Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Anemos στις 04/12/08, 15:25
-
-
-
Αγαπητέ μου Δημήτρη
Πράγματι οι ιστορίες σου, οι υπέροχες, που εγώ διάβασα και με κάθε ειλικρίνεια με μια πρώτη ματιά που έριξα σου λέω πως τις βρίσκω εξαιρετικές. Όμως δεν μου έδωσες την ευκαιρία να τις μελετήσω μια μια για να μπορέσω να τη σχολιάσω, αλλά έστειλες ταυτόχρονα πέντε μαζί δίνοντας και την εντύπωση πως ήθελες να μονοπωλήσεις το ενδιαφέρον ανεξάρτητα αν δεν είναι έτσι.
Έχω δε την εντύπωση πως δεν έπρεπε να τις αναρτήσεις στον πίνακα Δικοί μας στίχοι και ποιήματα.
Θα χαρώ να διαβάσω στο μέλλον δικά σου λογοτεχνικά έργα σε στίχους.
-
Καλησπέρα Δημήτρη,
σαν άνεμος που μέσα στο χρόνο κυλάει κι αναμοχλεύει μνήμες από τα παλιά οι δημιουργίες σου...
Πολύ όμορφος τρόπος έκφρασης, περιγραφικότατος παρά το όριο της σελίδας σχετικά με τον αριθμό των χαρακτήρων...
Μου έδωσε πλήρεις εικόνες των γυναικών στις οποίες αναφέρεσαι και μπόρεσα να ταυτιστώ με κάθε μια από τις ηρωίδες σου,
άσχετα με το ότι καμιά από αυτές δε θα αντιπροσώπευε πλήρως τα δικά μου βιώματα,
εκτός ίσως από τη Στέλα που κάτι περισσότερο με έκανε να αισθανθώ ως δικό μου στη ζωή της...
Προφανώς ο kuiper έχει δίκιο σχετικά με το ότι ο συγκεκριμένος πίνακας του kithara δε φτιάχτηκε για να φιλοξενήσει πεζές δημιουργίες,
αυτό όμως δε μ' εμποδίζει να σου πω ένα μεγάλο μπράβο για τα όσα διάβασα από εσένα...
Να είσαι καλά,
καλό βράδυ!
-
Ήθελα να συμπληρώσω Δημήτρη πως στην κατηγορία
Πεζός λόγος έχω διαβάσει ωραιότατα δικά σου άρθρα
-
Διάβασα τις ιστορίες σου Δημήτρη και ήρθα πολύ κοντά στις γυναίκες αυτές μέσα από την γραφή σου, αυτό το θεωρώ ταλέντο.
Επίσης μου έκανε εντύπωση που ήρθες κι εσύ κοντά στα δικά τους συναισθήματα με έναν τρόπο ιδιαίτερο αφού είσαι άντρας. Δεν είναι εύκολο πράγμα, κατά την γνώμη μου, ένας άντρας να σκιαγραφεί με συναίσθημα αλλά χωρίς φτηνό μελό "δύσκολες" και "βαριές" ιστορίες γυναικών, αντίστοιχα πιστεύω και μια γυναίκα δεν είναι εύκολο να μπει στην θέση ενός άντρα και να δώσει ένα αξιόλογο ψυχογράφημα.
Μου αρέσει ο τρόπος που αποδίδεις εικόνα, μου άρεσε που όλες οι γυναίκες είχαν μια δυναμική, μια περηφάνια ανεξάρτητα των συνθηκών.
Χαρτογράφησες ψυχές με ακρίβεια , διακριτικότητα και σεβασμό στην ανθρώπινη ύπαρξη αλλά για μένα ήταν και μικροί ύμνοι για τη Γυναίκα.
-
Φίλοι μου,
σας ευχαριστώ για τα σχόλια σας. Είναι πολύ χρήσιμα και αναγκαία για εμένα.
Kuiper, έχεις απόλυτο δίκιο πως δεν έπρεπε να τις αναρτήσω όλες μαζί, αλλά η μακρόχρονη απουσία μου (θέματα υγείας και σπουδών) από τo forum μου δημιούργησε μια ανάγκη έκφρασης που εξωτερικεύθηκε παρορμητικά. Από εδώ και στο εξής θα τις αναρτώ ξεχωριστά και με χρονική απόσταση μεταξύ τους. Όσον αφορά στη θέση, πάλι δίκιο έχεις αλλά σε ποιο σημείο μπορώ να τις αναρτήσω καλύτερα; Αν ξέρεις πες μου γιατί δεν έχω προσέξει κάτι σχετικό, από λάθος μου.
Να συμπληρώσω ότι τα πεζά κείμενα που έχεις αναγνώσει είναι από βιβλία που έχουν εκδοθεί παλαιότερα, σε λίγα βέβαια αντίτυπα, και που τα σχόλια ανθρώπων όπως εσείς έχουν κάνει κάθε θυσία να αξίζει.
Θα βλέπεις δικά μου κείμενα από εδώ και πέρα, σε σταθερή όσο γίνεται βάση.
Mantinada...ευχαριστώ για όλα τα σχόλια σου. Οφείλω να ομολογήσω πως είμαι φίλος της συντομίας. Δεν μου αρέσει να οριοθετώ τη φαντασία.
Pinelopi...τι να τον κάνεις ένα κόσμο χωρίς γυναίκες; ...τόσο μονότονος που θα ήταν, τόσο αδύναμος... :)
Να είσαστε καλά
Δημήτρης