Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: GD στις 09/12/08, 09:43
-
Υπάρχω μα δε ζω, ρουτίνα σ’ ένα κύκλο
σαν γελωτοποιός, παλιάτσος σ’ ένα τσίρκο
Βουλιάζω στο κενό, στο τώρα υποφέρω
πόσο ποια να αντέξω, Χριστέ μου σε ρωτώ
Αλήθεια σου ζητώ, τη θλίψη να σκοτώσω
τα όνειρα να ζήσω, που τόσο τα ποθώ
Να πνίξω το θυμό, την τρέλα μου το μίσος
σ’ αυτό εδώ το τσίρκο, υπάρχω μα δε ζω
Υπάρχω μα δε ζω, φεγγάρι λαβωμένο
σαν πρίγκιπας αλήτης, σε κόσμο δανεικό
Μικρό αερικό, στη δίνη του άνεμου
ανάθεμα Χριστέ μου, για σε σέρνω σταυρό
Ελπίδα που να βρω, το δάκρυ να κοιμίσω
στην κάθε μου στιγμή, Εσένα βλαστημώ
Ποτίζω με οργή, τα θέλω Σου με μίσος
σ’ αυτό εδώ το τσίρκο, για πες μου τι ζήτω
Υπάρχω μα δε ζω, ρουτίνα σ’ ένα κύκλο
σαν πρίγκιπας αλήτης, σε κόσμο δανεικό
Αλήθεια που να βρω, ελπίδα να αγκαλιάσω
σ’ αυτό εδώ το τσίρκο, υπάρχω μα δε ζω
-
Καλησπέρα Γιώργο!
Υπάρχω Μα Δεν Ζω... ρουτίνα σ’ ένα κύκλο
σ’ αυτό εδώ το τσίρκο, υπάρχω μα δε ζω...
Συγχαρητήρια φίλε μου...