Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: pimami στις 14/12/08, 14:54

Τίτλος: η ορμήνεια (δακρύβρεχτα κατοπινά..)
Αποστολή από: pimami στις 14/12/08, 14:54
Το πρωινό το πούσι δε βοηθάει
να καθρεφτίσω την ορμήνια του ουρανού
μέσα στα κύματα της θάλασσας του νου
και ακατάληπτη στα σύννεφα πετάει!

Αδίκως μου φωνάζει ότι φεύγει ο καιρός
δεν θέλω να ακούσω, δεν μπορώ, τι σημασία
έχει, αφού στα λόγια του δεν έδωσα αξία?...
άραγε αυτά που λέω τα ακούει ο ουρανός?

Μα ο άνεμος που φύσηξε φανέρωσε τις λέξεις
πάνω στα κάτοπτρα της γης και κράζουν την αλήθεια:
«οι μέρες σου περάσανε κι εσύ από συνήθεια
αγνοείς πως έρχεται η στιγμή που πρέπει να διαλέξεις

σε ποιο ουρανό θα λυτρωθείς, σε ποιο ουρανό θα ψάξεις».
Με το κεφάλι μου σκυφτό παράταση μου δίνω
και μουρμουράω ο αφελής το άλλοθι εκείνο
που λέει: «τον κόσμο δεν μπορείς όσο κι αν θες ν’ αλλάξεις…»

και έχοντας στα χείλια μου τα λόγια του προδότη
-Ιούδας είμαι και Ιησούς του εδικού μου κόσμου
γεννήτορας, διαφεντευτής και δικαστής δικός μου-
στου αλέκτορος τη λαλησιά, αποτολμώ, την πρώτη

να κλάψω… μα τα δάκρυα μάταια τη γη ποτίζουν
αφού η μετάνοια αυτή έρχεται στο «κατόπιν»
(πλένοντας τα ανομήματα από τη μίαν όψιν).
Η προδοσία έμεινε κι οι ουρανοί φροντίζουν

να με ορμηνεύουν. Μα αντί να τους ακούσω, βρίζω!
Κι έπειτα με το δάκρυ μου τη λάσπη καθαρίζω!
Τίτλος: Απ: η ορμήνεια (δακρύβρεχτα κατοπινά..)
Αποστολή από: MISTREATED στις 15/12/08, 16:36
pimami, μας καθήλωσες. Καταπληκτικό, καλοβαλμένο, σωστά διατυπωμένο. Ενα μεγάλο μπράβο απο μένα..
Τίτλος: Απ: η ορμήνεια (δακρύβρεχτα κατοπινά..)
Αποστολή από: pimami στις 17/12/08, 01:17
να σαι καλά αδερφέ κι ευχαριστώ για το χρόνο σου..
Τίτλος: Απ: η ορμήνεια (δακρύβρεχτα κατοπινά..)
Αποστολή από: argentina στις 17/12/08, 18:38
Γυρισες...!!
Δεν περιμενα κατι λιγοτερο...
Θα θελα να το παραθεσω όλο χωρις να σχολιασω τιποτα. Ξανα και ξανα...

Δεν θα αντισταθω στο μισο...
Με το κεφάλι μου σκυφτό παράταση μου δίνω
και μουρμουράω ο αφελής το άλλοθι εκείνο
που λέει: «τον κόσμο δεν μπορείς όσο κι αν θες ν’ αλλάξεις…»

και έχοντας στα χείλια μου τα λόγια του προδότη
-Ιούδας είμαι και Ιησούς του εδικού μου κόσμου
γεννήτορας, διαφεντευτής και δικαστής δικός μου-
στου αλέκτορος τη λαλησιά, αποτολμώ, την πρώτη

να κλάψω… μα τα δάκρυα μάταια τη γη ποτίζουν
αφού η μετάνοια αυτή έρχεται στο «κατόπιν»
(πλένοντας τα ανομήματα από τη μίαν όψιν).
Η προδοσία έμεινε κι οι ουρανοί φροντίζουν

να με ορμηνεύουν. Μα αντί να τους ακούσω, βρίζω!
Κι έπειτα με το δάκρυ μου τη λάσπη καθαρίζω!

Ελειψες... :)
Τίτλος: Απ: η ορμήνεια (δακρύβρεχτα κατοπινά..)
Αποστολή από: pimami στις 18/12/08, 20:49
Πράγματι, κι εγώ αυτά τα σημεία θα παρέθετα.. σ' ευχαριστώ Αργεντινή κι είμαι παρών ας μην φαίνομαι πάντα..
Τίτλος: Απ: η ορμήνεια (δακρύβρεχτα κατοπινά..)
Αποστολή από: *stefanos* στις 22/12/08, 13:58
Ξεχωριστό!

Ψάχνω στίχους ή ποιήματα για μελοποίηση, το δικό σου ποίημα δεν ανήκει στο είδος που ψάχνω, αλλά καλό θα ήταν να ενδιαφερθεί κάποιος. Μπράβο!
Τίτλος: Απ: η ορμήνεια (δακρύβρεχτα κατοπινά..)
Αποστολή από: Neikos στις 22/12/08, 19:19
pinami εγραψες.... μονο αυτο εχω να πω...
σωστα δομημενο το εργο σου... πολυ δυνατο και με λογο υπαρξης...

αντε να βλεπουμε πιο συχνα εργα σου...
Τίτλος: Απ: η ορμήνεια (δακρύβρεχτα κατοπινά..)
Αποστολή από: pimami στις 23/12/08, 15:05
Σας ευχαριστώ και τους δυο για τις απαντήσεις σας.. Στέφανε στο φόρουμ βρίσκεται πλήθος αξιοποιήσιμων προς μελοποίηση στίχων και αρκεί μια βόλτα για να βρεις μπόλικο υλικό.. όσο για το συγκεκριμένο δημιούργημά μου μάλλον δεν προσφέρεται...

Neikos η απουσία μου από το φόρουμ, δε σημαίνει πως έχω κάποιο λόγο να μη θέλω να μοιραστώ μαζί σας τις δημιουργίες μου και αυτό το ξεκαθαρίζω! Εξάλλου, μέσα στο φόρουμ είναι στη διάθεσή σας σημαντικός αριθμός στιχουργημάτων.. όπως και να χει προσπαθώ να βρίσκομαι σε επαφή μαζί σας, τόσο σαν αναγνώστης, όσο και σαν δημιουργός γιατί το στέκι είναι το πατρικό διαδικτυακό σπίτι μου!

Τίτλος: Απ: η ορμήνεια (δακρύβρεχτα κατοπινά..)
Αποστολή από: lampros. στις 23/12/08, 15:30
εικασιες και συμπεράσματα...
υπερβολή και ανησυχία...
αλήθειες και βιώματα που συμπερασματικά κανεις μας δεν θέλει ευχάριστα να επαναφέρει στη μνήμη του...
Μα αντί να τους ακούσω, βρίζω!
Κι έπειτα με το δάκρυ μου τη λάσπη καθαρίζω!

Σε ποιόν δεν εχει συμβει; ποιος δεν το χει πεί; (εγω απο όταν θυμάμαι τον εαυτό μου!)

ΜΠΡΑΒΟ σου φιλε μου...
Τίτλος: Απ: η ορμήνεια (δακρύβρεχτα κατοπινά..)
Αποστολή από: *stefanos* στις 03/01/09, 22:06
Στέφανε στο φόρουμ βρίσκεται πλήθος αξιοποιήσιμων προς μελοποίηση στίχων και αρκεί μια βόλτα για να βρεις μπόλικο υλικό.. όσο για το συγκεκριμένο δημιούργημά μου μάλλον δεν προσφέρεται...





Θα επιμείνω ότι προσφέρεται για μελοποίηση το ποίημά σου.
Στίχους έχω βρει, το πρόσωπο που τους έγραψε δε βρίσκω.
Τίτλος: Απ: η ορμήνεια (δακρύβρεχτα κατοπινά..)
Αποστολή από: pinelopi στις 04/01/09, 11:19
αυτά τα κατοπινά...
υπέροχα τα καταγράφεις Δημοσθένη
Πληθώρα τα άλλοθι, το πούσι , η αναβολή και η επιείκια...

...πλένοντας τα ανομήματα από τη μίαν όψιν...
να μένει και μια να μας θυμίζει...
Τίτλος: Απ: η ορμήνεια (δακρύβρεχτα κατοπινά..)
Αποστολή από: armagedon στις 04/01/09, 11:37
Ο λογος σου μας συγκλονιζει,μας αρπαζει απο το πετο και μας τρανταζει.Ισως να θελει να μας ξυπνησει απο το ληθαργο της "καλοβολεμενης" ζωης που ζουμε...μας χρειαζεται...
Τίτλος: Απ: η ορμήνεια (δακρύβρεχτα κατοπινά..)
Αποστολή από: pimami στις 07/01/09, 15:32
Κατερίνα,  Λάμπρο και Αρμαγεδδών από τους αποκηρυγμένους αυτούς στίχους μου κρατώ μια δανεισμένη φράση και συνειδητοποιώ πως όσο περνάει ο καιρός είναι όλο και μεγαλύτερη η επιταγή "να διαλέξεις σε ποιο ουρανό θα λυτρωθείς, σε ποιο ουρανό θα ψάξεις".. Καλή δύναμη!
Τίτλος: Απ: η ορμήνεια (δακρύβρεχτα κατοπινά..)
Αποστολή από: x-versous στις 08/01/09, 16:00
Πολύ καλό φίλε μου άφησε μια γεύση από την πολύαγαπημένη θάλασσα του Καββαδία .
Τίτλος: Απ: η ορμήνεια (δακρύβρεχτα κατοπινά..)
Αποστολή από: pimami στις 12/01/09, 21:38
Πράγματι x-versous, η πρώτη στροφή κάπου εκεί παραπέμπει.. πάντως στην πορεία του δε μου βγήκε... :-\ Στην ουσία του είναι 2 χρόνων μουντζούρες... Να σαι καλά! :)