλούδια του ονείρου,
στα ουράνια τόξα της σκιάς της,
στο θέλγητρο των πεπρωμένων της.
Βυθίζομαι, στο δικό της άπειρο διάστημα, το γεμάτο εικόνεςΔιαπλέω την απεραντοσύνη των ματιών της,
τις ανεπανάληπτες καταιγίδες μέθης από τις γεύσεις
των φιλιών της,
μέσα στους αντικατοπτρισμούς του πνεύματος της,

Άστο, τι να διαλέξω δεν ξέρω...

Τίτλος: Απ: Πέρα απ' τον ορίζοντα.
Αποστολή από: SEIRINE στις 02/12/08, 00:33

Μόλις διαβάζω κάτι δικό σου αμέσως με ταξιδέυεις..
Μά όταν φτάνω στο τέλος και προσπαθώ κατι να σκεφτώ για να σου γράψω,δε μπορώ...
Είναι τόσο μεγάλος ο καταιγισμός των συναισθημάτων που με κατακλίζουν,
που οι λέξεις μοιάζουν φτωχές και ανύμπορες να τα ακολουθήσουν....!
Θα αρκεστώ λοιπον σε ένα μπράβο και σε ενα ευχαριστώ,για αυτή την υπέροχη ανάγνωση,
γιατι μόνο αυτά επικρατούν μέσα σε όλη αυτη τη σύγχηση.....!

Τίτλος: Απ: Πέρα απ' τον ορίζοντα.
Αποστολή από: pinelopi στις 02/12/08, 08:46

και μέσα στη γητειά των στίχων παραδίνομαι
ανίδεη, ανυποψιάστη, αθώα
για τα λόγια
που ισοδυναμούν με πυρκαγιά

ρέουν τα πρόσωπα
το όνομα καίγεται
και η βροχή μου λύνει τα μαλλιά
ανατέλλει και δύει η ζωή
στις κυλιόμενες σκάλες της μνήμης

πέρα απ' τον ορίζοντα
δυο πουλιά
χαρακώνουν το βλέμμα μου

πέρα απ' τον ορίζοντα
ένας διαστελλόμενος θρήνος
αγριεύει
σ' εναν στίχο...

Τίτλος: Απ: Πέρα απ' τον ορίζοντα.
Αποστολή από: MISTREATED στις 02/12/08, 15:37

Φίλε μου, ένα θερμό χειροκρότημα για ίσως το πιό ερωτικό και γεμάτο συναίσθημα και εικόνες γραπτό σου.
Φαίνεται οτι η σκιά μιας μακρυνής παραλίας με έναν ουρανό αναμνήσεων πάλι σε ενέπνευσαν.
Δεν είναι τυχαίο που έγινες μέντορας των νέων.
Εύγε και πάλι εύγε.

Τίτλος: Απ: Πέρα απ' τον ορίζοντα.
Αποστολή από: Ιππέας στις 02/12/08, 18:18

    Διαπλέω την απεραντοσύνη των ματιών της, τις ανεπανάληπτες καταιγίδες μέθης από τις γεύσεις των φιλιών της...
  Μακράν το καλύτερο, ότι ποιητικότερο έχω διαβάσει. Η ναυαρχίδα  του στόλου σας κύριε Γιάννη !

Τίτλος: Απ: Πέρα απ' τον ορίζοντα.
Αποστολή από: kuiper στις 02/12/08, 18:59

Σας ευχαριστώ γι’ αυτά τα υπέροχα λόγια σας, να είστε καλά.


Πέρα απ’ τον ορίζοντα
Συστέλλεται ο χρόνος από την ψύξη
στους παγετώνες του ονείρου,
τους απροσπέλαστους.
Χάνει η ζωή στο γιάντες.
Στη μοναξιά των καιρών, μια στάλα φως
από τους ήλιους των ματιών σου φτάνει.
επωδή των πεπρωμένων της αλήθειας
χαρά μου.
   

Τίτλος: Απ: Πέρα απ' τον ορίζοντα.
Αποστολή από: mantinada στις 03/12/08, 07:32

Το λόγια είναι περιττά νομίζω για να εκφράσω το μεγαλείο της δημιουργίας σου αυτής...
Να είσαι καλά Γιάννη,

καλημέρα!

Τίτλος: Απ: Πέρα απ' τον ορίζοντα.
Αποστολή από: kuiper στις 04/12/08, 18:23

Σ’ ευχαριστώ Μαρία να ’σαι καλά.   

Τίτλος: Απ: Πέρα απ' τον ορίζοντα.
Αποστολή από: lampros. στις 06/12/08, 15:13

Πως να ισσοροπήσεις τωρα;
τι να πεις... για αυτην την ΑΠΟΡΙΑ;
Ξεπερνάει τις δικές μου δυνατότητες... τις διαστάσεις της λογικής... ακόμη και την ουσία της ''πραγματικότητας'' που αφήνετε να παραπέει...
Εδω μετρούν πέρα απο τον  ''ορίζοντα της δικής της σκέψης'' και την ''αύρα της ψυχής της'', 
προθέσεις που μπερδεύουν το ''αισθητό με το υπεραισθητό''...

Μεγαλειώδες...

Θερμά συγχαρητήρια.