Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: MISTREATED στις 09/12/08, 18:46
-
Τι σου είναι η ζωή Χριστέ μου
τα πάντα εδώ θα τ’αγοράσης
θα κλάψης μα και θα γελάσης
τι σου ειναι η ζωή Χριστέ μου
σε κάνει αφέντη μα και δούλο
δίνει τα πλούτη και την φτώχεια
μέρες χαράς και ανεμοβρόχια
πίκρες και δύναμη περίσσεια
τον πρώτο κάνει τελευταίο
πουλί σε κάνει να πετάξεις
σου δίνεται να την αρπάξης
και φεύγει πρίν το καταλάβης
παίζει μαζί σου σαν το ζάρι
πολλές οι όψεις που σου δείχνει
άλλους σηκώνει κι άλλους ρίχνει
κι άλλους αφήνει στο σκοτάδι
παζάρι είναι να ψωνίσης
όχι οτι θές μα ότι σου δώσει
φοβάσαι μήπως σε προδώσει
μήπως σ’αφήσει πληγωμένο
τι σου είναι η ζωή Χριστέ μου
κάποτε πέρασες και είδες
μας έδωσες πολλές ελπίδες
τι σου είναι η ζωή Χριστέ μου
-
"Είν' η ζωή ένα παιχνίδι
κι εμείς τα πιόνια της θαρρώ,
γιατί αμείλικτ' είναι τόσο
να καταλάβω προσπαθώ...
Χαρές μας δίνει μια στις τόσες
κι ύστερα πάλι μας χτυπά,
τη μια σε στέλνει στα ουράνια,
την άλλη κάτω σε πατά...
Δεν έχω δύναμη ν' αντέξω
άλλα χτυπήματα σκληρά
όσο θα ζω σε ένα κόσμο
που με το χρήμα με μετρά...
Ειν' η ζωή ένα παιχνίδι
κι εμείς τα πιόνια της θαρρώ,
δίχως καμιά πλέον ελπίδα
δε το μπορώ άλλο να ζω... "
Την καλησπέρα μου MISTREATED,
γεμάτο εικόνες και νοήματα το γραπτό σου...
Να είσαι καλα!
-
Πολύ ωραίο MIST, μου άρεσε το θέμα που καταπιάνεται με τα σκαμπανεβάσματα της ζωής. Ξεχώρισα ιδιαίτερα το "παζάρι είναι να ψωνίσης, όχι οτι θές μα ότι σου δώσει"
Αλλά καλύτερα να μείνουμε στο "τι σου είναι η ζωή Χριστέ μου, κάποτε πέρασες και είδες μας έδωσες πολλές ελπίδες"... Καλό βράδυ!
-
Τι σου ειναι η ζωη Χριστε μου....
Αρτιο! Μου αρεσε παρα πολυ Mistreated!!!! Μπραβο!! :)
-
Σάς ευχαριστώ απο καρδιάς όλους , δυστυχώς όταν δεν έχεις χρόνο να γράψεις , αναγκάζεσαι να βγάζεις κάτι απο το ντουλάπι , έτσι για να μην ξεχνιέσαι.
-
ένα μπράβο και από μένα
-
Σάς ευχαριστώ απο καρδιάς όλους , δυστυχώς όταν δεν έχεις χρόνο να γράψεις , αναγκάζεσαι να βγάζεις κάτι απο το ντουλάπι , έτσι για να μην ξεχνιέσαι.
Από το ντουλάπι; Μα είναι επίκαιρο φίλε Γιάννη ( τώρα θα μου πεις και πότε δεν είναι επίκαιρο) είχα δε την εντύπωση πως γι' αυτό το έγραψες.
Εξαιρετικό θέμα και απόδοση τέλεια.
Να το μπορούσα τη ζωή να ξελογιάσω
τα συναισθήματα της να μπολιάσω
τα κάλπικα τα ζάρια της να κλέψω
να την κερδίσω μια φορά
να την παιδέψω.
-
Μπράβο ρε φίλε!! Μόνο μπράβο...
-
Χωριάτης, Γιάννη και Στέργιο, σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σας λόγια.
Γιάννη μου είναι γραμμένο τουλάχιστον 15 χρόνια πρίν. Αφού σας άρεσε θα βρώ και άλλα τέτοια να σας δώσω.
Και πάλι ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους.
-
Καλησπέρα!
Τι σου είναι; Πολύ βαθιά ερώτηση ειδικά όταν ακολουθεί το ουσιαστικό ζωή και το Όνομα Χριστός.
Αγοράζονται τα πάντα, γελάς - κλαίς, πλούτη - φτωχια, μέρη της ζωής, "νιώθεις" ότι υπάρχεις.
Και την απάντηση την δίνεις στο φινάλε. Ρωτώντας ξανά ρωτώντας,τελικά απαντάς: κάποτε πέρασες και είδες
μας έδωσες πολλές ελπίδες...
Πολύ όμορφο φίλε mist...
Καλό μεσημέρι!
-
Πολύ καλό! Πλήρες νοημάτων!
-
δεν εχω πολλα να πω...
ενα απλο μπραβο....
-
Aganippi, Tinios, Neikos σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο σας και τα καλά σας λόγια.
-
Αν και λιγο καθυστερημένος...δεν ξερω με ποιόν απο τους παραπάνω φίλους να συμφωνήσω...
το γεγονός της 15ετίας δεν με ξενίζει καθολου... θα μπορει να διαβάζεται και σε 50 χρονια χωρις να ''χασει'' κάτι απο την δυναμική του.
Συγχαρητήρια... αυτό μόνον. (περιμένουμε κι άλλα απο το συρτάρι!)
-
Φίλε Λάμπρο ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Θα στείλω κι άλλα απο το συρτάρι (ελπίζω να σας αρέσουν)